°•< KNY x OKUYUCU >•°

°•~KYOJURO X KADIN!OKUYUCU~•°

İstek<333

smileyandangry

[Soyadı] [İsim], Urokodaki altında eğitilmiş bir buz hashirasısın. Ama bir hashira olarak neşeli ve konuşkandın. Ayrıca Giyuu en yakın arkadaşınız.

Çok konuşmaktansa çeneni kapaman konusunda çok tavsiye aldın. Yine de, Kyojuro varlığınızdan memnundu. Shinobu, Mitsuri ve Giyuu'nun yanı sıra. Yine de diğer hashira, onları çok rahatsız eden ve sizi sinir bozucu bulan çok şen şakrak ve gürültülü olduğunuz için sizinle bir göreve gitmek istemiyor.

Kendin gibi olmak için çok güzel bir gün geldi. Sanemi'nin sana bir şeyler söylemesine, Obanai'nin sana tislamasına, Uzui'nin sana pek gösterişli olmadığını söylemesine, Muichiro'nun senden kaçınmasına ve Gyomei'nin susman için dua etmesine neden olan konuşmana devam ettin.

Bunların hepsi seni üzmeye ve susmaya yetti.

Karganız birden bire ortaya çıkıp Oyakata-sama'nın bir toplantı düzenlediğini
söylediğinde sokakta yürüyordunuz.

Oraya kasıtlı olarak geç gittin, bu da diğerlerini meraklandırdı, ama mutlular. Çünkü orada olmaman onları rahatsız etmeyecek. "[İsim] çocuğum. İyi misin?" Oyakata-sama, sen sadece başını sallayıp gülümserken soruyor. "Öyleysen, konuş o zaman!" Sanemi bağırdı ve sen ağzını açacaktın ama sonra kapattın ve sadece gülümsedin.

"Lanet olası sessiz misin?!" Bir kez daha bağırdı ama yine gülümsemeye çalışarak, "Şimdi, şimdi, [İsim], Sanemi ile bir göreve gitmeni istiyorum ve gerisi yerleştiğin güne bağlı ve geri dönebilirsin. Diğerleri eşleştirilecek, Kyojuro ve Giyuu, Shinobu ve Mitsuri, Obanai ve Muichiro en son Gyomei ve Uzui olacak" dedi.

Yarın geldi ve sen Sanemi ile bir görev yaparken çeneni kapadın, "Beni yavaşlatmaya cüret etme!" Sanemi köye ulaşmak için her ağacın dallarının arasından atlarken bağırdı.

O kadar uzak değilsin ama o kadar da yakın değilsin, ani karakter değişikliğin can sıkıcı olduğu için sana birkaç bakış atacak ama neden buna zahmet etsin ki. "Ben sağa gideceğim, sen sola gideceksin" dedi ve başını sallayarak onu geride bıraktın.
'Garip davranıyor...' diye düşündü Sanemi.

Davranışın devam etti ve durmadı, Shinobu bile seni konuşturamıyor. Sadece gülümseyecek ve başınızı sallayacaksınız veya başınızı sallayacaksınız. Sanki iletişim senin için ve senin dünyanda yokmuş gibi.

"Onun neşeli taraflarını ne kadar özlüyorum" dedi Shinobu, Y/n'nin göletin yanında oturup kelebeklerle oynamasını izlerken.

Şu anda Oyakata-sama malikanesindeler, toplantıyı bekliyorlar, "Varlığınızın kıymetini bilmiyorlarsa, yokluğunuzun kıymetini bilsinler" diyen biri konuştu ve onun Oyakata olduğunu görünce eğilirken şaşkınlıkla yutkunmalarını
sağladılar.

"Ne demek istiyorsun Oyakata-sama?" Mitsuri soruyor.

