មកដល់ផ្ទះជុងហ្គុកមិនបាននិយាយឬមើលមុខថេហ្យុងនោះទេគេបណ្តើរអុីហ្វាមឡើងទៅបន្ទប់ធ្វើមិនដឹង។
"ជុងហ្គុកមកនាំអូនមកបន្ទប់នេះធ្វើអីតូចណាស់ចុះបន្ទប់បង"រាងឆ្ងល់ដែរបន្ទប់ធំមិនទៅមកបន្ទប់តូចដែរសល់ទៅវិញ។
"បងចង់គេងចង្អៀតបែបស្រួលជាងទូលាយ"ជុងហ្គុក
"តែ.."
"បានហើយតោះ..អូនងូតទឹកទៅ"
"យើងងូតជាមួយគ្នាទៅ"
"អត់ទេបងទៅមើលកូនហ្គីសិនញាំបាយនៅ"ថាហើយនាយក៏ដើរលេចទៅបាត់។
"ស្នេហ៍ដាក់ស្ទើរទេដឹង?តែមិនថ្វីទេស៎សំខាន់ពេលនេះបងស្រឡាញ់អូនហើយ"និយាយហើយនាងក៏ចូលទៅបន្ទប់ទឹក។
+ខាងក្រោម
"កូនញុាំអោយច្រើនៗទៅនិងបានឆាប់ធំចូលរៀន"ថេហ្យុងកំពុងតែបញ្ចុកបាយជុងហ្គីនៅតុអាហារមានតែជីមីនថេហ្យុងជុងហ្គីប៉ុណ្ណោះ
រីងៗ"អាឡូស៊ូ"ទូរស័ព្ទរបស់ជីមីនក៏រោទ៍ឡើង។
*អូនមកវិញទេ?*
"អត់ទេអូននៅមើលថេហ្យុងព្រោះគេមិនស្រួលខ្លួន"
*បាតអូនសម្លាញ់ផ្តាំសួរសុខទុកគេផងណាអញ្ចឹងបងធ្វើការហើយ*
"ចាបាយៗ"ទូរស័ព្ទក៏បានបិត
"ឯងយ៉ាងមិចហើយថេយ៍ធូឬនៅ"
"ធូហើយ"
"យើងគិតថាយករឿងនេះទៅប្រាប់អ៊ំស្រីទៅ"
"កុំអី.."
"ន៎ែថេយ៍ឯងចង់នៅបែបនេះឬពេលនេះលោកជុងហ្គុកជានាជាមួយប្រពន្ធគេវិញហើយចុះឯង..ឯងមានកូនជាមួយគេទាំងមិនទាន់រៀបការបែបឬ?"
"យើង.."
"បានហើយឯងត្រូវតែយករឿងនេះប្រាប់គាត់មិនអញ្ចឹងពេលពុកឯងដឹងឯងច្បាស់ជាស្លាប់មិនខានទេ"
"កូនហ្គី"ជុងហ្គុកហៅកូន
"បាតប៉ា"
"កូនកំពុងធ្វើអី?"
"ម៉ាក់ម៉ាក់កំពុងបញ្ចុកបាយកូន"
"អរ.."នាយនិយាយតែបុិននិងក៏ឡើងទៅខាងលើវិញដោយមិនបានសួរនាំថេហ្យុងទេ។
YOU ARE READING
រឿង 🍀👑ក្រមុំឆ្នាស់ប៉ះពោះម៉ាយកូនមួយ👑🍀
Randomទោះជាមានរឿងអ្វីកើតឡើងក៏ដោយទោះមានគេមកបំបែកទោះជាមានអ្នកជ្រែកក៏ពួកគេនៅតែជឿជាក់លើគ្នាដែរ។
