+មន្ទីរពេទ្យ
នៅក្នុងបន្ទីរពេទ្យធំដែរនៅកណ្តាលទីក្រុងសេអ៊ូលម្នាក់ៗកំពុងតែញាប់ដៃញាប់ជើងជួយសង្គ្រោះអ្នកស្រីថេហ្យុង។
"ឆាប់ឡើងៗ"គ្រែរុញដោយដៃពេទ្យចូលបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់។
"អត់ទោសសាច់ញាតិសូមចាំខាងក្រៅ"អ្នកគ្រូពេទ្យជីនហាមឃាត់មិនអោយនាយប៊ិនចូលទៅនោះទេ។
"បាត"
"អាឡូចាហ្វាយ"
*យ៉ាងម៉េចរកថេហ្យុងឃើញទេ?*
"ឃើញហើយចាហ្វាយពេលនេះនៅមន្ទីរពេទ្យធំទាន"
*Ok OKយើងទៅអីលូវនេះ*និយាយចប់ទូរស័ព្ទក៏បានបិត
+បន្ទប់ICU
"ស្លាប់ហើយ..នេះមានកូនក្នុងពោះទៀត"
"ពិនិត្យអោយរៀបរយកុំអោយថ្លោះថ្លោយអោយសោះ..ប្រយ័ត្នលិតផល"អ្នកគ្រូពេទ្យជីន
នៅក្នុងបន្ទប់សង្គ្រោះមានពេទ្យជាង10នាក់កំពុងតែញាប់ដៃញាប់ជើងដាក់បំពង់ខ្យល់អុកសុីហ្សែននិងធ្វើអ្វីដែរអាចអោយអ្នកជំងឺដឹងខ្លួនបាន។
ទឺត!______
"ដេះដូងលែងលោតហើយ"
"ឆក់..ឆាប់ឡើង"
"ត្រៀម..1...2..3"
×⁴"ម្តងទៀត...1..2..3"គ្រូពេទ្យបានឆក់ជាច្រើនដងតែបេះដូងនិងចីបចរថេហ្យុងមិនតំណើរការសោះ។
ចំណែកឯជុងហ្គុកឯនេះវិញគ្រាន់តែដឹងថារកថេហ្យុងឃើញហើយនាយបើកឡានដូចហោះហើយមិន គោរពច្បាប់ចរាចរណ៍ផ្លូវទៀតផងធ្វើអោយមានឡានសារ៉ែនតាមនាយ2គ្រឿង។
"ឈប់ៗៗ"ជុងហ្គុកមកដល់ជិតមន្ទីរពេទ្យហើយប៉ូលីសក៏ស្ទាក់ផ្ទូវជិតធ្វើអោយនាយចេញទៅណាមិនបាន។
"ឆាប់ចុះមក"
"លើកដៃផង"
សម្តីប៉ូលីសទាំងនោះមិនបានជ្រៀបចូលក្នុងត្រចៀករបស់ជុងហ្គុកទេនាយចុះពីលើឡានមកធម្មតា។
"ប្រពន្ធអញ់នៅពេទ្យអោយអញ់ទៅឬអត់"ជុងហ្គុកបោះសម្តីទៅប៉ូលីសទាំងនោះ។
"សូមលោកប្រើភាសារអោយល្អបន្តិចបាតព្រោះពួកខ្ញុំជាប៉ូលីងមិនមែនក្មេងបាតផ្សារទេ"
YOU ARE READING
រឿង 🍀👑ក្រមុំឆ្នាស់ប៉ះពោះម៉ាយកូនមួយ👑🍀
Randomទោះជាមានរឿងអ្វីកើតឡើងក៏ដោយទោះមានគេមកបំបែកទោះជាមានអ្នកជ្រែកក៏ពួកគេនៅតែជឿជាក់លើគ្នាដែរ។