ნიკოლის POV:
გუშინდელზე დიქრი ვერ შევწყვიტე, განსაკუთრებით თეჰიონზე და მის სიტყვებზე
მე ის არ მძულს და არც არასდროს მძულდა, მინდოდა მასაც განეცადა ის ტკივილი რომელიც მე განვიცადე
უბრალოდ დავურეკო მას? უნდა შევამოწმო და გავარკვიო როგორ არის ის
თეჰიონის ნომერს ვკრიფავ და ტელეფონი ყურთან მიმაქვს
თეჰიონი: გისმენ
ნიკოლი: თეჰიონ კარგად ხარ?
თეჰიონი: რა თქმა უნდა კარგად ვარ, კარგად რატომ არ უნდა ვიყო?
ნიკოლი: გუშინ მომხდარის გამო გეკითხები, შეგიძლია ამაზე დამელაპარაკო
თეჰიონი: დარწმუნებული ხარ? ანუ მეგონა რომ არ მელაპარაკებოდი
ნიკოლი: ბავშვები საბავშვო ბაღში არიან მარკი სამსახურშია ასე რომ თუ გინდა შეგვიძლია შევხვდეთ
თეჰიონი: მართლა? სად შევხვდეთ?
ნიკოლი: ჩემი სახლის კუთხესთან კაფეა შეგვიძლია იქ შევხვდეთ
თეჰიონი: მაშინ ნახევარ საათში იქ შეგხვდები
ნიკოლი: კარგი
მოსამზადებლად წავედი
ნახევარი საათის შემდეგ
კაფეში შევდივარ და თეჰიონს ვეძებ
უცებ შევამჩნიე და მისკენ მივდივარ
თეჰიონი: შენ არ იცი როგორ მიხარია შენი აქ ნახვა, მხოლოდ ჩვენ ორნი
ნიკოლი: მინდა რომ პირდაპირი იყო ჩემთან მაშინ იქნებ ვიფიქრო შენს პატიებაზე
რატომღაც თეჰიონი ჩემთან თვალის კონტაქტს ერიდება
თეჰიონი: უბრალოდ... არასდროს მინდოდა შენთვის ტკივილი მომეყენებინა, მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა, შენ ჩემთვის ყველაფერს ნიშნავდი, ხანდახან მიჩნდებოდა სურვილი სახლში მოვსულიყავი ჩაგხუტებოდი და ისე შემეყვარე როგორც შენ გიყვარდი, მაგრამ მე არ მქონდა ამის უფლება, იძულებული ვიყავი ბომის შევხვედროდი რადგან ჩემი გრძნობები შენდამი შემცირებულიყო ან გამქრალიყო
ჩემთვის თვალიც არ მოუშორებია
თეჰიონი: ვცდილობდი შემყვარებოდი მაგრამ ეს შეუძლებელი იყო, ის ადამიანი საშიში იყო და შენც ამ გეგმის ნაწილი იყავი, ყველაფერი გავაკეთე რომ შენი სიყვარული დამევიწყებინა, რთული იყო, მათი გეგმა მშვიდად მიდიოდა სანამ ჩვენი ქორწინების თემა არ წამოიჭრა, ძალიან შეეშინდათ ეგონათ რომ მათი გეგმა ჩაიშლებოდა, ამიტომ მათ კიდევ რაღაც დაამატეს გეგმას, მე... შენი ღირსი არ ვარ, ისე გატკინე რომ ჩემი თავი ძალიან მძულს, ნებისმიერ დროს როცა მარტო ვრჩებოდი ვტიროდი იმისთვის რომ ამდენი ტკივილი მოგაყენე, ნიკოლ შენ ხარ ჩემი პირველი სიყვარული, შენ ყოველთვის იყავი და იქნები, მე შემიყვარდი და ამისთვის არაერთხელ დავისაჯე, მირჩევნია ის სასჯელზე არ ვისაუბრო რაც მათ მომისაჯეს ეს... საშინელი იყო
ნიკოლი: რა თქმა უნდა მესმის როცა მზად იქნები შეგიძლია მაშინ მითხრა
თეჰიონი: იმ ღამეს როცა შენი დაბადების დღე ავღნიშნეთ, ეს რაღაცას ნიშნავდა ჩემთვის, მინდოდა მეჩვენებინა თუ როგორ მიყვარხარ, შენს დაბადების დღეზეც გეგმა ჰქონდათ, შენი დაბადების დღე უნდა ჩამეშხამა მაგრამ მე ეს ვერ შევძელი, მე... შენთან გაყრა არასდროს მსურდა, იმისთვის რომ მათ თავისი გეგმა საბოლოოდ დაემთავრებინათ განწორწინების გეგმა წამოაყენეს, დღემდე მადლობელი ვარ რომ გულწრფელი სიყვარულით ზრუნავდი ჩემზე როგორც სათანადო ცოლი
ნიკოლი: რამდენიმე კითხვა მინდა დაგისვა
თეჰიონი: მკითხე
ნიკოლი: გახსოვს მაშინ როცა ბომი და მისი დაქალები მცემდნენ? ეს შენგან გულწრფელი იყო თუ...
თეჰიონი: ბომიმ ტვინი გამომირეცხა, მან გონებრივად დამაბნია
ნიკოლი: მაშ რატომ იღიმოდი როცა მცემდნენ?
თეჰიონი: იმიტომ რომ... ის... მაიძულებდა
ნიკოლი: შენ რატომ აგირჩიეს?
