Tumitila, Tumutula

Hindi bibitawan

Sa paglipas ng panahon, ikaw ang aking gabay,
Ang 'yong kamay sa aking palad, hindi ko bibitawan kailanman.
Kapit-kapit tayo sa mga alon ng buhay,
Sasamahan ka sa tuwing dumaraan ang mga unos at hamon.

Ang 'yong kamay, tulay sa mundong puno ng daya,
Sa bawat tingin at ngiti, ako'y nagsusuot ng ligaya.
Gabay kita, anumang sulok ng mundo'y tatahakin,
Samahan kita, kapiling ka, walang iwanan at hindi ka magiisa

Hawak mong kamay, aking ligtas na palanggana,
Kapag nahihirapan, sa 'yo humahanap ng kasagutan
Sa pag-ibig kong matibay, magtatayo tayo ng tahanan,
Sasamahan kita, mahal kita, sa tuwing umiibig, laging may kasagutan.

Hindi bibitawan ang 'yong kamay, puno ng pag-asa at pangarap,
Ikaw ang aking takbuhan, ang liwanag sa aking kadiliman.
Sa tuwing nandyan ka, aking pag-asa'y lumilinaw,
Bawat araw, pag-ibig ko'y laging lumalalim at lumalawak.

Kaya't tandaan, aking sinta, hindi ko iiwan ang 'yong kamay,
Patuloy tayong haharap sa bukas, handa na harapin ang buhay.
Sasamahan kitang, tatawid sa mga tuktok at kabundukan,
Ang pagmamahal ko sayo'y walang hangganan.

Kamay mo sa kamay ko, habambuhay tayong maglalakbay,
Hindi bibitawan ang 'yong kamay, hanggang sa ating pagtanda.
Lalaban ako, sasabayan kitang lutasin ang mga suliranin,
Hindi ako malulunod sa mundo, dahil 'yong kamay ang aking tugon.