თეჰიონის POV:
ქორწილი დასრულდა და ახლა სახლში დაბრუნება შემიძლია
დედა: თეჰიონ მოიცადე
თეჰიონი: რა?
დედა გასაღებს მაწვდის
დედა: ეს შენი ახალი სახლის გასაღებია
თეჰიონი: მოიცადე... ახალი სახლი?
დედა: დიახ არ გითხარი რადგან მინდოდა სიურპრიზი ყოფილიყო
თეჰიონი: მოიცადე... შენ მეუბნები რომ... მე და ნიკოლი ერთად ვიცხოვრებთ?
დედა: რა თქმა უნდა!!! შენ ჩვენთან აღარ იცხოვრებ, ნიკოლი კი თავის მშობლებთან აღარ იცხოვრებს
უკნიდან მამაჩემის ხმა მესმის
მამა: რაც იმას ნიშნავს რომ მასზე ზრუნვა მოგიწევს
დედა: არ ინერვიულო შენი ნივთები უკვე იქაა
მამა: ნიკოლს დაელოდე... შენ წაიყვან ახალ სახლამდე, მისამართი გამოგიგზავნე
ნიკოლის POV:
მე და თეჰიონი ახალი სახლისკენ მივდივართ
თეჰიონი: მოვედით
მანქანას აჩერებს, ღვედს იხსნის და მანქანიდან გადადის
სახლისკენ მიდის და ჯიბიდან გასაღებს იღებს, მეც გადმოვდივარ მანქანიდან და ახალ სახლამდე მივდივარ
თეჰიონი: ძალიან ნელი ხარ
ნიკოლი: მოკეტე
მკლავზე ხელი მომკიდა და კარებს ამაკრო
ნიკოლი: რა ჯანდაბაა
თეჰიონი: ეს იმისთვის იყო რომ მეთქვა გაჩუმდი
ნიკოლი: რა იქნებოდა რომ დავცემულიყავი?
თეჰიონი: მშვენიერი იქნებოდა
ცივად მიპასუხა და სახლში შევიდ
მისაღებში შევდივარ, მომწონს აქაური დეკორი განსაკუთრებით ავეჯის კომპლექტი
მაინტერესებს როგორია სამზარეულო
მისაღებიდან პირდაპირ სამზარეულოში გავდივარ, ლამაზი სამზარეულოა
ზემოდან გაბრაზებული შეძახილი გავიგე
ნიკოლი: რა გჭირს?
თეჰიონი: ვერ ხედავ?
მიმითოთებს ოთახებზე
პირველი ოთახისკენ მივდივარ, კარებს ვაღებ და შიგნით შევდივარ, ვხედავ რომ საძინებელია, მეორე კარს ვამჩნევ, ეს აბაზანა უნდა იყოს, შემდეგ საწოლს ვუყურებ, მოიცადე... მხოლოდ ერთი საწოლია
ნიკოლი: ერთი საძინებელია მხოლოდ ერთი საწოლით?
თეჰიონი: გგონია მინდა შენთან საძინებლის გაზიარება?
ნიკოლი: არც მე მინდა შენთან საძინებლის გაზიარება
ოთახში შევდივარ, უკან ვიხედები და ვხედავ თეჰიონს რომელიც ოთახში შემოდის და კარს ხურავს
ნიკოლი: კარგი საწოლზე...
თეჰიონი: კედელთან არ დავიძინებ
ნიკოლი: კედელთან მე დავიძინებ მაგრამ ამაზე საუბარი არ მინდოდა
თეჰიონმა მანიშნა გამეგრძელებინა
ნიკოლი: რადგან ჩვენ ერთსა და იმავე საწოლს ვიზიარებთ ჩვენს შორის ბალიშებს დავდებ როგორც საზღვარი
თეჰიონი: რატომ? გგონია ღამით შეგეხები?
თეჰიონი ჩემსკენ მოდის, მეც უკან მივდივარ, ბოლოს კი კედელს ვეჯახები
თეჰიონი: ანუ არ გინდა შეგეხო?
მისი ტუჩები ჩემს კისერს ეხება
ნიკოლი: შეჩერდი
თეჰიონი: კარგი პატარავ, შეიძლება შეხებაზე მეტიც მოხდეს
ოთახიდან გადის, მე კი საწოლზე ვჯდები
ახლა ვიცი რომ მას ვერ გავუმკლავდები
