Küçük Bir Sır✓

2.7

Güneş kadar parlak ay kadar narinsin güzelim..

Ada

Gözlerimi yavaş yavaş aralamıştım gözüme vuran güneş ışığıyla uyanmıştım,bugünün harika geçeceğine emindim günümü tekrar sarpa günaydın mesajı atarak başlamıştım ardından mert'den mesaj gelmişti.

1 mesaj!

Mert:ee bakalımm partiye 3 gün kaldııı

Ada:ne? Ama 2 hafta önceydi

Mert:öne aldık biraz.. tuanada gelebilecekmiş inanabiliyor musun!!

Ada:yaa çok sevindim gerçekten özlemiştik onu!

Mert:peki ya Sarp..

Ada:ona partiden bahsettim gelmiyecek sanırım yada gelmiyecek annesi falan

Mert:sorun değil.. belki de biz onu görmeye gideri olmaz mı?

Ada:ne gerçekten mi? bunu yapabilir miyiz!

Mert:hiç bişi imkansız değildir :)))

Ada: haklısın!!

Deyi heyecandan nerdeyse havalara uçacaktım ben sarpla  buluşacaktım onun ayaklarına gidecektim evet bunu kesinliklee yapacaktım.
Yatakta ful zıpladıktan sonra yataktak heyecanla direk inip pembe terliklerimi ayağıma geçirdim ve aynanın karşısına geçip saçlarımı düzeltim her şey harika olacaktı hemde her şey!

Sarp'sız partiye gitsem de direk olarak partiden oraya giderdik bu yüzden partiye gidecektim tek de olsam elinde sonunda onu görecektim o gün işte en mutlu olduğum gün olacaktı..
Merdivenlerden inmeye başlamıştım kimse morelimi bozamazdı hemde hiç kimse,o kavgadan sonra ailemle hiç konuşmamıştım tek kelime bile arada annem böyle iş yap der sonra geri susardı cevap dahi vermezdim sofraya oturduğumda bişiler yemeye başlamıştım telefonuma sarptan "günaymış :)" mesajı gelmişti sırıtmıştım tabi ki bunu göre babam tam telefonu elime alınca sinirle konuşmaya başlamıştı.

"Sofrada telefon istemiyorum."

"Neden? Zaten konuştuğumuz yok"dedim gözlerinin icine bakarak.

"Ver o telefonu bana"

"İstemiyorum"dedim bi an sinirle ve bi ande babam kalkıp telefonu elimden almışlardı nedir bu? Bana neden bu kadar kin tutuklarını anlamıyorudum acayip saçmaydı fazlasıyla artık çocuk değildim.
Doğru sınavı kazanamayabilir istediğim üniversite gelemeyebilir bundan ötürü sinirli olduklarını sanıyordum ama sanırım sadece buda değildi akılları hayla mert konusunda da olabilirdi.

Telefonu cebine koyduktan sonra sofraya tekrar oturup yemeye başlamıştı babam.
Benim de gözlerimden yaş akarcasına tabağımla oynuyordum bu benim babam olamazdı o asla böyle biri değildi olamazdıda.
Sinirle masadan kalkıp odama doğru yol almıştım babamın bağırma sesi geliyordu ama artık umrumda değildi bu siniri beni deli etmeye başlamıştı.
Çalışma masama oturarak defterimi açmıştım sadece karalıyordum sinirimi gecirmek için bugün benim için harika bir gün olacaktı oysaki tabi babam..
Kendime  kısa kısa sözler yazmaya başlamıştım

"Seni sevmek kazanılması gerek bir oyunsa sonuna kadar savaşacaktım."

"Aklını yetirmiş bir aptal."

Gözlerimi kapatmıştım ve kendimi derin uykunun ellerine vermiśtim.

***

Bom boş bir gündü sarpa yazmadan dışarı çıkmadan kimseyle iletişime geçmeden saatlerce geçirmiştim bu aslında biraz iyi bi yandanda kötû gelmişti,bütün gün yatakta uyumak pencere açık bir şekilde,dişardaki kuş sesleri..

Sanki ruhum yenileniyor gibiydi hayatta bazen tek olmak isteriz ama bazende cevremizde insanlar dahi olsa yanlız hissederiz kimse boşluğu dolduramazken kimsede boşaltamzdıda, gerçekten de öyleydi yemin edebilirdim hayata çok şey isteriz ama çoğunu beceremeyiz gücümüz kalmaz hatta yok olur.
İşte sen evet sen!
Bu satırları okuyan okuyucum..
Sencede öyle değil mi?
Seninde eminim güçsüz kaldığın şeyler vardır büyük hayalerin vardır korkuyorsundur becerememekten vs aile baskısı hiç bisiyi umursama sadece kendine odaklanmak zorundasın gözlerini kapat düşün "ben gerçekten ne istiyorum?" De kendi kendine "ne benim hayalim" de düşün derimden sana güveniyorum..

Biraz ayağı kalkıp bilgiseyarıma ilerlemiştim ve uzun süre müzik dinlemiştim kulağıma harika geliyordu ruhumu dinlendiriyordu,ardından uzun süre filim izlemeye başlamıştım o bitti mi değerine geçerdim tam saat gece 10 olmuştu ki annem kapıyı açmıştı.

"Kızım yemeğe çıkıcaz sende gel"

"İstemiyorum" dedim kızaran gözlerimle.

"Evde tek kalmanı istemiyoruz"

"Her zaman tek kalmıyor muydum zaten? Merak etmeyin bi bokluk yapmam"

"Bizi yanlış anlama kızım hadi gel bizle"

"İstemiyorum gidin"dedim ve annemd ederin bir ah çekerek içeri girdi kafama bir öpücük kondurmuśtu babamın yaptıklarından sonra susuyorsa simdi de benle konuşmasını istemezdim.

Telefonumu masama bırakıp çıkmıştı odamdan bende direk olarak telefonum alıp ekranı açmıştım.

28 arama ve 72 mesaj vardır.

Şaşkınca bakıyordum sarp çok endişelenmis olmalıydı ardından mert ve tuanada yazmıştı.
Direk olarak arama yerine basarak sarpı aramıştım sesi çok endişelenmişe benziyordu ona yazamamıstım söyliyememiştim hiç birşeyi..

Sabah kadar konusmuştuk onun sesi bana huzur veriyordu ve gözlerimi kapatmama neden olmuştu şarkı söyleyerek..

Umarım hoşunuza gitmistir :))