KARANLIKTAKİ IŞIK

Giriş

Biraz hava alma gayesiyle namaz kılıp çocuklarımla beraber evden çıktım.
O huzursuzluk kokan evden ayrılmak bana iyi gelmişti. Biraz gezdikten sonra parka girdik hafta içi olmasına rağmen çok doluydu oturacak bi yer aramaya başladım gözüm bankta tek başına oturan baş örtülü bi kadına takıldı .
Hemen yanına gidip oturup oturamayacağımı sordum. Otura bileceğimi söylediğinde çocukları parka gönderip yanına oturdum. İsminin Ayşe olduğunu öğrendiğim kadın güler yüzlü, temiz kalpli biriydi kısa sürede çok iyi anlaşmıştık...

***
Affan'ın küçüklüğünden

***

Parkta kardeşimle beraber oynarken ağacın altında bi kedi yavrusu gördüm acı acı miyavlıyordu. Yanına gidince ayağından yaralı olduğunu gördüm. Hemen yanına gidip oturdum ve onu kucağıma aldım ama ne yapacağımı bilemiyordum tam anneme sesleneceğim sırada biri yanıma oturdu ve kediyi elimden aldı. Ayağına bakıp elindeki bezi çıkartıp kediye sarmaya başladı önce şaşırdım ama sonra rahatladım çünkü ne yapacağımı bilemiyordum oysa ki yanımda oturan kız ne yaptığından emin gibiydi. Bi yandan kedinin ayağıyla ilgileniyor bir yandan benimle konuşuyordu:

-iki saattir seni izliyorum yapamiyacağını anlıyınca gelip yardım etmek istedim.

-Teşekkür ederim kedileri çok seviyorum onu bu halde görünce de ne yapacağımı bilemedim.

-Sorun değil ama böyle zamanlarda kendini kontrol etmelisin. Bu arada senin adın ne?

- Affan
- Bende Hafsa memnun oldum
- Bende...

***

Annem çağırana kadar onunla konuştuk tam ayrıldığımız sırada bi anlık düşünceyle arkamı döndüm ve boynumda ki kolyeyi çıkarıp ona uzattım ne yaptığımı anlamaya çalışıyormuş gibi öylece bana baktı. Bende açıklamaya çalıştım:

- Belki de birbirimizi bir daha hiç göremeyeceğiz hatıra kalsın.

Diyip kolyeyi tekrar ona uzattım bu sefer aldı ve hemen boynuna taktı...

***
Annemle beraber yolda yürürken kolyeme baktım üstündeki yazı dikkatimi çekmişti " KARANLIKTAKİ IŞIK" ne gibi bi anlama geliyordu ki...