Enemy At School | TAEKOOK ✓

15- Sevgilim Olsana

•
•

"Sanırım sana karşı olan duygularım hoşlanmanında ötesine geçmeye başlıyor..."

Dediği şeyle bir an nefes alamadığımı hissettim. Gözlerimi hızlı hızlı kırpıştırıp kendisine şaşkınlıkla bakarken, ben hâlâ yerde uzanıyordum.

O ise hâlâ koluyla yerden destek alıp benim üstümde duruyordu.

"Jungkook..." Fısıldamasıyla birlikte gözlerimi yavaşça yummuştum.

"Hmm?" Derin bir nefes alıp mırıldandığımda, burnuma küçük bir öpücük bıraktı.

"Sevgilim olsana." Dediği şeyle hızla yumduğum gözlerimi aralayıp kendisine baktım.

"N-ne?"

"Duydun işte, sevgilim olur musun?" Pekâlâ, şuan sakin olmam gerekiyordu yoksa bayılacaktım.

Her ne kadar sevgisinden emin olmak istesemde, sevgili olmayı daha çok istiyordum.

Sanırım sevgiliykende beni sevip sevmediğinden emin olabilirdim değil mi?

Uzun süre cevap vermediğim için kabul etmeyeceğimi sanmış olacak ki konuşmaya başladı.

"Bak, istemiyorsan asla seni zorlamam. Kendimi sana zorla sevdiremem o yüzde-"

Daha fazla konuşmasına izin vermeyip, yakalarından tuttuğum gibi kendime çekip dudaklarına yapıştım.

Çünkü şuan saçmalıyordu. Kendisiyle sevgili olmak istemediğimi sanıyordu ve oldukça yanılıyordu.

Üst dudağını emmeye başlamamla beraber girdiği şoku atlatıp öpüşüme karşılık vermeye başladı.

Gözlerini yavaşça kapattığında, bende gözlerimi yumup öpüşmeye devam ettik.

Sol elimle boynunu sararken, sağ elimle ise saçlarını hafifçe çekiştirip kafasını kendime bastırıyordum.

Nefesimiz bitene kadar delice öpüştükten sonra dudaklarımızı sesli bir şekilde ayırıp, alnını alnıma yasladı.

Gözlerimi son derece yavaş bir şekilde açtığımda, kısık gözleri arasından gözlerimin içine baktığını gördüm.

"Olurum..." Diye mırıldandığımda, gözleri irileşti.

"Sevgilin olurum Taehyung..." Gözleri daha da irileştiğinde, bu haline gülümseyip, başımı çevirip yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

Bir kaç saniye sonra kendine geldiğinde, yüzünü boynuma gömüp, kokumu içine çekti.

Yaptığı şeyle kıkırdarken, saçlarını okşamaya başladım. O ise hâlâ kokumu derince içine çekiyor, arada bir kuş tüyü kadar öpücükler bırakıyordu.

Son kez derin bir nefes alıp, boynumu öptüğünde, yüzünü geri çekti.

"Yani şimdi biz sevgilimiyiz?"

"Yani hâlâ sevgilin olmamı istiyorsan evet, öyleyiz."

"Tanrım... seni çok seviyorum sevgilim." Dediği şeyle gülümserken gözlerim dolmuştu.

Ah cidden... eskiden okulda her saniye kavga ettiğim adama aşık olmuştum ve bu oldukça garip geliyordu.

"Güzelim... neden gözlerin doldu?" Burnumu çekip, başımı kaldırarak dudaklarına öpücük kondurup, başımı tekrar yere koydum.

"Hiiç, sadece eskiden birbirimizle kavga ederken, şimdi birbirimizi sevmemiz garip geldi."

Yüzünde içten bir gülümseme oluşurken, üstümden çekilip kendisini benim yanıma bırakıp, benim gibi yere uzandı.