Bigbang - Dünyaya Haykırın!

G-Dragon Bölüm 2

Stajyer olduğumuz günlere geri dönelim... [İkinci Bölüm]

Yaptığım şeye konsantre oluyorum. Arkadaşlarla birlikteyken çok oynarım ve kariyerime konsantre olmam gerektiğinde tüm kalbimle çalışırım. Ben yapmam gereken işleri yapmak için uykumu bile feda edebilen bir insanım ve evet karşınızda duran insan da bu.

Birinin benim için 'kaba ve başkalarının duygularına karşı kayıtsız' dediğini duymuş olmalısın ama bence sorumsuz ve yapmaları gerekeni başarmak için kendilerini tam olarak göstermeyen insanlardan nefret ettiğim için benim hakkımda bu tür algılar oluşturuyorlar. Kim olursan ol, yaptığın şeye katılmıyorsam, doğrudan yüzüne karşı fikrimi söylerim. Başkaları üzerinde her zaman derin bir izlenim bırakmamın nedeni budur.

Küçüklüğümden beri hayalimdeki meslek olarak 'şarkıcı olmak' cevabını veririm. 10 yaşında eğitime başlayan bir çocuk için çok uzak gelebilir ama ilgilendiğim başka meslekler aklıma gelmiyor. Müzik benim havam, onu soluyorum ve benim de kalbime dokunuyor. Kazandıklarımı sergilememe izin veren o muhteşem sahnede olmayı seviyorum. Bu yüzden şarkıcı olmasaydım başka ne olabileceğimi hayal edemiyorum.

Başlangıçta 'Bigbang' adı altında çıkış yapmak için yarışan 6 kişi vardı. O eğitim günlerinde, aslında kaçımızın son üye olarak seçileceğini bilmiyorduk, bu yüzden sadece kalifiye olduğumu göstermek için elimdeki her şeyi verebildim.

Başkanımızın nazarında 6 yıl eğitim almış olmamız (ben 6 yıl eğitim almıştım o zamanlar) ya da 60 yıl eğitim almış olmamızın bir önemi yok, eğer bu sektörde öne çıkmamızı sağlayacak yeteneğe sahip değilsek, çıkış yapacak kimseyi seçmemeyi tercih ederdi. (Yani kimseyi çıkartmamayı tercih ederdi) Bu nedenle, o dönemde ben ve Taeyang çok stresli bir hayat sürüyorduk. Kısacası, daha uzun süre eğitim almış olmak bana diğerlerini alt etmek için herhangi bir avantaj getirmedi.

O zamanlar, her gün çeşitli şeyler yapmak zorundaydık, dans etmek, şarkı söylemek, 2 yabancı dil öğrenmek vs... Bizim yaşımızdaki gençler okulda gençliklerinin tadını çıkarırken, arkadaşlarıyla takılırken, sınavları için İngilizce kelime ezberlemekle meşgulken, biz ne yapıyorduk? Yeterince havalandırılmayan bir bodrumda pratik, pratik ve pratik.

Bizim yaşımızdaki insanlar, annelerinin onlara sürekli 'hey, kahvaltı etmeyi unutma' demesine sinirlenirdi. Tüm bu uygulamalardan sonra annelerimizin haftada bir bizi ziyarete geldiklerinde bizi bu kadar bitkin görmelerinden ancak korkabilirdik. Gözyaşlarımızı ancak geri döndükten sonra kurutabildik. Bizim için bu yolu seçtikten sonra geri dönme şansımız bile yoktu.