Bigbang - Dünyaya Haykırın!

T.O.P Bölüm 1

Dünyaya sesleniyorum: TOP

"Buraya o umut zinciri yüzünden geldim. Şimdi nerede duruyorum? Bunu kendime soruyorum ama henüz kesin bir cevabım yok. Diğer benliğimi aradığım bu süreçte tüm endişelerim uçup gidecek çünkü bana omuz verecek birini bulmalıyım." ~ T.O.P

İsim: Choi Seung Hyun

Doğum Tarihi: 4 Kasım 1987

Beceriler: Rap, Söz yazmak, Beatbox

*KBS Dramasında rol aldı, 'I am Sam'

Bir ruhu uyandırma gücü, bazen yeniden doğmak acı ister. [Birinci Bölüm]

-Bir zamanlar şiirler besteleyen ve okuyan bir lirik şair olmak istiyordum.-

5. sınıftayken 'Hip-Hop' müziği beni büyüledi. Bu tür müzikler için çıldırdım çünkü bütün gün onları dinledim ve tüm rap sözlerini dikkatlice not ettim. Hip-Hop müziğinden bahsetmek gerekirse, kısaca Amerikan Hip-Hop'un köklerinden bahsetmem gerekiyor.

Hip-Hop'u ilk dinlemeye başladığımda Amerika'da Doğu Yakası ve Batı Yakası olarak ikiye ayrılmıştı. Wu Tang Clan ve Notorius B.I.G.East Coast (New York) sahnesini temsil ediyordu ve büyük ölçüde rap ve şarkı sözlerine odaklanıyorlardı, West Coast'u (LA) ise melodiye daha çok odaklanan 2Pac temsil ediyordu. Her ne kadar o zamanlar Kore'de ve benim hafızama göre, daha fazla insan West Coast hip hop dinliyor olsa da ben daha çok East Coast stilini seviyordum. Raplerini dinlediğimde kendi kendime "Ah bu tarz bir müzik bir erkek hayatında en az bir kez denemeli" derdim. Onlar gibi olmak istedim; insanlara kendi felsefemi ve mesajlarımı ifade edebildiğim yer.

Rap sözleri genellikle bu genç erkeklerin hayatından bahsediyordu. Bu duyguyu kısaca tarif etmem gerekirse, "ailem fakir, suç dünyasında yaşıyorum ama şimdi başarılıyım, eğer ailem susadıysa artık su içmek zorunda değiller ama şampanya içebilirler. " Bazen sözler şiddetli ve çok karanlıktı ama bu tür bir açgözlülük bir insanın hayatında en az bir kez başına gelirdi. Bu tür bir duygu sonunda içimde büyümeye başladı.

Liseye başladıktan sonra, çok fazla ilgi odağı oldum gibi görünüyordu... Belki de aynı yaştaki çocuklardan daha uzun olduğum ve bir sürü hip hop tarzı kıyafetler giydiğim için. Gençken modayla ilgileniyordum, bu yüzden arkadaşlarımın giymediği hip hop markalarını giyerdim. Ailem bana harçlık vermese bile istediğim kıyafetleri almak için para biriktirirdim.

Okula kesinlikle ilgim yoktu ve yetişkinlerin dediği gibi "sorunlu gençler" ile takılmaya başladım. Onlar artık benim en değerli arkadaşlarımdı ama bizim toplumumuzda insanlar onları kötü etkiler olarak nitelendiriyor. Büyürken, görmemem gereken pek çok şey gördüm ve yaşamamam gereken pek çok şey yaşadım.

Aynı zamanda duygularımın tavan yaptığı ve pek çok şeyin planlandığı gibi gitmediği bir dönemdi. İlk kez "incinmek" ve "korkmak" hissinin ne olduğunu deneyimledim. Büyüklerin istemediği şeyleri yapıyor olmama rağmen, arkadaşlarımın anlamsız şeyler yapması da sorun oluyordu. Bu çocukları tekrar olumlu yönde etkilemeye çalışanlara kıyasla, sebepsiz yere cezalandıran yetişkinlerden nefret ettim. Çocuklara neyin doğru olduğunu öğretmek yerine, bu çocukları çukurun daha derinlerine düşürmek için cezayı kullandılar, bu sürekli 'incinme' ve 'tepki/öfke patlamaları' nedeniyle bu çocuklar daha da kötüye gittiler.

Yetişkinler liseye yeni başlayan bu çocukları "sorunlu gençler" olarak etiketlerken, ebeveynler "suçlu çocuk yetiştirdikleri" için ağladılar. Başlangıçta pek zarar vermeyen, ancak okuldan atıldıktan sonra yeni okula geçiş yapanlar için "sorunlu çocuk" etiketine sahip olmak, onların suçlu faaliyetlerine daha derinden düşmelerine neden oldu.

Etrafımdaki arkadaşlarımın değişmesini izledikten sonra ben de yavaş yavaş karanlık bir deliğe düşmeye başladım.