Limon Sirke

1.7

Selaammm

Aktif olmak için attığım bir bölüm, çok içime sinmedi ama kalmasın dedim. Umarım beğenirsiniz.

İlk metin bölümleri ayrıntıya girmeden yazacağım sadece karakterleri tanımak amaçlı ayrıca karakterleri tam anlamıyor olacağız birkaç bölüm, daha sonra flashback bölümleri atacağım yani bu mallar niye böyle diye düşünüyorsanız bende aynı seyi düşünüyorum ıfjewlfkjşlkmfişkewifeşw

Kendinize cici bakın..

...............................................

Oturduğum yerde stresle bacağımı sallıyorken parmaklarımı kıtlatmaya başladım. Kaç dakikadır içerideydiler, Müdürün arada bağırma sesleri geliyordu ve bu zaten gergin olan zihnimi daha da karmaşık hale getiriyordu.

"Hala oradalar mı?" korkuyla dolu sesin sahibine, Yiğit'e baktım. Başımı salladığımda oflayıp yanıma oturdu, "Benim yüzümden, benim için kavga etti hocayla." dediğimde omzuma attı elini, dolan gözlerimle ellerimi bastırdım yüzüme.

Homofobik öğretmenim sözlüme 10 verdiği için dersteyken konusunu açmak zorunda kalmıştım, normalde yüz yüze konuşurdum özel meselelerimi hocalarla ama Sefa hoca benimle konuşmuyordu, her yanına gittiğimde ya görmezden geliyor ya da hakaret ediyordu. Zorunda kalarak derste bütün ödevlerimi yapıp performans ödevlerimi en iyi şekilde teslim etmeme rağmen neden bu kadar düşük verdiğini sorduğumda bu kadarını hak ettiğimi söylemişti. Olayın daha fazla büyümemesi için susmuştum ama Kutay durmamış, hocayla önce sözlü sonra da fiziksel şiddete kadar kavga etmişti. Neyse ki temas durumu olmadan sakinleşmişlerdi ama işin sonunun ne olacağını bende bilmiyordum.

"Çık lan dışarı, çık serseri! İki ay kalmasa seni bu okulda bir saniye tutmazdım da sen o emektar babana dua et! Bıkmadın mı oğlum hela gibi her saat başı odama girip çıkmaktan?!"

Müdürün bağırmasıyla ayağa fırlayıp kapının önüne koştum, Kutay sinirden kızarmış yüzüyle kapıyı açtığında önce bana, sonra arkamdaki Yiğit'e baktı. "Seninle de görüşeceğiz Karsu, şimdi dönün sınıfınıza!" Kutay hışımla yanımdan geçip giderken başımı sallayıp Kutay'ın arkasından koştum.

"Bereli!" seslensem de durmadı, hızla merdivenlerden iniyordu, okuldan kaçacağına emindim. "Kutay!" yine durmadı, okulun kapısından çıkıp arka bahçeye koştuğunda nefes nefese peşinden gidiyordum, göğsüm sıkışsa da durursam onu kaçıracağımı biliyordum. Benden tamamen uzaklaştığında en son çare "Kutay, nefesim!" diye bağırıp öksürmeye başladım.

durdu olduğu yerde, birkaç saniye sonra bağırarak yanındaki kırmızı çöp kovasına bir tekme attı ve yere düşmesini sağladı ama yetmemiş gibi karşısındaki duvara geçirdi yumruğunu. Alını vurduğu duvara yasladığında derince nefeslenerek yanına adımladım.

"Kuta-"

"Ne Kutay! Ne?!" bir anda bağırıp bana doğru bir adım attığında irkilip uzaklaştım ondan, ifadem nasıldı bilmiyorum ama gözlerini bir süre yüzümde gezdirip derin bir nefes alarak yüzünü sıvazladı, "Niye hakkını savunmuyorsun, ha? Niye o piç kurusuna izin veriyorsun?! Homofobik değil o şerefsiz, sen arkan dönükken görmüyorsun o orusbu çocuğunun bakışlarını!"

Başımı ellerime indirip tırnak etlerimle oynamaya başladım. "Özür dilerim, böyle olacağını bilseydim konuyu açmazdım. Baban kızacak yine." ofladı derince, başını yanındaki duvara vurmaya başladığında kocaman açtım gözlerimi, "Allah bana sabır versin, Allah bana sabır versin, Allah bana sabır versin bu mala da akıl versin!"

"Kutay napıyosun ya!" kolundan tutup çektim duvardan başını. "Ya Karsu, sen neden benim akıl sağlığımla oynuyorsun kehribarım, he gülüm?" dediğinde çattım kaşlarımı, ağlar gibi bir ses çıkarıp yerinde tepinmeye başladığında oflayıp kel kafasına yapıştırdım bir tane. "Ne diyorsun anlamıyorum, anlamıyorum!"