Bir tarafta aşık olduğu adam Jackson Wang, diğer taraf da düşmanı olan Kim Taehyung.
↬ "Bazen yalanlar, gerçeklerden daha inandırıcıdır."
[ kim taehyung x lalisa manoban x jackson wang ]
Bol bol yarum yapmayı unutmayın olur mu? ne kadar yorum o kadar çabuk yeni bölüm!!
keyifli okumalarrr🤍
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu durumdan nasıl kurtulmayı düşünüyorsun?"
Elimdeki telefona kilitlenmiş bakışlarımı bir an olsun kaldırmadan bakmaya devam ettim. Çünkü eğer kaldırırsam üzerimdeki acıyan bakışlar somut olacaktı. Titrek bir nefes verip videoyu başa aldım.
O gün, dans için pratik yaptığım gün. Beni izleyen kişi dansım için orada değilmiş. Aptal gibi peşine düşmediğim olayda, gerçekler yüzüme tokat gibi çarpmıştı. Ağladığım video, tüm okulun elindeydi artık.
Acizce, ezikçe hıçkırarak ağlayan Lalisa Manoban, tüm okulun dilindeydi. Acıyan bakışların odağında titreyen ellerimle videoyu kaçıncıya olduğunu bilmediğim kez başa sarıyordum ki elimdeki telefon bir an da çekilmişti.
"İyi misin?" Şefkat dolu sesi bugünlerde alışkanlık yapmıştı artık. İfadesiz tuttuğum yüzümü sonunda kaldırıp karşımdaki adamın yumuşak bakışlarıyla karşılaştım. "Sen mi yaptırdın bunu?" Tek düze sesimle ifadesi anında keskinleşmiş bakışları koyulaşmıştı. "Gözündeki imajım hiç değişmeyecek değil mi?" Sanki güvenirsem, biraz bile süngümü indirirsem bunların hepsinin bir oyun olduğunu yüzüme vuracak diye ödüm kopuyordu.
Kalbim ona çoktan güvenmişti bile fakat dilim bunu asla dökmeyecekti dudaklarımdan. En azından, bu kadarını borçluydum kendime. "Neticede hala düşmanız değil mi? Daha öncesinde yapmadığın şey değil nasıl olsa." Okula hoşgeldin hediyesi olarak tüm medyaya rezil hallerimi ifşalamasını unuttuğumu sanıyorsa yanılıyordu. Bakışları sanki olabilirmiş gibi daha da kararmıştı. Elindeki telefonumu öyle çok sıkıyorduki parmak uçları beyazlaşmıştı.
"Biraz olsun teslim ol. Biraz olsun kalbini dinle, sandığın kadar korkunç biri değilimdir belki de." Değilsin zaten. Biliyorum değilsin, ama yapamam. O küçük ihtimale kendimi kaptırıp her şeyin mahvolmasına izin veremem.
"Bu görüntüleri yayan kadar değilsindir umarım." Hala daha şüpheyle yaklaşmam ona hakaret etmişim gibi bakmasına sebep olmuştu. Karanlık bakışlarıyla dişlerini sıktı. Bakışlarım üzerindeyken zorlukla yutkunduğu görmüştüm. Her mimiğini ezberlemek istiyordum. Tek bir şey bile kaçırırsam tekrar arkamdan vurulacakmışım gibi geliyordu.
"Değilim, Manoban. Buna emin olabilirsin." Başımı sallayıp dudaklarıma gergince bir gülümseme yerleştirip yanımdaki boş sandalyeyi işaret ettim. Anlamazca bakmaya devam edince gözlerimi devirip dudaklarımı araladım. "Herkesin gözü üzerimde zaten. Bir de seninle tartıştığımızı düşünmelerini istemiyorum. Uslu bir sevgili ol ve yanıma otur."