"Y/n kırılgan biri, çok konuşuyor çünkü çocukken sessizdi. 12 yaşında konuşabiliyordu ama içinde tuttu ve 16 yaşında nasıl akıcı konuşabileceğini keşfetti. siz onun neşeli tarafını takdir etmediğiniz için sessiz değil ama öyleymiş gibi davrandı, bu yüzden onun zıt tarafını takdir etmenizi istiyor. Şimdi bu yüzden hashiralıktan istifa etmeyi planlıyor"

O günden beri onlar seni ziyaret ediyor ama sen onlardan kaçıyorsun. Onları tekrar kızdırmak veya sinirlendirmek istemiyorsun. Huzurlu bir akşam yemeğinden sonra odanızın çatısına çıkıp iç çektiniz.

"Konuşmalı mıyım, susmalı mıyım? Tek bir söz söylemem bana kızacaklarını düşündürüyor" dedin uzanırken.

"Hiç kızgın değilim!" O ses yüzünden neredeyse atlayıp çatıdan inecekken biri dedi ki, "Kyoju-" onu kızdıracağımı düşünerek sözünü yarıda kestin ve dimdik oturdun ve bakışlarını ondan kaçırdın.

"[İsim]-chan?" Senin oturduğun yere otururken sordu. Ona baktın ve gülümsedin, "...konuşmak mı?" diye sorar ve gözlerin genişler ve gözlerinin içine bakar.

Gülümsüyorsun ama gözlerin tersini söylüyor, "K-kyojuro" dedin ve onunla göz teması kurmaktan kaçındın ama o yumuşak elini çeneni tutmak ve ona bakmanı sağlamak için kullandı.

"Yapma..." dedi Rengoku, sen ona bakıp başını eğdiğinde, "İstifa etme," dedi sen durup gülerken ama hemen ağzını kapa çünkü kahkahan çok yüksek.

Diğer hashiraların senden nefret etmesinin bir nedeni.

Bunun adına, sadece biraz kıkırdarsınız ve gülümsersiniz. "Sadece plan yapıyordum ama Giyuu beni azarladı bu yüzden planıma devam etmeyeceğim"
"İyi o zaman" dedi.

Sen tekrar uzanıp güzel gökyüzüne bakarken, "Eskiden olduğun şeye geri dön," dedi sessizce.

"Nefret edilmekten nefret ediyorum, ama bu sevilmek istediğim için değil. Hatırlamak istemememin nedeni geçmişe dönüşlerim. Gömmek istediğim geçmişe dönüşler."

Kendine sarılıp yerine oturduğunda, Kyojuro sadece seni dinliyor. "Susturulduğum için nefret edildim, ailem benden kardeşlerimden bile nefret ediyor. Hatta beni bir iblise yedirmeye çalıştılar. Ve şimdi burada konuşuyorum, hala nefret ediliyorum" dedin üzgün üzgün.

Kyojuro, "Senden nefret etmiyorlar, sadece senin gibi konuşkan birinin hashira olarak kullanılmasından rahatsızlar, çünkü hiçbirimiz senin gibi konuşmuyoruz. Ama bu, sessizliğin rahatsız edici oluyor," dedi.

"Ailen nerede o zaman?" O sordu ve sen gülümsedin, "Yemesi için beni verecekleri iblis tarafından öldürüldüler. Benim önümde, yaşadığımız tüm köyün insanları öldürüldü ve yenildi. Sadece ben hayatta kaldım."

"Ö-özür dilerim," dedi ve ben sadece gülümsedim ve esnedim. "Teşekkürler Kyojuro. Artık içim rahat olabilir," dedin, tam ayağa kalkacaktın ki bileğini tuttu ve sana sımsıcak bir şekilde sarıldı ve yanaklarını öpmek için eğildi ve bu da senin kızarmana neden oldu.

"Senden hoşlandığım için çok fazla konuştuğunda rahatım," diye fısıldadı ve "Ben de senden hoşlanıyorum" diye mırıldandın ve seni odana geri götürdü ve sana iyi geceler öpücüğü bıraktı. Dudakların😚.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hikaye bana ait defildir 💖
starlianchiii43