Aşkta ve savaşta hiçbir şey adil değildir..
ᒪOᐯᗴ ᗩᑎᗪ ᗯᗩᖇ ☯
Hayat savaşı mı?
Bu savaşın içinde yeşeren aşk mı?
Hayatından sevdiği için vazgeçecek yüreğe sözde herkes sahiptir. Peki ya işler ciddiye bindiğinde ve hayatınızın zaten bu seçimden ibaret...
"kaldır, kaldır biraz daha ayağını.. Tamam şimdi yavaşça dön. Biraz eğil"
Yüzümü sıkıntı ile buruşturduktan sonra başımı aynı benim gibi sıkıntıdan kolduğa yayılmış olan Yağız'ın omzuna koyup gözlerimi kapattım.
Adı 'Zeynep'e yardım'a gelmiştik ne için geldiğimizi bizde bilmiyorduk ama gelmiştik. Zeynep ise işim birazdan biter demesine rağmen bir saattir öğrencilere bale öğretiyor, bizim gitmemize de izin vermiyordu!
Birden bire oturduğu yerde dikleşen yağız ile benim omzum boşluğa düştüğünde hiç kalkmak gibi bir harekette bulunmamıştım ama boşluğuma yediğim dirsek darbesi ile istemeden de olsa reflexle oturur pozisyona geçmiştim.
Sinirle Yağız'a döndüğüm ve bana değil başkasına baktığını fark ettiğimde başımı çevirip bizi memnuniyetsizlikle süzen Sema ablaya gülümsemiştim.
Kızının bizimle takılmasını ilk başlarda pek sevmese de kötü bir niyetimiz veya davranışımız olmadığını görünce ses çıkarmamıştı zaten diğer durumdan dolayı illaki Zey bizim yanımızda olmalıydı ve birbirimize sahip çıkmamız hoşuna gidiyordu ama ne olur ne olmaz biz yinede onu gördüğümüz yerde birinci sınıf İstanbul beyefendisi moduna geçiş yapıyorduk. Ne kadar işe yarıyordu oraları hiç karıştırmayın
Bu tür şeylere aşırı takıntısı vardı. Haluk hoca bile onun karşısında bambaşka biri oluyordu..
Nihayet müzik kapandığında derin bir nefes almıştım çaktırmadan, ninni gibiydi bu müzik nasıl dans ediyorlardı anlamıyordum ki.
Zeynep üstünü değiştirmek için yanımızdan ayrılınca Sema abla diğer yeni gelen öğrencilerin yanına gitmişti. o sırada kapıdan içeri dün ki Alisa dedikleri kız girince şaşırmıştım daha önce onu burda gördüğümü hiç hatırlamıyorum o da üst değiştirme bölümüne geçince başıma yine giren o ağrı ile kendimi dışarı attım ama ağrı geçmek yerine artmıştı buralardaydı o zaman. Burada bir yerdeydi! İçerisi kız doluydu ve bir saattir onların yanında olduğuma göre onlar değildi. Ben etrafa bakarken arkadan iki el kulaklarımı kapatınca bir anlık boşlukla arkama dönmeye çalışsamda dönemedim. O ara Sokakta ki bazı çocukların bana şaşkınlıkla baktığını görünce yanımda beliren Zeynep'e çocuklara sunduğum sahte bir gülümseme ile konuştum;
