𝟔. 𝒃𝒐̈𝒍𝒖̈𝒎

3.7K 155 14
                                    

❁ plan ❁
┅┅┅┅┅┅┅༻❁༺┅┅┅┅┅┅┅

Ve arkasını dönüp gitmişti.
Ben koştuğum gibi babamın yanına gelmiş onun yaralarını şalım ile temizlemeye çalışıyor bir yandan hüngür hüngür ağlayarak özür dinliyordum, babam bana bakıp

"Hemen burdan çıkalım hamne"

Diye zar zor konuşuyordu, babamı kendime yaslayıp onu  incitmemek için yavaşça hareket ediyordum, girdiğimiz kapıdan dışarı çıkıp arabaya doğuru ilerlemeye başladım.

Babamın araba kullanmaya mecali olmadığından arabaya ben kullanıcaktım. babamı arka koltuğa yavaşça yatırıp cebindeki anahtarı alıp direksiyona geçmiştim, hadi bakalım tevekkeltü el Allah diyerek arabayı sürmeye başladım.

Burasınım neresi olduğunu bilmediğim için telefondan en yakın hastane konumunu girdim, ve hızlıca sürmeye başldım.

Hastanede arabayı acilin kapısına park edip çıktığım gibi doktora bağırmaya başladım, çünkü yolda babam bayılmıştı.

"ACİL YARDIM EDİN BABAM AĞIR YARALI" diye bağırıyordum

İçerden bir doktor ile hemşire tekerlekli sandalyeyi hızlıca getirmiş babamı sandalyeye oturtmuş tu, bir doktor nabzını kontrol ederken hemen "acili hazırlayın" diye bağırmıştı.

Doktorlar önümde giderken ben arkalarında ağlayarak bakıyordım, yanımdaki hemşire sakın olmamı ciddi bir hasarı olmadığını söyliyerek beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

Biraz sakinleştikten sonra doktor geldi  ayıldığını ve elinde kırık olduğunu alçıya alacaklarını ve düzenli bakımda 4 haftaya iyleşicegiğini ve bugün taburcu edebileceklerini söyledi ve gitti, hemen hemşireden öğrendiğim odaya gidip babama sarılmıştım öyle çok korkmuştum ki ne yapıcağımı bilemez haldeydim babam

"Tamam kızım geçti hemen işlemleri halledip çıkalım "

Diye ayağa kalkmıştı bende hemen çkıp işlemleri halledip arabayı kapıya getirmek için otoparka gittim, arabayı bulmaya çalışıyordum. ama nedense arkamdan biri beni izliyormuş hissi kaplıyordu  dayanamayıp arkama dönüp baktım kimsecikler yoktu, yanıldığımı düşünüp arabnın olduğu yere gittim ve arabayı kapıya getirip babamı aldım.

Çok şükürki sonunda eve gelebilmiştik, babamı o halde gören annem endişe ile gözleri yaşlı yanına yaklaşmıştı

"Bey ne oldu sana böyle, kim yaptı sana bunu, nelere karıştınız kızım siz. Biriniz anlatın. "

Diye bana bakmıştı annemde ağlamaya başlamıştı. Ben anlatmaya düşündüm ve babama baktım, babam hayır şeklinde kaşlarını yukarı kaldırıp

"Birşey olmadı sultanım trafik kavgası. İşte, sen yol ver ben yol ver derken oluverdi bişeyler. Sen beni bırak hazırlıklar tammı " dedi

Annem de "ah bey bu yaştan sonra ne kavgası" diyerek babamı salona götürmüştü babamda bu arada

"Hadi kızım sen hazırlan 2 saate kalmadan çıkalım " demişti

Bende odama gitmiş bavulumu gerekli eşyalarımı koymuş hazırlığımı bitirmiştim, ezanın çıkmasıyla namazımı edâ etmiş annemlerin yanına inmiştim.

Mafya'nın kalbi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin