HİKAYELERİN YAŞADIĞI YER

6.BÖLÜM

    Gözümün önüne gelen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdıktan sonra Caner ve Ela’nın Amir’e bir şey çaktırmadan gelmesi için ve Emir’in biz yukarı çıkana kadar Amir’i oyalayabilmesi için içten içe dua ettim.

    “Caner ve Ela nerde?”

    “Bilmiyorum ge- bak bak geliyorlar.”

    Caner ve Ela sırayla kapıdan girdiler ve bizim yanımıza, merdivene çıktılar.

    “Emir şu anda Amir’i oyalıyor. Hızlı olmalıyız.”dedi Ela.

   “Evet. Hadi hadi ilerleyin.”dedi Emir.

    Nisa ve ben hızlıca merdivenden ilerlemeye başladık. 1. kata geldik. Merdivenin sonundan gözucu ile şöyle bir baktık. Bu katta kimse yoktu. İlerlemeye devam ettik. İkinci kata çıkan merdiveni çıkmaya başladık. Artık merdivenin sonlarına yaklaştığımızda sesler de çoğalmıştı. Bundan sonrasını Caner ve Ela halldecekti.

    Ela ve Caner önümüze geçti. Aralarında fısıldayarak konuştular.  Sanırım planları hazırdı.

    “Şimdi biz gidip onların dikkatini dağıtacağız. Hemen ardından karşıdaki merdivene çaktırmadan ilerleyin ve yukarı çıkınca mesaj atın.

    “Tamamdır.”dedi Nisa.

    Ela ve Caner planı uygularken bizde merdivenin sonunda, çalışanların bizi göremeyecekleri şekilde onları izleyecektik ve uygun zamanı yakalayıp üst kata çıkacaktık.

    Ela, Caner’in önünde yürüyordu. Biz ne yapacaklar diye beklerken Ela birden sanki ayağı takılmış gibi kendini yere attı ve çığlığı bastı.

    “Ahh bileğimm. Sanırım burkuldu.”

   Ela yerde bileğini tutarken Caner, Ela’nın yanına eğildi.

    “Biri buraya bakabilir mi? Görmüyor musunuz kız düştü. Bileği acıyor.”

    Ela yalandan sızlamaya başladı.

    İşte fırsat bu fırsattı. Şuan herkes Ela’ya odaklanmıştı. Gitmenin tam zamanıydı.

    Nisa’ya işareti verdikten sonra hızlıca karşıdaki merdivene kendimizi attık ve çok ses çıkarmadan yukarı çıktık. Aşağıdan Caner ve Ela’nın  sesleri geliyordu.

    Hırkamın cebindeki telefonu çıkarıp gruba mesaj attım. Birazdan Ela, Caner ve Emir burda olurdu.

    Saniyeler içinde Caner ve Ela yukarı çıktı. Şimdi Emir’in gelmesini beklemeliydik.

    “Ne oldu aşağıda?” diye sessizce sordum.

    “Caner mesajı gördü. Göz kırptı. Sonrasında ayağa kalktım ve tamam bir şey yokmuş, kusura bakmayın iyiyim diyerek yukarı çıktık.”

    Nisa ile hafifçe güldük.

   “Sizi görmediler değil mi? Eminsiniz.”dedi Caner.

   “Hayır görmediler, eminim.”dedim.

   “Emir nerde bu arada ? Mesajı görmüş olmalı.”dedi Ela.

    “Gelir şimdi herhalde”dedi Nisa.

    Öyle de oldu. Birkaç dakika sonra nefes nefese kalan Emir, buraya geldi.

    “Çabuk, çabuk! Amir arkamdan geliyordu en son. Gelir şimdi buraya. Girelim hemen.”
 
    Caner hızlıca kapıyı açtı. İlk Nisa, sonra Ela, ben,Emir ve son olarak Caner, içeri girdik.