Beginning and End

10

Aileden yaralı iki insan aile olmuşlardı. Ne olursa olsun önce birbirlerini dinleyip anlamaya çalışıyorlardı. Ve evet onlar çekirdek ailesini kurmak istemişlerdi. Tam kuracakken birden yok oldu bu çekirdek aile...

Seyran'ın telefonu çaldı arayan Sunaydı.

İkisinin de gözleri dolu doluydu. Yine o günü hatırlamışlardı. Seyran telefonu açmak için biraz toparlandı...

Suna nerde kaldıklarını , hemen gelmeleri gerektiğini söyledi.

Ferit ve Seyran herkesle vedalaştıktan sonra yalıdan ayrıldılar. Ama bilmedikleri birşey vardı, Halis onları pencereden gözü yaşlı izliyordu....

Ferit ve Seyran bugün bir kere daha kırılıcaklardı belki de...
Rezidanstan içeri girdiler...

Kapıyı Suna açtı. Suna sıkı sıkı 3 yıldır görmediği kardeşine sarıldı. Uzun bir sarılmanın ardından içeri girdiler ve salona geçtiler.

Onları bekleyen kişinin aklından neler geçtiğini bilmeyerek...
Esma kızını görünce gözyaşları içinde sarıldı ona, ardından Ferite...

H:Gene niye geldiniz ? O kadar insanın sizin yüzünüzden çektikleri yetmedi mi ? Gene mi huzur bozmaya geldiiz siiz? Ha

( Bu arada Antep şivesi ile yazamıyorum siz öyle düşünün)

Hattuç'un bu tavrına Ferit ve Seyran şaşırmışlardı. Tamam Kazım dan tepki bekliyorlardı ama Hattuçtan değil

Kazım ayağa kalktı Tam Seyran'ın karşısına geçti. Ferit de Seyran'ın önüne geçti .

K: Ferit ! Ferit az öte dur . Bişey yapmicim

Ferit Seyrana baktı. Seyran onay verir gibi kafa salladı. Ferit Seyran'ın yanına geçti.

Seyranla Kazım göz göze geldiler. Seyran gözlerini kaçırıp yere çevirdi.

K: Gözlerime bak!

Seyran yavaş yavaş da olsa gözlerini tekrar kazıma çevirdi ve gördüğü şeyle şok geçirdi.

Çünkü gördüğü şey sert bir surat , öfkeli biri veya sinirli bir İnsan değildi. O gözlerde gözyaşı gördü Seyran...

Kazım bir anda ağlayarak Seyran'a sarıldı .

Herkes şok geçirmişti ilk başta ama sonra hepsinin gözü doldu.

İkisi de sarılarak ağlıyordu. Seyran çok garip olmuştu. Çünkü hayatinda ilk defa babası ona sarılmıştı. İlk defa bir babası olduğunu hissetti.

O kadar uzun sarıldılar ki ... sonunda ayrıldılar.

K: Seyran ben size kızarım ederim d-döverim ama benim sizden başka kimsem yok . Sen gidince önce çok sinirlendim her zamanki gibi geri döner dedim ama dönmedin. 3 yıl geçti benim kızım gelmedi. Ben çok garip hissettim . Evet Suna vardı ama Suna her dediğimi yapıyordu. Suna uysaldı, sen çok dikbaşlıydın ... Ben evde o dikbaşlı kızımı aradım 3 yıl boyunca ama bulamadım. Yoktu, bekledim bekledim gelmedi... İşte dün Suna sizin geleceğinizi söyleyince içten içe mutlu oldum . Ama gelince size sinirleniceğimi düşündüm ama olmadı ben çok özledim seni . Biliyorum yıllarca siz kız olduğunuz için yüzünüze bakmadım ama her gece siz uyurken odanıza gelip saçlarınızı okşadığımı bilmiyordunuz. Size vurmayı hiç istemezdim ama sinirlenince gözüm hiçbir şeyi görmüyor. Zaten sonra da pişman oluyorum ama sizin yanınıza gelip özür dileyemiyorum. Ben annenden ablandan özür diledim kızım. Sen gittikten sonra kıymetinizi anladım. Onlara vurmayı bırak sesimi bile yükseltmedim. Senden de özür dilerim. Yaşattığım herşey için. Ben artık sizin arkanızda durmak istiyorum. Kızlarımın başı derde girince arkalarında bir babaları olduklarını bilmelerini istiyorum. B-

S: B-baba

Diyerek tekrar sarıldı Seyran . Çünkü Seyran küçüklüğünden beri baba sevgisi istiyordu. Onca yaptığı şeye rağmen onu affetti...

F: Valla Kazım babacım beni hiç özlemediniz mi çok kırıldım.

K: Gel buraya Damata gel

Kazım ve Ferit sarıldı.

Kazım o kadar içten sarılıyordu ki her seferinde Ferit'e.. Ferit kendi babasından , dedesinden çok onu baba olarak görüyordu...
Ferit babasını kaybetmişti... onunda ihtiyacı vardı baba sevgisine ...
Hem babasını kaybetmese bile baba sevgisi ne bilmiyordu ki o da çocukken Seyran dan farksız değildi aslında...

______________________________________

Helloo kuzularım!
Çok duygusal bir bölüm oldu yazarken
Duygulanmış olabilirim .
Bu arada yorum yaparsanız gerçekten sevinirim!
Hepinizi öptüm
Sınır 20 oy 20 yorum