Bite Me

Chapter 3

Nagising ako dahil sa ingay ng alarm clock ko. Tiningnan ko ito, it's 5pm. Tumayo ako at inayos ang higaan ko bago nagpasyahan maligo. As usual I'm wearing a uniform na may naka lagay na logo sa gilid ng blouse ko na ocheo academy.

I sigh bago lumabas sa kwarto ko. Pagbaba ko sa hagdan ay nakita ko agad ang mga maid na may kaniya kaniyang ginagawa.

Dumiretso agad ako sa dining area at nakita ko agad ang mukha ng pinsan ko. Siya lang mag-isa habang kumakain. Na una yata siya nagising kesa sa akin.

"Well, well, well, who's here. Akala ko hindi kana magigising." Napailing nalang ko sa sinabi niya. Ganito talaga siya araw-araw kaya hindi na ako magtataka. Hindi ko talaga alam bakit gusto niya akong patayin. Wala naman akong ginawa sa kaniya.

"You should be thankful to my mom dahil kung hindi baka binugbog ka na naman ni papa." Hindi ako nagsalita at umupo nalang. Tama siya, kapag nalaman ni tito ang ginawa ko baka lahat ng katawan ko baka puro na pasa.

Tahimik lang akong kumain at hindi nagsalita.

"Good morning," biglang nanginig ang katawan ko ng marinig ang malamig na boses ni tito. Tiningnan ko si Aryan kita ko ang pagkabigla niya din. Ramdam ko ang pag-iba ng atmospera.

Umupo si tito sa unahan.

"Where is mom, dad?"

"She still sleepy Aryan," tito said.

Pilit kong kinalma ang sarili ko at pilit lunukin ang pagkain.

"Alam niyo bang may pumasok ka gabi sa bahay natin? I think someone visiting our house." Napakunot ang noo ko, someone visiting our house? Wala naman akong narinig na may bisita kami. Palihim kong tingnan si Aryan. Nagtataka din ang mukha niya.

"Wala naman akong bisita ka gabi dad," Aryan said and look at me. Nagtatanong ang mukha niya.

"W-wala din po akong bisita ka gabi tito," i answered. Alam ko kung anong iniisip ni Aryan. Iniisip niya yata na may dinala akong bisita sa pamamahay na ito.

Hindi ko na narinig magsalita si tito. Tahimik lang kami kumain hanaggang dumating si tita.

"Good morning tita," i greet her. Kahit bakas sa mukha niya na wala siya sa mood i still greet her. Yan ang rules niya dito sa impyernong lugar. Kailan pa kaya ako maka laya sa lugar na ito? This house is full of monsters.

"Good morning Victoria," tito said. Hindi man lang tinapunan ng tingin si tita. Hindi ko alam kung nagmamahalan ba sila o hindi. They just acting like they are friends or like a cousin. Hindi ko nga sila nakita na naghahalikan o nagyayakapan.

Napaisip nga ako minsan na si Aryan ay isang pagkakamali na ginawa nila but i feel that they love her hindi kagaya ko, no ones love me.

"Good morning mom," Aryan said.

"Good morning," tita said in a cold voice. I think tama ako, wala siya sa mood.

"Why are you wearing your uniform Jane? The doctor told you that you should rest." Napakagat ako sa labi ng makalimutan ko ang sinabi ng doktor.

"I'm okay na po tita," tumaas ang kilay niya.

"Don't tell me you are going to school para ano? So they will tell us that we are heartless and they didn't care at you?" Seryosong sabi ni tita na ikinabigla ko. Bakit ko naman yun gagawin?

"Is that how you trick us my cous? Did you forget how my parents treat you well? They adopt you even they didn't want you? You just a trash in this house, bitch!"

Biglang kumirot ang dibdib ko, my heart is bleeding.

"Stop now Victoria and Aryan." Tito said in a cold voice.