Hikaye, küçük yaşta ailesini kaybeden prensesin amcası tarafından bir laboratuvara hapsedilmesiyle başlar. Bu laboratuvar, prensesin hayatını sonsuza kadar değiştirecek olayların merkezi olur. Orada, prensesin yolu suikastçıyla kesişir.
Suikastçı, p...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hiç birşey için acele edilmemeli yavaş ve sakin, kendinden emin adımlarla ilerlemeli ancak süreye de dikkat etmeli insan.
BÖLÜM/4 " BÜYÜ SALGIN DEĞİL"
Adımlarım nereye gittiğini bilmeden ilerliyor yanıp sönen mavi ışık alt katı aydınlatıyordu. Yukarıdan gelen sesler kesilmişti ancak artık duvarın arkasından sesler geliyordu, sesler bir insana ait olduğunu belli ediyor çığlıklar atarak yalvarıyorlardı.
Tüylerim ürpermesine rağmen geri adım atmak yerine ilerledim. Mavi ışıklar bir süre sonra yok oldu ve onun yerini yeşil bir ışık aldı. Gözlerimi yerden kaldırmamaya dikkat ederek ilerlerken yerde bana doğru akan kırmızı sıvı ile yerimde donakaldım.
Gözlerim kendiliğinden kapanırken derin nefesler almaya çalışıyordum. Birkaç saniye sonra gözlerimi geri açtığımda yerdeki kan çarpı şeklini almıştı.
Geri dönmemek için kendimi zorladım ve bu sefer her tarafı kontrol ederek ilerlemeye başladım.Gözüm etrafı süzerken bir yer dikkatimi çekmişti, duvarın üstünde bir saray çizimi.
Adımlarım direkt oraya yöneldi ve elimle saray çizimine dokundum. Duvar oyulmuştu, sarayın üstünde Wizard yazıyordu ve bu annemin saraya verdiği isimden başka bir şey değildi. Yan taraflarını incelerken gözlerim doldu. Abimin bana not bıraktığını o an anladım, abim buraya gelmişti.
Duvarda silik bir şekilde "seni bekliyorum çiçeğim" Yazıyordu. Abim benim ismimi veren kişiydi ve ismimim anlamının bir çiçek ismi olduğunu öğrendiğinden beri öyle seslenirdi. O buradaydı çiçeğini kurtarmaya gelmişti, artık buna emindim.
Gözlerim yavaşça dolarken şimdi ne yapacağımı düşündüm. Ya yazılar eskiyse diye düşünmeden edemezken önümdeki yola baktım, bundan sonraki yerlerde ışığın rengi beyaza dönüyordu.
Yolu bitirmeye karar verip adımlarımı beyaz ışıklı yolla devam ettirdim.
Birkaç adım atmamla soğuk bir rüzgarı hissettiğimde etrafa baktım rüzgarın dışarıdan geldiğini düşünerek etrafı incelemeye çalışırken bir ses işitmem bir olmuştu. Hızla kafamı kaldırdığımda karşımda duran kadına korkar bakışlarımı gönderdim.
