Kahta'nın Tütünü (Sezon Finali)

Yardım Eli

Bölüm şarkısı:Zara: Şad olup gülmedim.

Asiye gözlerini açtığında yanında kimseler yoktu.Biran için nerede olduğunu düşündü burununa gelen dezenfektan kokusu ile sağlık ocağında olduğunu anlaması uzun sürmemişti.
Onu buraya getirenin kim olduğunu biliyordu, kulağına ilişen ses Tahir'in sesinden başkası değildi.
Yattığı yataktan doğruluğu zaman kolundaki serumu hiç düşünmeden tutup çekmişti.
Ayağa kalktığında başı biraz dönse dahi kendini toparlayarak birkaç adım atarak kapıya ulaşmıştı.
Kapıyı açtığında karşı sandalyede oturan Seher birden ayağa kalkıp Asiye'yi baştan sona süzerek konuşmaya başladı.

"Asiye iyi misin gülüm,iyi değilsen doktor Sinan'ı çağırır gelirim.""

Asiye o kadar sakin duruyordu ki Seher biran için onun bu halinden korkmuştu.
Asiye Seher'e cevap vermeden küçük adımlarla sağlık ocağının kazısından çıkmaya başladı.
Seherde iki adımla ona yetişerek koluna girmiş yürümesine yardımcı olmaya başlamıştı.

Yol boyunca ikisi de tek kelime etmemişti,ta ki evlerinin önüne gelene kadar.Asiye karşı eve ilk kez nefret ile bakarak kendi evine geçmişti.
Eve girdiklerinde Zarife yengesinin evin avlusunda bir o yana bir bu yana gidip gelirken görmüştü.
Zarife aklına gelen kötü düşünceler ile kendini yer bitirirken arkasını dönüp gördüğü kızın hali ile iyice endişelenmişti.

Hemen yanına vararak kolundan tutmuş,biraz sinirli sesi ile kızlara çıkışmıştı.

"Kızım nerdesiniz siz , öldüm öldüm dirildim burada . Aklımı kaçırdım sizin yüzünüzden.
Ablam içeride perişan oldu zaten ."

Seher Asiye'nin iyi olmadığı gördüğü için kendisi konuşarak anasını ikna etmeye çalışıyordu.

"Ana iyiyiz ya sadece Asiye'nin bira başı döndü bizde sağlık ocağına gittik. Tansiyonu düşmüş o kadar mühim bir mesele değil."

Zarife kızların yüzünde başka bireyler olduğunu anlasa dahi şimdilik ses etmemeye karar verdi.
Heo birlikte odaya geçtiklerinde Hasret kadın kızının halini görünce daha da korkmuştu.
Asiye annesinin üzülmesine dayanamadığı için kendini biraz olsun topralayarak konuştu.

"Ana iyiyim ben ,biraz başım döndü ama iyiyim şimdi."

"İy yavrum merakta kaldım ,beni birkez daha yarım bırakman kuzum."

Asiye annesinin yanına gelerek kolları arasına girerek sarıldı içindeki acının biraz olsun dinmesini istiyordu.
İçindeki ateş her dakika daha da artarken.
Ağlamak istiyordu , hemde bağıra bağıra ama hem bir aması vardı işte.
Zarife ortamın bu kadar hüzünlenmesini istemediği için acele ile kızlara konuştu.

"Kız akşama düğün var ,hadi gidin işleri halledin erken çıkarız evden."

Seher Asiye'nin yanına gelerek koluna tutmuş odadan dışarı çıktıklarında Seher Asiye'nin iyi olup olmadığını sormuş daha sonra da ev işlerini yapmıştı.
Bu sırada Asiye'nin dinlenmesini söylemişti.
Akşam olduğunda Asiye düğüne gitmek istememiş ev halkı da onu zorlamamıştı.
Salih efendi kendi ailesi ile düğün yerine vardığında düğünün çok kalabalık olduğunu gördüler.
Seher anası ve bacısı ile birlikte kadınların olduğu tarafa geçtiğinde birkaç sandalye ötesinde Hatice kadını görmesi ile yüzünü buruşturarak yerine oturdu..
Aradan geçen birkaç saatin ardından Seher sıkıldığını hissederek anasının kulağına eğilerek konuştu.

"Ana ben çok sıkıldım,eve gideceğim sizde sonra gelirsiniz olur mu?"

Zarife kızının sözleri ile yüzüne bakmış tek başına gitmesine pek gönlü razı olmasa da Seher'in çirkefliğini bildiğinden ses etmek istemiyordu.