Sessiz Öpücük (NAMTAE)

Bölüm 1

-NAMJOON-

Her zamanki gibi sabah olmuştu alarmımı kapatıp hazırlanmak için kalkmıştım ama karşıki yatakta  hayla öküz gibi uyuyan taehyung yüzünden sinirlenmiştim her sabah böyle yapıyordu ben kalkardım o hayla uyurdu ben kahvaltıyı hazırlardım o yine uyurdu uyumayı bu kadar seven ondan başka kimseyi görmemiştim. 

Ne kadar alarm çalsa duyma annesi arasa duymaz ama benim bir seslenmemle yada dokunmamla uyanırdı nedense, annesi en sonunda ona ulaşamayınca bana mesaj atardı uyandırmam için kaç yaşına gelmiş hayla bebek gibi zorla yataktan kalkmak istemiyordu annesi yine mesaj atınca benim uyandırma mesaim başlamıştı gömleğimin düğmelerini iliklerken artık ona dayanamıyordum sertçe ayağımla sırtına bastırmıştım  " kalk artık be"  " ağırsın lan basma üstüme" " oğlum kalk saat sekiz oldu" "sekizmi daha çok erken"  annesi rica etmemiş olsa şurda bırakır giderdim ama ikimizde aynı sınıfta olmamıza rağmen hep dersin ikinci saatinde geliyordu   ben artık alışmıştım bu hallerine çünkü ailelerimiz  çok uzun zamandır bir aradaydı  ve çok iyi arkadaşlardı bu yüzden şimdiye kadar taehyungla aynı dairede  aynı okullarda beraber okumuştuk yinede ayrılmayıp üniversitedede aynı okul ve bölümdeydik  sürekli dip dipe  gezsekte birbirimizden hiç ayrılmayı düşünmemiştik.

"Hemen giyin okula gideceğiz" " sanane senin gibi düzenli olamam ben hem gece üçte uyumuştum daha uykum var"  " tae sinirlendirme beni hadi bekliyorum"  hem üstünü giyiniyordu hemde bana laf yetiştircem diye uğraşıyordu o hazırlanasıya kadar bende çantamı yerleştiriyordum  " haa bu arada manita yapmışsın" " henüz flörtleşiyoruz "  "iyi birisimi" "ne yapacaksın ya nasıl olduğunu" " sanada soru sormaya gelmiyor be" " çok konuştun yeter artık gidelim okula" 

-TAEHYUNG-

Okula gelmiştik ve namjoon okul kapısının önünde bırakıp sevgilisine ah pardon flörtünün yanına koşmuştu ne kadar sinir bozucu demi. Bende ona sinirimden derse girmemiş okulun arkasındaki futbol sahasında arkadaşlarla maç yapıyorduk anca stresimi atardım " hadi taehyung pas at" taehyung sana sesleniyoruz baksana buraya" ayağımda topla kalakalmıştım nasıl kalmayayım namjoon ve yanındaki kız sarmaş dolaş yürüyorlardı ne bu samimiyet ya beni çıldırtmıştı artık bu coçuk o sinirle topu namjoona hedef alıp vurmuştum " lan mal nereye vuruyorsun topu kale burda orda değil " arkadaşlarımın dediklerini duymuyordum bile  öyle sert vurmuştumki topu ensesine gelmişti elinle tutup yere düştü canım acımıştı ama oh olsun ona yanına hızlıca gidip bakmıştım " ah pardon yanlışlıkla oldu"  " eminmisin tae" " bilerekmi attım topu yani ne saçmalıyorsun ya öyle yeteneklerim olsa futbolcu olurdum" " boşver sadece biraz daha dikkat et " " kim o namjoon" " düşmanım gibi boşver sen onu " "hadi revire gidelim bayağı şişmiş" "tamam"   hiç birşey olamış gibi kız onu kaldırıp götürüyordu ve ben birşey yapamıyordum " düşmanınmış ben sana göstereceğim" ben ona ne zaman yakınlaşmaya çalışsam kendini geriye çekiyordu bende taktik değiştirerek böyle yakınlaşmaya çalışıyordum ama yine olmuyordu.

Ben hariç herkes ona dokunabiliyordu sadece onu görünce bile sıkıca sarılıp dokunmak istiyordum ama izin vermiyordu küçükken yine birbirimize sarılıyorduk ama  artık kendine dokundurmuyordu yada sadece bana karşı öyle davranıyordu  bakalım nereye kadar dayanabileceğim.

NASIL SİZCE 

TAEHYUNG BİRAZ SERSERİ VE NAMJOONA AŞIK AMA SÖYLEYEMİYOR

YORUM YAPMAYI VE OYLAMAYI UNUTMAYIN