”Geçmiş peşimizi asla bırakmaz.”
Efken, iki gün sonra kapımıza gelen tehdit notları ile ayaklanmıştı. Tam iki gündür eve gelmiyordu. Ben de bu zaman zarfın da kendimle savaşıyordum. Efken vurulduğundan ve notlardan beri asla uyuyamıyordum. Ama çok önceden yaptığım gibi düşünmemek için, yarım saattir kitap okuyordum. Kapı sesiyle irkildiğim de baş ucumda duran Efken'in bıraktığı silaha uzandım ve ayağa kalktım. Kapı deliğin de Efken'i gördüğüm de hem korku hem de özlem içimi kapladı. Kapıyı açtım ve Efken'in hızlıca içeri girmesini seyrettim. Sırtında büyük bir çanta elinde ise iki büyük poşet vardı. İki gün önce tehdit notu ile bu kez bir adreste gönderilmişti. Efken çantayı ve poşetleri bırakıp, benim yanıma geldi yavaşça yüzümü okşadı.
Gözlerimi kapattım ve onu özlediğimi kulağına sessizce fısıldadım. Aramızda tuhaf bir çekim ve anlatamayacağım bir bağ vardı.
Yavaş yavaş eriyerek birbirimize karışıyorduk. Ve bu çok güzeldi. Efken, benden uzaklaşıp çantayı açtığın da çantanın silahlarla dolu olduğunu gördüm. Efkenin çok uykusuz ve yorgun olduğunu görebiliyordum. Efken bana planı anlattığın da bedenimi bu kez hissizlik kaplamıştı. Takipçilerimizle buluşacağımız yer boş bir depo idi. Kimseye görünmemek için, onlarla sabaha karşı buluşacaktık. Efken'e birlikte uyumayı teklif ettim. Efken teklifime elimi tutarak karışıklık verdi. Bende onun elini tutuğum da hemen uykuya daldık. Uyandığımız da buluşma saatimize tam 3 saat vardı. Efkenin gözlerine baktım ve kıvırcık saçlarına dokundum. Bana gülümseyerek cevap verdiğinde ben de ona gülümsedim. Ve buluşma yerimize gitmek için, arabaya bindik. Boş bir deponun önüne geldiğimiz de belimde ki soğuk metal üşümeme sebep oluyordu. İçeriye girdiğimiz de bizi bir sürü siyah takım elbiseli adam karşıladı. O an tam ortada duran ve bir gözü olmayan o adamı fark ettim.
“Yanıma gel küçük kız.”
Korkusuzca yanına gittiğim de yüzüm de ürkütücü bir gülümseme vardı.
Adam kafama bir silah yasladığın da
Gülümsemem ve korkusuzluğum devam ediyordu.
“Annen ve babanın kanını senin kanınla birleştireceğim küçük kız.”
Aksanını kolayca fark edebilmiştim aksanlı sesi acımı ve nefretimi daha da artırıyordu. Efken adama cevap verdiğin de bütün kanım dondu ve huysuzca hareket ettim.
“İğrenç bedenin gibi ruhun da sonsuza kadar acı çekmesini sağlayacağım.”
Kafamda ki silah baskısını arttırdığın da Efken de silahını çıkardı ve yanımıza doğru yürüdü.
O anda adam yüksek bir şekilde siyah takım elbiseli adamlara Efken'in vurulması için emir verdi. Ama silahlar Efken'e dönmek yerine adama döndü. Adam şaşkınlıkla ve korku ile beni bıraktı. Adamdan üç adım uzaklaştım ve silahımı ona doğrulttum. Aynı anda oyun başladı...
Efken'e bakmak için, arkamı döndüm. Bir silah sesini sayısız silah sesi takip ettiğin de hızla önüme döndüm ve adamın yere düşüşünü ve delik deşik vücudunu gördüm. Efken yanıma geldi ve elimi tutarak beni depodan çıkarıp, arabaya bindirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİS MABEDİ (ŞİMDİ RAFLARDA)
Ficção Geral"Bazı insanlar için gelecek diye bir şey yoktur çünkü geçmiş sizin için çoktan bir son hazırlamıştır." Gece, geçmişi yüzünden sürekli takip edilmiş yıllarca sürekli kaçmak ve saklanmak zorunda kalmıştır. Yine bir takipçisi olduğunu fark ettiğinde bu...
