Korku |SunKi|

|24|taburcu|

---

Odada beklerken içeri annem daldı.

"Çocuklar gittiler mi? Bende yolluk hazırlamıştım o kadar!"

"Anne savaşa gitmiyorlar ya! Ne bu senin yemek takıntın!"

"Bağırma geri zekalı çocuklar uyuyo"

O sırada bizimkilere baktım. Jake ile Jungwon çoktan beşinci rüyalarını görüyorlardır. Ya bende uyuyakalsaydim nolurdu acaba!

O sırada konon esnedi ve gözlerini açtı.

"Heena teyze su var mı?"

"A- anne siz tanışıyor musunuz?"

"Evet odaya girmeden önce tanıştık, sohbet ettik kafede öyle geldi odaya. Anneni ne saniyon sen öyle her geleni odaya alacagimi düşünmedin herhalde."

"Canımsın."

Riki de uyanmaya başlıyordu yavaş yavaş.

Gözlerini tam anlamıyla açınca gülümsedim.

"Günaydın hayatım."

"Günaydın güzelim"

(Da bunlar nasi sevgili olmuslardi aq)

Riki tamamen uyanınca odada uyuyan iki kişiyi uyandırma vakti geldi diye düşündüm.

Telefonumdan mehter marşı açıp son sese getirdim. Sonra destur diyerekten onlara yürüdüm.

Bu ikisi yerlerinde zıplarken annem sesini değiştirdi ve,

"Ey kul rabbin kimdir?"

Diye sordu bu iki salağa. Uyku sersemi oldukları için gözleri kaydı ve bayıldar.

(KSJDJAKDKSKDJSJAK denicem)

"Anne napiyon gözünü sevim ya. Ölmediler ama böyle yaparsan ikisi birden ölecekler!"

Riki ve Konon o sırada katılarak gülüyorlardı.

"Ay Riki keske bizimkilerde bu kadar komik olsalar ya!"

"Demi, keske Katolik olmalarına rağmen benim yönelimimi destekleselerdi. Riki nin babası ağır Katoliktir haberin olsun."

"Ya boşver şimdi bizimkileri."

Biz gulusurken içeriye bizim harika üçlü daldı.

"Var mı bir gelisme?"

Diye sordum. Jay sinirli bir şekilde koltuğa oturdu ve bağırdı.

"Yok! Hiçbir gelişme yok! Vermedi orospu çocuklarının hiçbiri. Ölmek istemiyoruz diyorlar! Sanki Jeffrey Dahmer im amina koyayim!"

"Tamam sakin ol."

Dedi Riki.

"Elbet bir çözümü vardır."

O sırada içeri doktor girdi.

"Buyrun doktor hanım"

Dedim.

"Evet Nishimura Riki. Taburcu olma vaktiniz geldi. İki saat sonra çıkabilirsiniz."

"Tamam teşekkürler."

Dedim ve doktor çıktı.

"İyi bari kurtuluyoruz şuradan. Kaç gündür belim ağrıdı yahu!"

Jake sizlandiginda ona baktım.

"5 günün, 1 günü kaldın mi acaba hastanede merak ediyorum."

"Ne kiziyon be!"

"Tamam çocuklar sakin olun!"

Diye araya girdi Sunghoon.

O sırada kapı çaldı, herkes hep bir ağızdan gir dedi. Ve işte o an. Gerçekten yaşadığımı hissettim. O an kalbim maratona koşmuş gibi çarpıyordu.

Gözlerim doldu ve aklıma anılarım hücum etti. İçeriye girenler, Jin ve Namjoon hyungtu.

---