"Dziwny miłości traf się na mnie iści,
Że muszę kochać przedmiot nienawiści"
-W. Shakespeare "Romeo i Julia"
Czy my szczęśliwi, czy smutni na wielki
Że kochać musimy, jak mówią człowieki
Tych co nas blisko przy sercu trzymają,
I tychże którzy zdradę w sercach mają?
Czy nie wstyd kochać tak wielkiego cierpienia?
Czy sens jest w nim, który wszystko zmienia?
Więc zamiast słońcem, czas na księzyca bycie,
By odbijać promienie i znaleźć się na szczycie.
Pozwól być odbiciem
Gdy znajdziesz się na szczycie
Jak lustro przenieść
Ciepło twej miłości
I może serce z lodu
I oczy dojrzałości
Spojrzą raz jeszcze
Na chłód wieczora
Widziałam młodzieńca w ogrodzie
Oczy miał jak opalu miękkie brzegi
Nie mówił nie pytał a był odpowiedzią
Na to nad czym moje wiersze się biedzą
CZYTASZ
Przegrani
PoetryPisali o wolności, a innym kazali ją znaleźć. Dali broń, kazali walczyć za nowy, lepszy świat. Za świat, którego nie znamy. Za świat, który nie należy do nas. Za świat, który nas nienawidzi. *Okładka wykonana przez pewnego człowieka z Pomorza zach...
