EFSUNKÂR (+18)

| 2. BÖLÜM |

KEYİFLİ OKUMALAR...

"Ne yapıyorsun sen?! Dikkat etsene biraz! Mahvetmişsin vazoyu!"

Sanem Hanım' ın bağırmasıyla gözleri öfkeyle parıldadı küçük çocuğun.

"Ben yapmadım! Mehmet attı topu, sonra da vazoya geldi."

"Seni küçük yalancı sıçan!"

Mehmet korkuyla geri adım atıp odasına koştu. Demir' e ateş saçan gözlerle baktı Sanem Hanım. Sinirle soluklandı. Bu çocuğa katlanamıyordu, asla da katlanamayacaktı. Hizmetlilerden birine seslendi, kadın hızlıca toparladı vazonun kırık parçalarını. Demir ellerini önünde birleştirdi, hizmetlinin işini bitirmesini bekledi sessizce. Babası evde yokken bu evde olmaktan nefret ediyordu. Evine, annesinin yanına gitmek istiyordu.

Sanem Hanım son kez üstten bir bakış attı küçük çocuğa.

"Otur oturduğun yerde, kalkma."

"Sıkılıyorum öyle."

Küçük Demir epey hazır cevaptı. Kadın sinirle sabır diledi, mutfağa girdi. Babasının gelmesine ne kadar olduğunu anlamak için saatleri öğrenmişti küçük çocuk, annesinden öğretmesini istemişti. Bir saat sonra gelirdi babası genelde, sabırsız bir şekilde beklemeye başladı. Salondaki büyük koltuğa tırmanır gibi oturdu, ayaklarını sallamaya başladı. Epey hareketli bir çocuktu Demir, yerinde durmak onun için çok zordu.

Bir saatin sonunda çalınan zille kapıya doğru koştu, Sanem Hanım ve hizmetliyle çarpıştı yarı yolda. Seyfi kapıda bekleyen oğluna gülerek sarıldı, kucakladı minik bedenini.

"Aslanım, güzel vakit geçirdin mi abinle?"

İçeri adımlarken sorduğu soruya karşı başını iki yana salladı Demir, dudağını büzdü üzgünce.

"Hayır. Anneme gitmek istiyorum ben."

Kaşlarını çattı Seyfi, bakışlarının hedefi annesi oldu.

"Neden? Bir şey mi oldu?"

Demir omuz silkti.

"Annem şikayet etmek doğru bir şey değildir dedi."

İç çekti Seyfi, annesinden çekti bakışlarını. Bakışlarındaki sinir şefkate dönüşürken oğlunun koyu kumral saçlarında dolaştı elleri.

"Bugün kal, yarın götüreyim."

"İstemiyorum, bugün gidelim nolur."

"İyi peki, çantanı hazırla gel."

Demir kollarının arasından çıkıp kucağından hızlıca indi. Minik adımlarıyla abisi Mehmet' in odasına koşturdu. Seyfi yaşlı kadına yaklaştı, sorgular bakışlarını yüzüne dikti.

"Bir şey mi oldu?"

Sanem Hanım kaşlarını çattı oğluna.