Küçük Bir Sır✓

2.6

Sadece şunu söylemek istiyorum.
Unutun mu beni yada bizi?
...

***

SARP

Buraya geleli nerdeyse epey zaman olmuştu hep lanet babam derdim ama bunun lanet annem olarak değiştireceğimi kim bilebilirdi ki?
Sürekli odanın etrafında dolaşıyordum dïşarı dahi çıkmama izin vermiyordu sıkıntısı neydi anlamıyordum benden ne sakladıklarını bulmak zorundaydım adaya nolmuśtu ne yaşanmıştı ne bitmişti öğrenmek zorundaydım asıl gerçekler şimdi başlıyordu..

Çatımda oturmuş bir şekilde ada ile konuşuyordum ailesinin ona bunu yapması cidden can sıkıcıydı ve aşırı zoruma gitmişti doğrusu  onunla saatlerce konuştum ve morleini düzeltmeye çalışmıśtım ve sanırım bu işe yaramıştı aniden arkadan gelen kapı sesi olmuştu

Sarp:ada ben seni sonra ararım olur mu?

Ada:sarp o kapı sesi ne?

Sarp:görüşürüzz

Ada:sarp du-

Kapatım.

Odaya gelen annemdi elinde bir tepsi yemek ile gelmişti ve yatağıma bırakmıştı.
"Sanarsın dünyanın en iyi annesi"deyip gülmüştüm adeta ama onun yüzü asıktı her zaman ki gibi bişi demedim baska
"Yemeğini ye oğlum"dedi birden ve yavaştan uzaklaşmaya başlamıştı ben ise.
"Yemiyeceğim fazla zahmete gerek yok"dedim ve arkasını dönüp acınası gözlerle bana bakmıştı ama umrumda değildi bana bunu yapmaması gerekirdi ben onun icin her seyi ama her şeyi yapmıştım am aonun umrunda değilmiş gibi beni bi odaya kısmıştı adeta.

"Bana bak oğlum bana böyle davranman beni çok kırıyor"

"Peki senin davranışın?"deidm sinirle

"Üzgünüm oğlum ama bu yaptıklarımın inan bir sebebi var inan bana"

"Anlat o zaman ne anlat bana artık je oluyor ne bitiyor her şeyden bıktîm soğutun beni"

"Özür dilerim oğlum tamam sana anlatıcam her śeyi yeter ki benden soğuma sende anlıyacaksın beni"

"Dinliyorum"dedim ve kendimi düzelterek kulaklarımı ona verdim.

"Oğlum.. aslında adayı ne kadar sevdiğini anlıyorum gerçekten ama artık bunu bilmen çok iyi olacaktır aslında.."

"Ne anne ne"

"Baya eski zamanda sen ve o kızın arkadaş olmanızla başladı herşey aslında babanla taşınmamızın nedeni de buydu açıkçası seni kursa gönderdiğimiz de eve o kız gelmişti bildiğim kadarıyla ada o gün baban çok fazla içmişti beni defalarca vurmuştu vücudumda morluklar çizikler vardı,adaya kapıyı açan baban olmuştu sonra bişiler duydum tam bilmiyorum ama o yatak odamıza götürmüştü.. o çığlık seslerini duymuştum çok korkmuştum oğlum gerçekten sonra o kız son hızla evden uzaklaşmıştı doğrusu baban o kıza.. özür dilerim oğlum gerçekten o kızın sana acı vermesinden korktum onu senden uzaklaştırmaya çalıştım nolur beni affet oğlum.."
Annem adeta önümde eğilmiş ve benden özür diliyordu öyle ağlıyordu ki paramparça olmuş şekildeydi peki ben?

Peki ben nasıldım?

Nasıl hissediyordum?      -bir hiç gibi.-

Kendimi bir boşlukta hissediyordum o piç herifin benim bile dokunmaya kıyamadığım saçının teline zarar gelse korktuğum kişiye yaşatıkları..
İçimde doğan büyüyen bir öfke ve kin vardı,şimdiye kadar sadece bize yaşatıkları vardı sanırım ama ada..
O hayatı boyunca unutamayacağı bir iğrenç bir anı yaşamıştı o piç kuruşunu yaşatmıyacaktın bu öfkem dinmeyene kadar onun her saniyesini ölümle tatlandıracaktım yemin etmiştim.