Aşkta ve savaşta hiçbir şey adil değildir..
ᒪOᐯᗴ ᗩᑎᗪ ᗯᗩᖇ ☯
Hayat savaşı mı?
Bu savaşın içinde yeşeren aşk mı?
Hayatından sevdiği için vazgeçecek yüreğe sözde herkes sahiptir. Peki ya işler ciddiye bindiğinde ve hayatınızın zaten bu seçimden ibaret...
Yeni bir gün daha başladığında söylene söylene kalktım yataktan, normalde erken uyanmayı severdim ama hep Deniz yüzündendi bütün bu olanlar. Önceki bir ay beni doğru düzgün uyutmadığı için bütün uyku düzenim alt üst olmuştu ve paşamız hemen ardından devamsızlığı umursamayarak güzel Bi tatile çıkmıştı bir haftadır. Geri döndüğünde ne yapacaktı düşünmüyordu çünkü o her zaman birşeyler yapar ve uyum sağlamayı başarabiliyordu..
Ben burda onun bozguğu düzenimi tekrar kurmaya çalışırken beyefendinin her fırsatta dayısının yazlığından fotoğraf atıyor olup beni de inadına etiketlemesi? hele Bi gelsin ben ona yapacağımı bilirdim.
Üzerime formamı hızlıca geçirdikten sonra saçlarımın yarısını bağlayıp topuz yaptım. Çantamı kaptığım gibi odadan fırlamış annemin hazırladığı tostu kaptığım gibi evden çıkmıştım, 5 dakika da hazırlanma rekoru ile Deniz'i geçmiştim şimdi o düşünsün.
Okul artık görüş mesafeme girdiğinde elimdeki tostumu da bitirmiştim. O sırada önden giden kuzenim ve Alisa'yı gördüğümde koşarak onlara yetiştim genelde okula hep en erken ben gelirdim ama dediğim gibi hep Deniz yüzünden. O sırada bakışlarım bahçeden içeri giren Zeynep ve Çağan'a kaydığında bir diğer nedenimi de görmüştüm. okula gelme hevesim resmen un ufak edilmişti, aslında sorun etmezdim ama az kalsın yapacağı şey yetmezmiş gibi birde bunun hakkında arkadaşlarıyla alay ediyordu!
Alisa'nın sesi ile baktığım okul duvarından - az önce Çağan ve Zeynep oradaydı - bakışlarımı çekip ona dikkat kesildim. "Deniz ne zaman geliyor biliyor musun? demiştim"
