Συνοικία Πληγέντων

Συζητήσεις στις κλινικές COVID

Ένας αρνητής του εμβολιασμού, ένας πολύτεκνος πατέρας και ένας Γερμανός μετανάστης που ζει εδώ και 10 χρόνια στην Ελλάδα συναντώνται στο θάλαμο της ΜΕΘ ενός νοσοκομείου. Παρά τη διασωλήνωσή τους η κατάστασή τους εκπέμπει διαρκή ανησυχία, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν παραισθήσεις και κλαίνε γοερά.

Οι γιατροί δεν τους αναγνωρίζουν με τα ονόματά τους αλλά με αριθμούς. Το 602, το 603 και το 604 δε βλέπω να τη βγάζουν για πολύ καιρό... Η ανακοίνωση του γιατρού ραγίζει τις καρδιές των συγγενών των ασθενών... Απλή, διεκπαιρεωτική, ωμή.. Όπως θα άρμοζε όταν ο θάνατος είναι ένα βήμα από τον άνθρωπο... Αξίζει ο φόβος και ο πόνος όταν το τέλος φαντάζει κοντινό και αμείλικτο; Ίσως αν θέλεις να γίνεις ήρωας για να ικανοποιήσεις σε καιρούς κρίσης τη δική σου ματαιότητα, καλλιεργώντας σε ένα πλήθος το φόβο και την καταστροφολογία...

Κάποτε η διχόνοια μεταξύ του λαού οφειλόταν στην καταγωγή, μετά στην οικονομική κατάσταση, αργότερα σε μια ακόμα πιο βάρβαρη μορφή της στα πολιτικά φρονήματα που έως και το κοντινό σε εμάς 2015 οδήγησαν σε αιματοχυσίες, πολέμους και καταστροφές πάσης φύσεως. Τώρα αφού τουλάχιστον σε ευρωπαϊκό επίπεδο βλέπουμε να καταστάλαξε το πάθος των πολιτικών πεποιθήσεων έχουμε την ώρα της πανδημίας.

Η φωνή της γυναίκας ενός αρνητή αντηχεί στο νοσοκομείο, ενώ ένας γιατρός, ο Πέτρος, προσπαθεί να της εξηγήσει την κατάσταση της υγείας του άνδρα της :

- Δεν πιστεύω τίποτα από αυτά που λέτε, τι γιατροί είστε; Ή μάλλον δεν είστε, για να αφήνετε έναν άνθρωπο που δεν υπάκουσε στα συμφεροντολογικά σας σχέδια να πεθάνει.

- Δεν καταλαβαίνω τι λέτε κυρία μου; Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την κατάσταση του συζύγου σας; Ο σύζυγός σας μπορεί να μην είχε υποκείμενα νοσήματα όμως ο κορονοϊός επηρεάζει τον κάθε οργανισμό διαφορετικά, οδηγώντας και σε διαφορές στη διάρκεια, την φύση και την ένταση των συμπτωμάτων.

- Πότε θα μπορέσω να τον πάρω από εδώ;

- Αυτή είναι μια απάντηση που δεν μπορώ τώρα να σας δώσω, πρέπει να νοσηλευτεί στη ΜΕΘ με τα τωρινά δεδομένα. Αν υπάρξει βελτίωση ίσως...

- Από τη στιγμή που δεν έκανε το μπόλι σας ο οργανισμός του είναι γερός, θα επανέλθει αργά ή γρήγορα

- Το ελπίζω να επανέλθει γιατί δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των ανεμβολίαστων στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα δεν τα καταφέρνουν..

- Σταματήστε να μας τρομοκρατείτε... Αν κάνετε σωστά τη δουλειά σας όλα θα πάνε καλά... Εγώ έχω διαβάσει πολλά πράγματα για αυτή την ασθένεια, ξέρω πολλά... Και επιπλοκές, και θεραπείες και δε συμμαζεύεται... Έτσι και συμβεί αυτό που δεν έπρεπε θα σας πάω δικαστικά και θα σας καταστρέψω... Γι' αυτό μην παίζεται μαζί μου...

Ο Πέτρος μπαίνει στο γραφείο και πετυχαίνει την Άννα η οποία προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει:

- Τι φασαρία ήταν αυτή στον διάδρομο;

- Μία κυρία που έχει τον άντρα της στη ΜΕΘ με απειλούσε πως αν δεν γίνει καλά θα μηνύσει το νοσοκομείο... Το 602 αν έχεις ακούσει... Δε βγάζεις άκρη...

- Αυτή η κατάσταση έχει παρατραβήξει. Λες και εμάς μας αρέσει να σκοτώνουμε κόσμο...

- Τέλος πάντων... Εγώ τελείωσα, εσύ τι ώρα τελειώνεις σήμερα να έρθω να σε πάρω;

-Στις 8

- Ωραία, θα τα πούμε τότε. Καλή συνέχεια.

Μπαίνει η Ανθή στο γραφείο φανερά εκνευρισμένη...

- Ανθή τι συμβαίνει; Δε φαίνεσαι καλά...

- Γιατί δεν είμαι, Άννα. Αν δεν πάω να εμβολιαστώ εντός μίας εβδομάδας μπαίνω σε διαθεσιμότητα... Και στο τέλος φυσικά χάνω και τη θέση μου... Έμαθε ότι πήγα στην διαμαρτυρία των υγειονομικών για τα τελευταία μέτρα η διευθυντάρα μας και μου έχει βάλει το πιστόλι στον κρόταφο... Και δεν είναι για εμένα, έχω οικογένεια, μια κατάκοιτη μάνα, ο άντρας μου είναι άνεργος... Δεν γίνεται να μείνω και εγώ άνεργη...

-Μη δίνεις σημασία, μπορεί να είναι ένα από τα κόλπα τους για να πείσουν περισσότερο κόσμο να εμβολιαστεί... Αν όπως λες έχεις σοβαρούς λόγος να αρνείσαι τον εμβολιασμό δεν έχεις παρά να υποστηρίξεις την άποψή σου μέχρι το τέλος

- Δυστυχώς πλέον τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ετοιμάζουν μαζικές απολύσεις και δε θα λυπηθούν κανέναν. Και σιγά μην καταφέρω να βρω το δίκιο μου, οι εντολές άνωθεν βλέπεις δεν χωράνε αντιρρήσεις... Πραγματικά είμαι σε απόγνωση...

- Αλήθεια δεν ξέρω τι να σου πω... Με συγχωρείς αλλά πρέπει να πεταχτώ να δω έναν ασθενή μου... Θα τα πούμε... Η κατάσταση θέλει ψυχραιμία...

Δυστυχώς αυτή τη φορά η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η Άννα φανερά προβληματισμένη προσπαθεί να βρει λύση στο αδιέξοδο. «Δεν γίνεται να μείνει η Ανθή χωρίς δουλειά., ξέρω πόσο δύσκολα τα βγάζουν. Δεν λέω τον εκτιμώ τον Διευθυντή, μου έχει συμπεριφερθεί άψογα τον ένα χρόνο που είμαι εδώ. Αν ανακατευτώ πάλι, φοβάμαι μην τα κάνω χειρότερα, η Ανθή είναι ούτως ή άλλως στη μαύρη λίστα του Διευθυντή. Δεν χωράνε λάθη... Πρέπει να το χειριστώ πολύ προσεκτικά...»