yurdun bahçesinde çimenlerin üzerine oturmuş,telefonumla bakışıyordum. arda birazdan arayacağını söylemişti,bense sabırsızlanıyordum.
tam bir hafta olmuştu arda'yla konuşmaya başlayalı,bir haftadır nerdeyse her gün telefonda konuşuyor,birbirimizi arıyorduk.
arda yoğun olduğu için,bende gün içinde çalıştığım için pek sık konuşamıyorduk. üstelik çok yakında okulum başlıyordu,part time olarak da çalışmaya devam edecektim. görüşmemiz daha da zor olacaktı.
şu anlık sadece akşamları onu görüntülü arıyordum ve en az bir saat sohbet ediyorduk.
artık aramızda bir şeyler var gibiydi ve bu durum hâlâ bana bir rüya gibi geliyordu. benimle ilgileniyordu,benimle flörtleşiyordu,beni merak ediyordu. son bir haftadır bulutların üstündeydim sanki.
ve telefonum çalmaya başladı,hiç bekletmeden yüzümdeki aptal sırıtışla telefonu açtım.
"selam!" dedim heyecanla.
"selam,kusura bakma bu gün biraz geç aramak zorunda kaldım."
"önemli değil."
yine müthiş görünüyordu.
"günün nasıl geçti?" diye sordum.
"biliyorsun sezon başladı,antremanlar maçlar derken epey yoğunum. takım arkadaşlarımla bu akşam biraz eğlendik,motivasyon oldu bize de.
yarın önemli bir maçımız var,biliyorsun."
"evet,biliyorum."
"izleyecek misin?"
"tabii ki,kaçırır mıyım? ama keşke orda olsaydım."
"bende isterdim,muhtemelen daha keyifli olurdu."
arda bir süre sessiz kaldı,sonra aklına bir şey gelmiş gibi bana baktı.
"şey,yarın izin günün değil mi?"
"evet,izinliyim. neden sordun?"
"hiç,yanlış mı hatırlıyorum diye merak ettim."
"bu gece sana sarılıp uyumak isterdim." dedim gülümseyerek,biraz cesaretlenmiştim.
arda gülümsedi.
"imkansız bir şey değil aslında."
"maalesef,çokta mümkün görünmüyor."
"hiç sanmıyorum." dedi arda ve birden ayağa kalktı.
"bekle,sana geri döneceğim." dedi ve hiçbir şey söylemeden telefonu kapattı.
ne olduğunu anlayamamıştım,neden kapatmıştı ki şimdi? ama epey heyecanlanmıştım.
beş dakika sonra arda beni tekrar aradı,hiç bekletmeden açtım.
"alo?"
"yukarı çık ve kendine küçük bir sırt çantası hazırla,yarım saat sonra seni evden alacaklar."
"nasıl yani?"
"bu gece bana sarılarak uyuyacaksın,özel uçakla buraya geliyorsun."
bunları söylerken çok sakindi ve bana tatlı tatlı gülümsüyordu,ben ise utanmasam çığlık atacaktım. bu gerçek miydi şimdi?
"şaka mı yapıyorsun?"
"yarım saatin var,hadi acele et."
-
♡
