Bilmediğin yolda tek yürümek ya cesaret ya da aptallık işidir.
BÖLÜM/10 "ARKANA BAKMA VE KAÇ"
"Evet, sayın oyuncular yemeklerimizi yediğimize göre artık gelecek hakkında konuşabiliriz" geldiğim günden beri yediğim ilk yemeği zehir etmeye hazırlıyorlardı. Üç gün boyunca bizi oyuna hazırlamaya çalışmışlardı, şimdi ise oyunun ta kendisine girmeye hazırlanıyorduk.
Ahşap sandalyeye yaslanıp yeni eğitmeni dinlemeye başladım, "en son çektiğimiz kartı hatırlıyorsunuz. Kart oyunu oynayacağımıza karar vermiştik ancak oyuncularımızdan biri kurallara uymadı" yüzümde bir gülümseme belirirken oyunculardan bana dönenler vardı, Tatum "kendini nasıl hissediyorsun?" diye sorduğunda yüzümü ona döndürdüm gülümsedim, kendimi nasıl hissettiğimi bilmiyordum.
Dün bir katil olmuş abimin ölümüne sebep olmuş arkadaşlarımı kaybetmiştim, hissedebileceğim o kadar duygu varken ben yalnız acıyı hissediyordum.
Eğitmen konuşmaya devam etti; "bugün oyunu kurallarına göre oynuyoruz, sırayla lütfen kartlarını seçin eğer birisi kartınızda ne olduğunu öğrenirse ölürsünüz, deşifre olursnız yine ölürsünüz, eğer oyuna uyarsanız yine ölürsünüz tercih sizin. Unutmayın Ölüm'ün kuralı kurallara uymamaktır"
Tatum "pardon, eğitmen beyciğim" dediğinde çoğumuz Tatum'a dönmüştük, Conroy ise yüzünü eliyle kapattı "gerizekalı" diye sessizce mırıldandığında yanında olduğum için duymuştum.
Tatum devam etti, "Makyaj malzemelerim artı aynam odama neden getirilmedi?" Conroy "sizce neden getirilmedi burası ölüm merkezi olduğu için olabilir mi?" dediğinde Tatum göz devirdi "Senin belindeki hançer senin için ne kadar önemliyse benim için de eşyalarım öyle" dedi.
Conroy ile Tatum birbirlerine bir süre kızgınca baktıktan sonra eğitmen konuştu "makyaj malzemeleriniz sakinleştirici, hançer, bıçak ve çeşitli iğnelerinizse geri vermeyeceğiz oyuncu" Tatum sinirle ayağını yere vurduğunda şaşkınca ona döndüm, genel olarak baktığımızda aslında ne bekliyordum? Diye soruyordum kendime. Ölüm' de bulunan insanlardan bahsediyorduk sonuçta, herkesi tek bir amaç içinde olduğu yerdeydik ve bu amaç yaşamaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateşin Gölgesi Yoktur
FantasyHikaye, küçük yaşta ailesini kaybeden prensesin amcası tarafından bir laboratuvara hapsedilmesiyle başlar. Bu laboratuvar, prensesin hayatını sonsuza kadar değiştirecek olayların merkezi olur. Orada, prensesin yolu suikastçıyla kesişir. Suikastçı, p...