starry eyes, taegyu

³

Taehyun sınıfa girdiğinde gözleri ilk olarak Soobin'i aradı fakat arkadaşı henüz gelmemişti. Sırasına ilerlerken kimsenin ona selam vermemesine aldırmadı. Masasının önüne geldiğinde gördüğü zarf dikkatini çekti. Kaşlarını çatıp tek omzuna taktığı çantasını sıraya koydu. Yerine geçmeden etrafına göz gezdirdi ve sırasına oturdu. Yavaşça beyaz zarfı eline alıp açtı. Ne olduğu hakkında bir fikri yoktu, sadece kendisine şaka yapıldığını düşünüyordu. Zarftan çıkan katlanmış kağıdı gördüğünde kaşları iyice çatıldı. Son kez sınıftakilere bakıp kağıdı açtı ve içinden okumaya başladı.

"Bu sözlerim sana.
Bana hep kör kalan,
Varlığımı göremeyen,
Sevgimi hissedemeyen sana.

Farkında değilsin hiçbir zaman
Fakat bilmeni isterim ki
Sen, güldün yıldızlarca
Bense, aşık oldum defalarca."

Gözleri şaşkınlıkla açıldı genç oğlanın. Asla böyle bir şey beklemiyordu. İrileşmiş gözleriyle tekrar sınıfa baktı. Ya biri onunla dalga geçiyordu ya da zarf yanlış sıraya konmuştu. Kimse onu seviyor olamazdı.

"Bir yanlışlık olmalı." dedi içinden Taehyun. Yeşil gözleri gelen sıra arkadaşına takılınca kağıdı saklaması gerektiğini hissetti.

"Günaydın Taehyun."

"Günaydın." diye karşılık verdi yanına oturan gence. Hâlâ şaşkınlığını üstünden atamamıştı.

"Hyunjin, sana bir şey soracağım." merakla ona dönen gözlerle dudağını yalayıp konuşmaya başladı Taehyun:

"Bu zarf sana gelmiş olabilir mi acaba?" başka nasıl soracağını bilememişti. Hyunjin yakışıklı bir çocuktu, üstelik kişiliği de iyiydi. Bu şiir onun için olmalıydı.

"Sanmıyorum. Sırana mı bırakmışlar?" başıyla onayladı yanındaki genci.

"Ne yazıyor ki?" Hyunjin'in sorusuyla gergince gülümsedi.

"Önemsiz." deyip şiiri tekrar zarfa koydu yeşil gözlü oğlan. Hyunjin de üstelemeyip çantasından kitaplarını çıkarmaya başladı.

"Eminim şiir ona gelmiştir." diye düşündü. Yine de Soobin'e bunu söylemeliydi. Hemen zarfı çantasına koyup telefonunu eline aldı.

soobin - taehyun

taehyun:
soobin nerede kaldın
hemen gelmen lazım
çok tuhaf bir şey oldu

soobin:
tuhaf derken

taehyun:
anlatacağım geldiğinde

soobin:
beni germe taehyun
beni germe

taehyun:
gerilmene gerek yok kötü bir şey olmadı
sen çabuk gel sadece
görüldü

Birkaç dakika sonra sınıfın kapısından nefes nefese Soobin girdi. Taehyun da hemen ayaklanıp onun sırasına oturdu.

"Tuhaf olan şey ne?" diye sordu Soobin yerine geçer geçmez. Hâlâ nefesleri düzene girmemişti ancak bunu önemsiyor gibi görünmüyordu.

"Sabah geldiğimde sıramda bir zarf vardı." sesini kısık tutmaya özen göstererek konuşmaya başladı Taehyun.

"İçinde ne varmış baktın mı?" Soobin de tıpkı arkadaşı gibi sessizce konuşmuştu.

"Aşk şiiri vardı içinde."

"Ne?!" Soobin şaşkınlığına engel olamayarak bağırmıştı. Sınıftaki birkaç göz onlara dönmüştü fakat kahverengi saçlı bunu umursamadan yanındaki arkadaşına sorular sormaya başlamıştı.