Uyandığımda başım dehşet ağrıyordu. Anlaşılan daha erkendi. Etraftan ses gelmiyordu. Temiz hava almak için aşağı inip dışarı çıktım. Dün gece olanları hatırladım. Daryl bana sarılmıştı. Daha önemlisi benden özür dilemişti. Bunu bana söyleselerdi asla inanmazdım ama dün geceden sonra Daryl'a bakış açım değişmişti. Madem normal davranabiliyordun niye başından beri hayvanlık yapıyordun hayvan herif?
Ağaçlardan birine doğru ilerleyip tırmandım. Ağaçlara tırmanmak küçüklükten beri hoşuma gidiyordu. Oturduğum dalın çökmemesini umuyordum. Açıkçası şuan bununla hiç uğraşamazdım. Kafamı ağacın gövdesine yaslayıp ayaklarımı sallamaya başladım. Biraz öyle durduktan daldan yere atladım. Eve doğru döndüğümde uzakta oturmuş beni izleyen Daryl'la göz göze geldik. Ben onu görür görmez bakışlarını başka tarafa çevirdi. Umursamayıp eve girdim. Birkaç kişi ile günaydınlaştıktan sonra mutfağa geçtim. Maggie de oradaydı beni görünce gülümsedi.
"Günaydın."
"Günaydın Mag."
Maggie nasıl desem? Fazla samimiydi. Onu yıllardır tanıyormuş gibiydim. Bu beni mutlu ediyordu.
"Bugün nasılsın bakalım?"
"İyiyim sanırım. Onun için üzülüyorum Amy güçlü olmakta zorlanıyordu. Her zaman başına bir şey gelir diye kendi de bende korku içinde yaşıyorduk. Böyle bir dünyada başaramadığı için üzülmek yerine artık daha iyi bir yerde olduğunu düşünmeyi seçiyorum sanırım. Onu gerçekten çok özledim ve her zaman özleyeceğim. Ama daha fazla üzülüp onu da üzmeyeceğim."
"Max bunu duyduğuma çok sevindim. Amy de böyle yapmanı isterdi buna eminim. O artık daha iyi bir yerde bundan da eminim."
Sarılmasına karşılık verdikten sonra Rick'lerle şehre indik. Bazı küçük ihtiyaçları halledecektik. Akşam sorunsuzca döndük ve yemeğimizi yedik. Yemekten sonra herkes kendi halinde takılıyordu. Yine ormana gidip aynı ağaca tırmandım. Bu ağacı sevmiştim. Öylece oturdum. Öylece oturmak güzeldi. Etraf sessizdi. Gürültü yapan tek şey kafamdaki düşüncelerdi. Biraz daha oturduktan sonra ağaçtan atladım. Arkamı döndüğümde ileride yere oturup bana bakan Daryl'ı görmeyi beklemiyordum. Beni mi takip ediyordu bu?
"Beni mi takip ediyorsun?"
"Seni neden takip edeyim? Hatırlarsan ormanda nöbet tutuyorum."
Bir şey demeden yanından ayrıldım. Aptal gibi mi gözükmüştüm? Belki. Umurumda mıydı? Belki. Odaya çıkıp uykuya daldım. Yine gereksiz fazla yorgundum.
***
Aradan iki hafta geçti. Her şey normal ilerliyordu. Bu iki hafta boyunca her gece o ağaçta oturdum. Ve aynı zamanda Daryl'ın bakışlarını hep üzerimde yakaladım. Konuşmuyorduk. Sadece bakışıyorduk. Bakışlarını çözemiyordum bile. Bunu sadece ben değil, Maggie de fark etmiş olacak ki bir ara gelip bana söylediğinde ona kafasında kurduğunu söyleyip geçiştirdim. Farklı hissediyordum. Daryl'ı gördüğüm veya düşündüğüm zamanlar.. Nasıl desem? Beni heyecanlandırıyordu. Ama bunu belli etmiyordum. Ördüğümüz soğuk duvar hala duruyordu. Kimsenin yıkmaya niyeti yok gibiydi. Ama yine de bakışlarını yakaladığımda çaktırmasam da heyecanıma engel olamıyordum.
Her neyse. Bugün Rick ve birkaç kişi ile kasabaya gidip bazı ihtiyaçları toplayacaktık. Bir kısmımız da ormanda hayvan avlamaya çıkacaktı. Rick, Daryl ve beni av için görevlendirmişti ama kasabaya gitmek istediğimi söyleyip caydım. Daryl gruptan ayrıldıktan sonra söylediğim şey için biraz pişman oldum. Onu kırmış mıydım? Her neyse umursamıyordum. Ondan uzak duruyordum. Tıpkı onun da benden uzak durduğu gibi. Sonuç olarak Rick, Shane, Glenn, Maggie ve ben kasabaya gittik.
