WB-Yeongyu/Beomjun

SPOR SALONU

"Kanka valla son.Taşşağını seveyim son kez kurtar götümü."Wooyoung yalvarırken gözlerini devirdi Yeonjun.Bu çocuk başına cidden belaydı.

"Bana mı güvendin oğlum okulun toplarını çalarken?"

"Ya Yeonjun,kardeşim,gül kokulum,bebek yüzlüm nolur yardım et bana yaaa."Yüzünü ekşitti Yeonjun sıkıntılı bi nefes verdi.Tabiki de yardım edecekti.Arkadaşlarını yarı yolda bırakmazdı.

"Tamam oğlum,ne olduğunu anlat."Wooyoung heyecanla atıldı.

"Aslan kardeşim be!Heh bak şimdi,ben öğle arasında spor salonundan bi tane top almıştım tamam mı oynamak için bizim çocuklarla.Sonra bu topu ben havaya diktim.Havaya dikince artık nasıl vurduysam havası inmiş.Beden hocasıda topu isteyince benim göt tutuştu.Ben hocayı oyalarken sen de spor salonundan pompayı bulsan sonra getirsen hoca görmeden biz onu şişirsek çok güzel olmaz mıydı?!?"

"Ulan hocaya söylesene direkt.Adam en fazla şişirip getir der."

"Heh işte o iş öyle olmuyor.Bu top bugünkü havasını indirdiğim 3.top.Diğerlerini hoca biliyor. Eğer bunu da öğrenirse beni top okuna dikerler.Hz.İsa gibi dolaştırır beni okulda."
Yeonjun kaşlarını çattı.Bu çocuğu cidden yumruklamak istiyordu."Senin ben cibilliyetini sikeyim Hayvan herif."

Wooyoung alayla sırıttı."Teşekkürler aşk böceğim.Muah"

Yeonjun ona tekme atmaya karar verdiğinde Wooyoung koşarak gözden kayboldu.Başını sağa sola salladı Yeonjun.Bu çocukla cidden işi vardı.

Hızlı adımlarla spor salonuna indi.Kimse yoktu.Biraz dip taraflara girip pompayı aramaya koyuldu.Spor salonu o kadar karışıktı ki bulabileceğini bile düşünmüyordu.Tam o sırada spor salonunun kapısı açıldı ve içeriye Beomgyu girdi.Göz göze geldiklerinde Beomgyu el salladı hafifçe.

"Selam Yeonjun."

"Oh,Selam Beomgyu.Burada ne yapıyorsun?"

"Dersimiz beden top almak için gelmiştim.Sen?"

"Wooyoung -yani arkadaşım- başını belaya sokmuş da pompa bulmaya geldim.Ama lanet şey hiçbir yerde yok."

"Yardım edebilirim.Hemen buluruz birlikte."Yeonjun güzel bir gülümseme sundu ona.

"Çok teşekkürler Beomgyu.Hadi bulalım o zaman."Böylece pompayı aramaya başladılar.

Yaklaşık 10 dakika boyunca aradıktan sonra Beomgyu heyecanla bağırdı.

"BULDUM!"

"Sonunda be.Cidden bi an bulamayacağız sandım.Tekrardan teşekkürler Beomgyu."

"Önemli değil.Hadi hadi koş ve arkadaşını kurtar."Beomgyu tebessümle konuşunca Yeonjun karşılık verdi.

"Tamamdır görüşürüz.Eğer yardıma ihtiyacın olursa sende bana gelebilirsin prenses.Şövalyen burada."Göz kırparak konuşmuştu.

Beomgyu utanarak arkasına döndü ve ekledi.
"Siktirgit Yeonjun!"
Yeonjun kahkahasını tutamayıp kapıya ilerledi.Ve kapıyı açt- açamadı.Kapıyı neden açamadı?Kapıyı tekrardan zorladı.Kapı açılmadı.Telaşla arkasına döndü.Beomgyu top seçmeye çalışıyordu.

"Hey Beomgyu."

"Sen hala gitmedin mi?Noldu?"

"Sana burda birlikte kapalı kaldığımızı söylesem bana ne derdin?"Yeonjun tedirgince sordu.

"Götümle gülerdim Yeonjun."Beomgyu alay barındıran ses tonuyla konuşmuştu.

"Tam şu an götünle gülmen gereken kısımdayız o zaman Beomgyu."Beomgyu bi kaç saniye Yeonjun'un yüzüne bakıp ciddi mi değil mi anlamaya çalıştı.Sonra aydınlandı.Gözlerini kocaman açmış şekilde kapıya doğru koştu.O da açmaya çalıştı.Kapı cidden açılmıyordu.
Arkasına döndü ve Yeonjun'a baktı.