თეჰიონი: რომ გითხრა არ დამიჯერებ, გარდა ამისა სხვა საქმეები გვაქვს სანერვიულო
ნიკოლი: თეჰიონ ახლა მხოლოდ მე და შენ ვართ, გოგოები საბავში ბაღში არიან მარკი კი სამსახურში, შენთან შეხვედრა ვარჩიე რადგან სიმართლე გამეგო
თეჰიონი: ძალიან მძულს ჩემი თავი, ის... ისე მაწამებდა, მახსოვს ის დრო ხუთი წლის წინ როცა შენ წახვედი მან მკლავი დამიწვა მხოლოდ იმიტომ რომ უარი ვთქვი მისი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებაზე, ყველა მძიმე ნივთით მცემდა, შენ გარეშე ძალიან ცუდად ვიყავი, კინაღამ თავი მოვიკალი რადგან აღარაფერი გამაჩნდა, დავკარგე მშობლები, ჯიმინი, ის აღარ მელაპარაკებოდა რადგან გაიგო რომ ძალიან გატკინე მან არ იცის რომ ამას მაიძულებდნენ მე მისთვის არ მითქვამს, ნამჯუნმა და ბიჭებმა წამიყვანეს მისგან, მათი ძალიან მადლობელი ვარ
ნიკოლი: ძალიან ვწუხვარ თეჰიონ წარმოდგენა არ მქონდა
თეჰიონი: ძალიან მინდოდა შენთვის მეთქვა, მინდოდა მეთქვა იმ ტკივილის შესახებ რასაც განვიცდიდი, მაგრამ არ შემეძლო რადგან მითხრეს რომ თუ ამას გეტყოდი შენც და ჩემს მშობლებსაც მოკლავდნენ მე კი ეს არ მინდოდა
ნიკოლი: ვერასდროს ვიფიქრებდი რომ შენ ამას განიცდიდი
თეჰიონი: ბოდიში რომ ვერ გაჩვენე
ნიკოლი: ბოდიშის მოხდა საჭირო არ არის
თეჰიონი: შენმა მშობლებმა გითხრეს მიზეზი რის გამოც დავქორწინდით?
ნიკოლი: კი იმიტომ რომ ვიღაც ცდილობდა ჩვენი კომპანიები გაეკოტრებინათ
თეჰიონი: და... გითხრა ვინ იყო?
ნიკოლი: არა
თეჰიონი: ნიკოლ მინდა გულწრფელად უპასუხო ამ კითხვას, იმ დროს როცა ჩვენ დაქორწინებულები ვიყავით მიგიღია შეტყობინება ანონიმური ადამიანისგან რომელსაც სურდა რომ ენუგეშებინე რადგან იმ დროს ჩემგან გულნატკენი იყავი?
ნიკოლი: კი მიმიღია
თეჰიონი: ოდესმე მას უთქვამს თავისი სახელი?
ნიკოლი: არა თუმცა მინდოდა გამეგო, რამე ხომ არ არის?
თეჰიონი: ნუ ნერვიულობ
თეჰიონი: მომწონს შენთან და ჩვენს ქალიშვილებთან ერთად ყოფნა, თქვენ სამი მახარებთ, გარდა ამისა მინდა გამივასწორო, იმედია მეგობრები მაინც ვიქნებით
ნიკოლი: კარგი
თეჰიონის POV:
კაფეში ორი საათი გავატარეთ ერთად, ახლა კი ჩვენი წასვლის დრო დადგა
კაფედან გამოვედით
ნიკოლი: თეჰიონ მინდოდა შენთვის მადლობა გადამეხადა
თეჰიონი: რისთვის?
ნიკოლი: განქორწინების შემდეგ საკუთარი თავის სიყვარული რომ მასწავლე, შენ რომ არა ამას ვერასდროს ვისწავლიდი, დიდი მადლობა
თეჰიონი: მიხარია რომ ჩემს გამო საკუთარი თავის სიყვარული ისწავლე
...
ნამჯუნის სახლში შევდივარ, არ მჯერა რომ ნიკოლს ველაპარაკე, ნელ-ნელა პატიებას იწყებს
ნამჯუნი: თეჰიონ
თეჰიონი: გამარჯობა
ნამჯუნი: მიხარია რომ ისევ გაღიმებულს გხედავ
თეჰიონი: მადლობა
ნამჯუნი: ძალიან დამშვიდებული ვარ რომ სახლში ხარ, ცუდია სახლში მარტო ყოფნა, განსაკუთრებით ჩემი ქალბატონის გარეშე
თეჰიონი: სად არის?
ნამჯუნი: გვიანობამდე მუშაობს, უნდოდა დამატებით ღამის ცვლაში ემუშავა რომ ხელფასი გაეზარდა, მინდოდა ამაღამ მასთან ერთად მევახშმა მაგრამ ამაღამ ის არ იქნება, 12 საათამდე სახლში არ მოდის
თეჰიონი: ნუ ნერვიულობ ძმაო, შენ იცი რომ მას უყვარხარ
ნამჯუნი: დაივიწყე, როგორ ხარ როგორი დღე გქონდა?
თეჰიონი: ნიკოლს შევხვდი
ნამჯუნი: მართლა? გილოცავ ძმაო!!! მოიცადე ბოლოს და ბოლოს გაპატია?
თეჰიონი: ყოველ შემთხვევაში მესაუბრა, ამ მომენტში მხოლოდ ამას აქვს მნიშვნელობა
ნამჯუნი: თეჰიონ ნიკოლი არ არის ცუდი ადამიანი, ის შესანიშნავი ქალია, ის მაინც ზრუნავს შენზე
