Küçük Bir Sır✓

1.8

Kapkaranlık geceler soluksuz,
yıldızların altında,
Aradım seni ey gidi yar
Uzandık senle sayıkladık
O gözlerin kadar parlak ay
Gülümsedi bize.

O kelimeyi söylemenin vakti geldi mi?
"Buldum seni güzelim.."

***

Hassiktir ne dedim ben! Cidden bi anlık kendimi kaybetmemle kurduğum cümleye bak.

"Ne! Ada.."

Sarp hayla şok içine ne diye tekrarlamaya devam ediyordu ben ise hala yaptığını şokuyla etrafa bakıyordu bir anda kalkıp ayaklandım ve çadırdan çıktım hızlı adımlarla utanarak uzaklaştım kimsenin beni görmeyeceği bir yere doğru ilerledim sarp'ın beni takip ettiğini fark etti dakikada bir bana "Ada dur!" Diye bağırıyordu ben ise ellerim kafamda bir şekilde yürüyordum ne yapıyordum ben kaçmam için bir sebep bile yoktu ama nasıl desem utanıyordu adeta aniden öyle bir şey demem beni şoka koymuştu tam birazcık daha yürüyecekken bir anda Yağmur başlamıştı bir anda öyle hızlı yağmıştı ki tamamen sırılsıklam olmuştuk tam koşacakken sarp'ın benim omuzundan tuttuğunu fark ettim ve aniden beni kendine doğru döndürdü konuşmaya başladı.

"Ada noluyor nereye?"

"Hava alıcam beni takip etmeyi bırak."

"İzin vermiyorum yağmur yağıyor farkındaysan!"

"Yağsın yağmuru seviyorum."

"Ada benle gel lütfen hadi hasta olucaksın."

"Olmam merak etme.."

Bi an tereddüt ediyordum ne oluyordu anlamıyordum adeta kafayı yemiş gibiydim onu kendimden uzaklaştırmak yerine kendime daha da çok yakınlaştırıyordum..
Biraz daha yürüdükten sonra sarp'ın hala beni takip ettiğini görüyordu bir anda arkamı döndüğünde sarp derin derin gözlerime bakıyordu..
Tamam konuşmaya başladım içimi dökmeye başladım artık kendimi tutamıyordum içindekileri artık dışa yansıtmam gerektiğini açıklama yapmam gerektiğini bunu yapmak zorundaydım evet zorundaydım..

"Sarp."dedim titereyen sesimle yemin ederim sesim tutiriyordu anlam veremiyordum neden yani neden..

"Efendim.."dedi sarp evet bunu yapabilirdim bunu başarabilirdim artık söylemem gerekti.

"Sarp artık sana açık olmanın vakti geldi hani sana seni seviyorum dedim ya az önce aslında evet seviyorum ama daha doğrusu seni kendimden uzaklaştırmak istiyorum.."

"Ne?  Ne diyorsun ada sen ne uzaklaştırması?"

"Duyduğun gibi sarp seni kendimden uzaklaştırmaya çalışıyorum evet şimdi nedenini soracaksın saniyelerce soracaksın ama bunun cevabını ne kadar zor söyleyeceğimi de bilemiyorum bir türlü zamanı gelince sana anlatacağım ama şu an çok zor benden uzaklaşman gerek benim gibi iğrenç biri ile olmanı istemiyorum istemem de.."dedim yemin ederim nefesimi tutum nefes alamıyorum adet Boğazım düğümlenmiş bir şekild edikenler batıyor gibiydi..

"Ada sen benim gördüğüm en mükemmel insansın neden kendine böyle diyorsun ve neden beni kendinden uzaklaştırmaya çalısıyorsun Ada bana bunu yapma yalvarırım" adeta nufku tutulmuş gibiydi onun bile sesi titriyordu adeta..