"Karanlık tünellerde yanan tutkum beni daha da güçlendirdi." [Altıncı Bölüm]
Altıncı sınıf ile lise üçüncü sınıf arasındaki dört yılda okul, ev ve stüdyo arasında gidip gelerek öğrenci, oğul ve stajyer rollerimi dengede tuttum. Kendimi neyin içine soktuğum hakkında hiçbir fikrim olmadığı için heyecanlı ve meraklıydım, bu yüzden hiç yorgun hissetmiyordum.
Tüm sorumluluklarımı yerine getirmek için bu kadar çok çalıştığımı görmek annem için zordu. Bunu bana ancak daha sonra anlattı. Kararımda beni destekledi ve asla benim önümde ağlamadı ya da endişelerini paylaşmadı ama bana olan sevgisinden ve benim acı çekmemi istemediğinden birçok kez ağladığını biliyorum. Bugün bile ara sıra benim için gözyaşı döküyor.
Stajyer olarak deneyimim, diğerlerinin dediği gibi sadece "eğlenceli" değil. Çok çalışmanın ve istediğim eğitimi zaten almamın beni kutsanmış ve tatmin etmiş hissettirdiğini söylersem, bu bir yalan olur. Günden güne huzursuz hissediyordum ve içinde bulunduğum durum ıssızdı.
Böyle zamanlarda, düşüncemi düzeltir ve kendi kendime "her kursiyer bunu yaşar" ve "bu kadar zor olmasa daha şaşırtıcı olurdu" derdim. Başka bir çözümüm yoktu.
Big Mama noonas'ın bir zamanlar dediği gibi, "Bir stajyer olarak başına gelen her şey seni kötü hissettirir." Kimse seninle ilgilenmiyor ve çoğu zaman kendini yersiz (bir yere ait olmayan/evsiz) hissediyorsun. Farkında değilmiş gibi davranmanız ve sadece beklemeniz gereken zamanlar vardır. "Bu yıl/ay/gün şu veya bu eğitimi mükemmelleştirirsen şarkıcı olursun" diyen bile yok. Yarın için bir plan yok, gelecek için bir plan yok, bu yüzden her gün yapabileceğiniz şey çok çalışmak.
Bu nedenle, bir stajyer olarak fazladan sabırlı olmam gerekiyordu. Kendime inanmaktan ve düşüncelerimde kararlı olmaktan başka yol yoktu. O dövüş sanatları filmlerindeki eski keşişlerin müritleri gibi, "kendi ayaklarınızın üzerinde durabilene kadar" yükü omuzlarınızda taşımak zorundasınız. Bu tür bir hayata hazırlanırken sahip olunabilecek tek zihniyet buydu. Kalbimde sürekli olarak daha güçlü hissetmek için üç söz okudum:
"Cesaretini kaybetme", "Pes etme" ve "Aklımın yoldan çıkmasına izin verme"
Kendime verdiğim sözler bunlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bigbang - Dünyaya Haykırın!
Cerita Pendek2006 da kurulmuş olan Bigbang grubunun 2009 yılında yayınladığı kişisel gelişim kitabı Shout Out To The World kitabının Türkçe çevirisidir.