Özel harekat aşkı

¹⁰ 𝓚𝓪𝓫𝓾𝓼

Eveett 10 bölümle sizlerleyizz. Uzun bir aradan sonra umarım bölümü okumadan keyif alırsınız. 💖 . Sıkıldığım için sınır dolmadan paylaşıyorumm 🥹
🦅🦢

Sizce nasıl bir şeydir sevdiğin adamın kalbinin elinin altındayken ameliyat ederken durması? Acı verici bir şey dimi? Ben bu acı verici seti sonuna kadar yaşadım. Elimden bir şey gelmedi sonuna kadar çabaladım ama kurtaramadım.

Bazı şeyleri sözle ifade etmek kolaydır, bazılarınıysa zor hatta bazen insan kendine bile anlatamazken başkasına anlatmak zorunda olursun ama yapamaz. Tıpkı benim onu sevdiğimi ona söyleyemem gibi onun şehit olduğunu kendime anlatamam gibi. Bazen bazı şeyler sadece belkilerde kalır.

Belki ben o ameliyata girmesem böyle olmayacaktı belki alana bir az erken yetişsem böyle olmayacaktı. Belki son bir defa bağırışımın bir faydası olurdu belki duyardı diğe düşündüm o an dudaklarımdan bir feryat kodu…

"AYAZZ" kabustan kendi sesime korkarak uyandım kalbim ağzımda atıyordu nefes alamıyorudum. "Beyza hanım iyi misiniz? Su ister misiniz?" Başımı hayır anlamında salladım koltukta kayarak cama doğru yaklaşıp camı açtım. Yüzüme çarpan rüzgarla kendime gelmeye başlıyordum.

Ayazın rüyama girmesi ne alaka. Anlam veremedim o durumda da. Bu adamı sadece iki kez gördüm. Çok kötü bir o bir kabustu. Bir insan olarak ayrıca bir doktor olarak insana çok kötü etki ediyor. Elinin altında hasta ölüyor ve hiç bir şey yapamıyorsun.

Ama rüyada Ayaza "kendime bile itiraf edemezken ellerimden kapıp gidiyorsun"" dedim.
Kızım çocuğa rüyada aşkını ilan ettin hahaha
İlkuş gülme kendimi çok kötü hiss ediyordum o kabus bana annemi hatırlattı. Kızım kendine gel tanımadığın bir adam için oturup sağlayacak mısın yoksa içten içe çocuğa aşık mı oldun sen ayran gönüllü. İlkuş seni çekemem su an git burdan.

"Beyza hanım…" Şahsuvar  birden konuşmasıyla yerimden sıçradım "özür dilerim kokutduysam" "yok yok sorun yok dalmışım öylesine" "eğer özel değilse cevap verirseniz Ayaz kim? Sevgiliniz mi? Demin Ayaz diğe bağırarak uyandınız" benden önce Azat söze atladı "olum sana ne bak sana ne " "sadece meraktan sordum önemli biri ki öyle korkarak uyandın" "yok özel değil asında çok tanımıyorum sadece bir kaç kere hastanede falan gördüm ama neden öyle bir kâbus gördüm anlamıyorum"

"bazen bir ker gördüğümüz insanlar sanki yıllardır tanıyormuşuz gibi gelir bize sıcak gelir o yüzden beynimiz onu özel biri gibi algılıyor. Bazen de insanların en büyük korkusu yakınlarını kayıp etmektir. Beynimiz o adamı Özel algıladığı için onu kayıp etmiş gibi hiss etdiriyor"

"Şahsuvar…… ne güzel anlatdın öğle ben doktor olarak bunları bilmiyordum wow cidden wow " "ben psikoloji okudum ordan biliyorum hepsini" "Beyza hanım" "Beyza sadece Beyza hanım yok" diyip kıkırdamaya başladım "tamam Beyza…… sen pek çalışan bir tipe benzemiyorsun el bebek gül bebek büyümüş birine benziyorsun" burukca gülümsedim "aslında benim hep hayalim doktor olmaktı oldum da ama ihtiyacım olmadığı için hiç çalışmıyordum şimdi bazı sebeplerden dolayı çalışmak zorunda kaldım iyi ki de zorunda kalmışım hayallerime yetişdim"

"insan istediği sürece her şeye elde edebilir." Şahsuvar sözünü bitirir bitirmez Azat konuştu"Eveeett vardık " Azat arabayı park edince hepimiz arabadan indik şahsuvar ve Azat çadırlara doğru ilerliyordu yaralılar olan çadıra.
"Ben diyorum ki ilk yarası ağır olanlardan başlıyayın daha da ağırlaşmadan" "ben bilmem sen bilirsin doktor sensin" "tamam komutanınız nerde o anlarsın asker hakkında bilgi versin!" "Komutanımız yaralı Kartal komutan" yavaşdan çadıra ilerlerken bir anda aletlerin bazıları "Kartal" bazılarıysa " Ayaz " diğe bağırmaya başladı.