Betrayal •T A E N N İ E•

16

Jennie'den...

Lisa'nın evinden çıkmıştık. Herkes bir tarafa dağılmış evlerine gidiyordu. Ama benim gözüm ondaydı. Arkadan bile belliydi yakışıklılığı. İlk Joy'a sonra da kendime baktım. Bende onun yerinde olsam Joy'u seçerdim.

düşüncelerimle boştum uzun bir süre. Kendime geldiğimde kimsecikler yoktu etrafımda. Yavaş adımlarla evime gitmeye başladım. Acaba intihar mı etsem? çok kişi üzülür müydü? kafamda bunun seneryosunu kurdum.

Rose ben ölseydim ne yapardı?

Birden tabutumun arkasından gelen tabutu düşündüm. Rose kesinlikle benim arkamdan intihar ederdi. Mezarlarımız yan yana olurdu. Rose ve benim ruhlarım birbirine zincirli. Birbirimizi asla bırakmayız.

peki Jisoo ben ölsem ne yapardı?

o an tabutumun içine sızan göz yaşlarını düşündüm. Jisoo belki günler belki de aylar belki de yıllarca ağlardı benim için. Önümde onu ağlarken görmedim ve büyük ihtimal ölümümde de göremeyeceğim.

peki Lisa?

Lisa akli dengesini yitirirdi. Hastaneye yatırılır. Hastane de ise benim ruhum ile konuşurdu.

Peki ya o?

Ölümümden haberi olur mu? Onu bile bilemem. Büyük ihtimalle tek üzüleceği şey Joy ile küsmesi olur. Belki Jisoo söyler ona öldüğümü çünkü öldüğüm zaman tek o hayatta be akli dengesi yerinde olur. Fakat gözlerini bilemem.

Ah hayır!

Evi gideceğime dolu kafam ile sahile gelmiştim. Neyse ki hava gayet güzel. Gezebilirim.

yavaş adımlarımla ilerlerken neden ona aşık olduğumu düşündüm. Dış görünüşe bakmazdım. Ama doğru ya eskiden benle sevgili olmasak bile sevgiliymiş gibi davranırdı.

sene 2021

"akıllanmayacak mısın Jennie? Anlasana bu okula ait değilsin"

tutulup sertçe çekilen saçımla yüzümü buruşturdum. Karşımda duran o gruba baktım.

"Zorbalığı güzel bir şey mi sanıyorsun Joy?" Ağzımın kenarında ki yara yüzünden yavaşça konuşmuş ve kelimeler arasında derin nefes alış verişlerim olmuştu.

Joy bana bakıp olabilindiğince yüksek bir kahkaha attı. Tam o sırada deponun kapısı açılmış ve içeri biri girmişti.

Joy o kişiyi görür görmez gülümsemeye başlamış ve beni arkasında gizlemişti.

"Ah Taehyung, seni ne kadar özledim bilemezsin."

"çekil Joy"

Taehyung denilen o çocuk Joyu ittirmiş ve ardındansa beni bağlı olduğum sandalyeden kurtarmıştı. Joya döndü ve "Zavallısın Joy" dedi.

Joy'un gözleri dolmuştu. "ama Taehyung..." dedi titreyen sesi ile Joy.

"Seni bir daha zorbalık yaparken görmeyeyim Joy." demesiyle bileğimden tuttu ve beni dışarı çıkardı. Koridora çıktığımızda bileğimi bırakıp bana döndü.