Aradan bir hafta geçti. Sasha'nın gidişinden sonra Sasha ve Rosita'nın gizlice kurtarıcıların yanına gittiğini ve Sasha'nın içeri girdiğini öğrendik. Ayrıca Negan Eugene'yi de almıştı.
Jadis adında bir kadının topluluğuyla tanışmıştık. Çöplükte yaşayan bir topluluktu. Rick savaşı kesinlikle kafasına koymuştu. Hilltop ve Alexandria arasında sürekli gidip geliyordum. En son öğrendiğim kadarıyla Jadis ile bir anlaşma yapmışlardı. Birlikte savaşacaktık. Ezekiel da bizimle birlikte olduğunu söylemişti. En yakın zamanda saldıracaktık. Sadece doğru an için bekliyorduk.
Duyduğum sesle konteynerden dışarı fırladım. Kurtarıcılar gelmişti.
"Maggie çabuk içeri gir!"
Maggie hızla içeri girerken kapıya yaklaştım. Negan arabadan indiğinde yüzünde farklı bir ifade vardı. Tehditkâr bir gülümseme.
"Buraya gelmeyeli uzun zaman olmuş!"
Sinirle ona bakıyordum. Onlara olan sinirim asla soğumayacaktı.
"Neden sinirlisin Maxine? Sevgiline kavuşmak seni mutlu etmedi mi?"
Dediği şeyle kaşlarımı çattım. "Neyden bahsediyorsun?"
"Oh anladım. Bilmemezlikten geliyorsun." Surat ifadesi ciddileşti. "Daryl kaçtı. Ve bana bundan haberin olmadığını mı söylüyorsun?"
Duyduğum şeyle gözlerim büyüdü. Bundan kesinlikle haberim yoktu.
"Ne zaman kaçtı? Bu başka bir oyun falan mı?"
"Demek haberin yok ha? O zaman öğrenmiş oldun. Sevgilin elimizden kaçtı. Ama onu geri istiyorum. Bu boku yediğine pişman olacak.. Dwight! Adamlara söyle gidiyoruz."
Kurtarıcılar giderken hızlıca konteynere koştum. Maggie olanları duymuştu.
"Gitmem lazım!"
"Max her yerde onu arıyorlar şuan gitmen çok tehlikeli. Daryl akıllıdır. Bir şekilde saklanmıştır."
"Onu görmem lazım Maggie.. İyi olup olmadığını görmem lazım."
"Biliyorum. Seni anlıyorum. Ama lütfen şuan bunu yapıp hayatını riske atma. Lütfen.."
Sıkıntılı bir nefes verdim. Enid durmuş bizi dinliyordu sadece.
"Tamam. Ama yarın oraya gidiyorum."
"Pekala."
Gece olduğunda zor uyumuştum. Daryl'ı gittiği günden beri sürekli düşünmüştüm ve şimdi onu tekrar görmek için heyecandan uyuyamıyordum.
Sabah olduğunda erkenden kalktım. Yola çıkmak için çantamı hazırlamaya başladım. Dış kapının açıldığını duyduğumda elimde tuttuğum çantayla dışarı çıktım. Kurtarıcılar bu kadar erken gelmezlerdi. Ayrıca dün daha yeni uğramışlardı. Adımlarımı hızlandırırken gördüğüm kişiyle elimdeki çantayı düşürdüm.
Koşarak üstüne atladığımda kolları beni sıkıca sardı. Başımı kaldırıp ona bakarken ağzımdan bir şaşkınlık kahkahası çıktığında burada olduğuna inanamıyordum. Gözyaşlarımı serbest bıraktığımda kulağına "İyisin.." diye fısıldadım.
"İyiyim.."
Aynı şekilde fısıldadığında arkamızdan koşarak gelen Riley heyecanla Daryl'ın etrafında dönüyordu. Ondan ayrılıp Riley'e gülümsediğimde Daryl eğilip onun kafasını okşadı. Riley de en az benim kadar heyecanlanmıştı.
"Sen nasıl?" Şaşkınlıktan zar zor sormaya çalıştığımda gülümsedi.
"Anlatırım dert etme."
