ნიკოლის POV:
ვხედავდი როგორ ძლიერდებოდა თანდათან წვიმა
ვიღიმოდი და ისე დავდიოდი წვიმაში, ყოველთვის მიყვარდა წვიმა, ხანდახან წვიმა ამცირებს ჩემს დაძაბულობას
წვიმია წვეთები სახეზე მეცემა
ვამჩნევ თეჰიონს რომელიც ჩემსკენ მოდის ღიმილით, როგორც კი ჩემს წინდ დგება ხწლს მიწვდის რომ ჩავკიდო, ხელს ვკიდებ და მისკენ მიბიძგებს, მისი ხელი წელზე მეხვევა
ჩვენს შორის ენერგია ძლიერდება, ვიცინით, ვხტებით გუბეებში, ეს არის ის რაც შეგვეძლო გვქონოდა - ახალი ურთიერთობა
თეჰიონი ჩერდება
თეჰიონი: მოდი ნიკოლ სახლში წავიდეთ
ნიკოლი: ეს არ არის სამართლიანი
თეჰიონი: ნიკოლ გაცივდები რომ აღარაფერი ვთქვათ ცივა
ქურთუკს ვიხდი და თავზე ვიფარებ
თეჰიონი: სადმე ახლომდებარე სასტუმრო ვიპოვოთ გავშრეთ მერე კი სახლში წავიდეთ კარგი?
ნიკოლი: კარგი წავიდეთ
ორივე მის მანქანაში ვჯდებით და უახლოესსასტუმროში მივდივართ, ვკანკალებ და ქურთუკს უფრო მჭიდროდ ვიხვევ
თეჰიონი მიყურებს, შეამჩნია როგორ ვკანკალებ ამიტომ მანქანაში გათბობა ჩართო
ნიკოლი: მადლობა
თეჰიონი: მადლობა არ არის საჭირო არ მინდა გაცივდე
სასრუმროში მივედით, ძრავას თიშავს და უსაფრთხოების ღვედებს ვიხსნით, ჯერ თეჰიონი გადმოდის შემდეგ კი მე მიღებს კარს, ვიღიმი და მანქანიდან გადმოვდივარ
მანქანის სავაეგულოდან სავაჭრო ჩანთები გადმოვიღეთ შემდეგ კი სასტუმროში ავედით, ოთახი დავჯავშნეთ და ლიფტით ავდივართ
ბოლო სართულზე რომ მივაღწიეთ ლიფტის კარები იღება და ორივე ერთად გამოვდივართ, თეჰიონი ოთახს ეძებს
ოთახს რომ პოულობს კარებს აღებს
თეჰიონი: პირველ რიგში ქალბატონები
ნიკოლი: გმადლობ
