SÖZDE ARKADAŞ (FİNAL)

6.İlk Gün

Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayınn 💕

photo

@durumeln: g e b e r d i m

@aysedesr: çok yakışıyorsunuuuzz yaaaa

@yigido: krşm şu bekarlığa vedanın da fotosunu atsana : ))))

Uğur dün nikahta çekildiğimiz bir fotoğrafı kendi sosyal medya hesabından paylaşmıştı. Fotoğrafta birbirimize bakarak gülüyorduk ve birbirimize yüzüklü parmaklarımızı gösteriyorduk. Tamamen rastgele çekilmiş fotoğraf, doğaldı. Bizi paylaştığını uyandığımda Galata Kulesi ile selamlaştıktan sonra görmüştüm. Hala yataktaydım ve arkadaşlarımızın paylaştıklarına bakıyordum. Herkes çok eğlenmişti. Acele olmasına rağmen pek çok arkadaşımız gelebilmişti. Hatta birkaç dershane arkadaşımız da... Biz zaten sizin aranızda bir şey olduğunu biliyorduk. Çok yakıştırıyorduk... Yani yaşamasam inanacağım. Bana o zamanki davranışlarını hala hatırlıyorum... Çağıran da aslında ne ben ne Uğur idi. Uğur'un komşusu dershane arkadaşıydı ve ona boşluğuna gelip söyleyince sağ olsun beyefendi tüm nefret ettiğim insanları toplamış. Hatta Emel de gelecekmiş de işi çıkmış... Neyse ki...

Saat sekize geliyordu. Kendimi misafir gibi hissetsem de bu hissi aşmayı başarmalıydım. Yoksa günler geçmezdi böyle. Kalkıp camı açıp ılık havanın içeri girmesini sağladım. Banyoda ihtiyaçlarımı giderdikten sonra üzerime yarım taytımı ve uzun tişörtümü geçirdim. Uğur hala uyuyor olmalıydı. Laf arasında işi olmadığı zamanlar en azından saat ona kadar uyuduğunu söylemişti. Sessizce kapımı örtüp içeri geçtim. En azından sahte kocama kahvaltı hazırlayabilirdim sanırım...

Salonun da pençelerini açıp mutfağa geçtim. Telefonumdan müzik açıp kulaklığımı taktım. Canım krep çektiği için dolapları sessizce açıp ihtiyacım olanları bulmaya çalıştım. Mutfak Amerikan tarzı olduğu için salonla bitişikti. Oldukça büyüktü. Buzdolabını açtığımda paketi açılmamış o kadar çok malzemeyle karşılaştım ki şok oldum. Hepsini yeni almış olamazdı değil mi? Kahvaltılık malzemeleri alıp tezgaha çıkardım. Dolaplardan bulduğum tabakların içine koyarken tabağın arkasındaki etiketi fark ettim. Sanırım gerçekten yeniydi bunlar... İstemsizce güldüm. Liseli Bahar Uğurla evlendiğimi duysa sanırım kalpten giderdi ve muhtemelen ders falan çalışamazdı. Şükür.

Dolapları karıştırdıkça gülmemi bastıramamıştım. Limon sıkacağından krep tavasına kadar her şey yeniydi... Ne ara yapmıştı kim bilir? Krepin harcıyla ocağın başına geçtim. Baharcım ilk aşkınla evlisin ve ona krep yapıyorsun. Kendimi tutamıyordum gülüyordum. Tabii gülüşüm durdu çünkü omzuma dokunan bir şey hissettim. Kendimi refleksle öne doğru atacağım sıra belimden çekilip kollarının arasına çekti. Kulağımdan kulaklık düşerken elimle son anda düşmesini engelledim. "Yanmak mı istiyorsun!?" Nefes nefese kaldığımda durumumu algıladım. Uğur'un göğsüne yaslıydım. Kafam göğsüne sürtünüp yan kayınca endişeli gözleriyle karşılaştım. "Aklımı aldın Uğur ya." Güldü ama yanık kokusuyla gözlerini benden çekti ve beni bırakmadan ocağı kapattı. "Yaparım öyle şeyler." Liseli Bahar defol! Kollarından çekilip ona doğru döndüm. Üstünde yeşil renkli bir tişört ve şortu vardı. Saçları yeni uyandığını ilan ediyordu. Elimi belime bastırıp gözlerimi kıstım. "Ne sinsi sinsi yaklaşıyorsun?" Uzanıp parmağıyla alnıma hafifçe vurdu. "Ben sesli geldim de sen bu dünyada değildin." Evet Liseli Bahar'a gülmekle meşguldüm ama acilen üste çıkmam lazım. "Ben sana krep yapayım sen bana ne söyle?" Gülüp onun için hazırladığım masaya baktı. "Bana mı yaptın bunları?"

Saçlarıma hafifçe dokunup elimdeki kulaklığı masaya bırakıp ocağın altını yaktım. "Ne sana yapacağım? Kızlar gelecek onlar için yaptım." Ağzından çıkan bir 'huh' sesini duydum. "Evliliğin ilk günü eve misafir mi gelirmiş ya!" Kıkırdadım. "Duyanda gerçekten evlendik sanır." Omzumu parmağıyla dürttü."Şşş! Lan biz gerçekten evlendik farkında mısın?" Son krepi de tabağa koyup Uğur'un hayal kırıklığına uğramış suratının yanından geçtim ve masaya koydum. Oflayarak masaya oturduğunda ben de yanındaki sandalyeye oturdum. "Eee ne zaman gelecekler? Bekleyemem ben ha!" Huysuzluğuna gülüp tabağıma kreplerden aldım. "Şaka yaptım yap kahvaltını." Durdu. Geri çekildiğinde ağzımdaki peynir parçasıyla ona döndüm. Bak yine o flörtöz bakış... Bu çocuk hep böyle miydi? "Yani benim için yaptın?" Gözlerimi devirip tabağına ikişer krep koydum. "Çok konuşma da ye." Gülerek yemeğini yemeye başladı. "Yalnız beni alıştırırsan hep isterim."