The Peculiars: Moving Target

Chapter 01: Beginning

“HALIYA, It's already seven in the morning. Time to wake up.”

Naalimpungatan ako ng marinig ang boses ni dad. Kinuha ko ang unan na nasa mukha ko at sinilip siya.

When our eyes meet ay matamis siyang ngumiti sa'kin at ganon rin ako. Bumangon na ako at pungay ang mga matang tumingin sa kanyang hologram na nasa paanan ko.

“Good morning daddy.” nakangiting bati ko sa kanya.

He smiled back at me. “Good morning, sweetie. How's your sleep?”

“It's great dad, thanks for asking.”

“That's good to know. And by the way, pumunta ka sa building pagkatapos mong mag breakfast, okay?”

Tumango ako bilang sagot at ngumiti. “Okay dad. I'll see you there.”

Ilang minuto pa kami nag-usap ni dad bago siya nagpaalam. Biglang nawala ang hologram niya sa harap ko na parang bula.

Nag-inat muna ako ng ilang segundo at agad ring kumilos para maligo. Pero bago 'yun ay inayos ko muna ang higaan. Pagkatapos ay agad na akong pumasok sa banyo para maligo. It takes me fifteen minutes in the shower.

“Sara, please open the closet.” sabi ko pagkalabas ko sa banyo.

“Granted.” umalingawngaw ang tinig ng isang babaeng female voice sa kuwarto ko. Pagkabukas ng walk-in-closet ay pumasok na ako 'ron at nagbihis.

In this generation ay advanced technology na ang lahat. Kahit ang mga gamit ay puros advanced pati na rin ang mga cellphones.

Pagkatapos kong magbihis ay tumingin ako sa malaking salamin na nasa loob ng walk-in-closet ko.

I wore Black fitted jeans and a white shirt with a matching white rubber shoes. And I style my hear with a messy bun. Nang makuntento sa sarili ay lumabas na ako sa kwarto at bumaba sa hagdan.

Dahil nasa capital si dad ay ako lang muna ang mag isang kumain ng breakfast. Pagkatapos kumain ay mabilis kong hinugasan ang kinainan ko at nag toothbrush rin ako.

“Sara, turn off the lights.” utos ko.

“Turning off the lights.”

Lumabas na ako nang bahay at nilock ito gamit ang secret fingerprint ko na nakatago dahil invisible ito. Kami lang ni dad ang nakakaalam kung papaano 'to hanapin.

Dahil malapit lang ang capital ay nasa mood akong maglakad ngayon. Habang naglalakad ay nakikinig ako ng music gamit ang earpods.

Napapalingon ako sa mga malalaking building dahil hindi lang ito magandang tingnan kundi kahit saang anggulo ay mayroon itong mga big screens at holograms.

Nang nasa tapat na ako ng capital ay napatingala ako sa malaking building na may merong tower sa pinakatuktok nito.

I am amazed by the beauty of the capital that I just wanted to jump to reached it.

Naglakad na ako papuntang entrance at dahil araw-araw akong pumupunta dito ay nakikila na ako ng nagbabantay at pumasok na sa loob. Kahit ilang beses na akong nakapunta rito sa capital ay hindi ko pa ring mapigilang mamangha.

The whole place was all covered in a high technology glass wall. There are also many CCTV cameras all over the place. Napatingala ako sa ceiling at doon bumungad sa'kin ang naglalakihang chandeliers. Kumikinang pa ang mga ito na mas lalong ikinamangha ko. Pati ang mga gamit ay high technology na talaga.

Dahil nasa pinakatuktok na floor ang laboratory ni dad ay pumasok ako sa elevator at pinindot ang top floor botton.

Ting!