EFSUNKÂR (+18)

| 10. BÖLÜM |

KEYİFLİ OKUMALAR...

Tek elini gözlerinin üstüne sabitledi Sare, gözünü kamaştıran güneş ışığını engellemeye çalıştı. Çabasının yersiz olduğunu fark edince yatakta doğruldu yavaşça, sırtını başlığa yasladı. Basını yatağın diğer tarafına çevirdi, kaşları şaşkınca havalandı. Saat öğlene geliyordu fakat Demir hâlâ yanındaydı. Yüzüstü uyuyan adamın sırt kaslarıyla bakıştı birkaç dakika. Yutkunarak zar zor da olsa gözlerini saçlarına çıkardı, yaklaşıp parmak uçlarını yumuşak tellere değdirdi, bir süre okşamaya devam etti.

Aradan ne kadar zaman geçtiğini bilmezken odayı dolduran telefon melodisiyle hızlıca komodine uzandı, aramayı sessize aldı. Ekranda yazan kadın ismiyle merakla dudaklarını dişledi; Esra. Esra da kimdi? Aramayı yanıtlamayı çok istese de yanlış olacağını bildiği için kendine hakim oldu genç kız, telefonu komodine geri bıraktı. Adama doğru eğildi, omzunu hafifçe sarstı.

"Demir..."

Demir kıpırdansa da homurdanarak uykusuna devam ettiğinde bir terslik olduğunu anladı Sare. Elini adamın yüzünde gezdirdiğinde şokla büyüdü gözleri.

"Demir, yanıyorsun sen..."

Hızlıca uzandığı yataktan kalktı genç kız, adamın olduğu tarafa adımlayıp yatağa oturdu yavaşça.

"Demir, kalkmak zorundasın. Seni tek başıma duşa taşıyamam ki ben."

Demir yarı baygın gözlerini açıp geri kapatmaktan başka bir tepki vermediğinde hızlıca, üzerindeki mini geceliği umursamadan bahçeye indi Sare. Korumaları aradı gözü, içlerinden biri camın önünden geçerken seslendi. Adının Emir olduğunu öğrendiği adamla beraber tekrar odaya çıktılar.

"Abi, dayan bana şimdi."

Demir tek kolunu sardı Emir' e, zar zor da olsa küvete sokmayı başardıklarında Sare gerisini kendisinin halledebileceğini söyleyerek teşekkür etti. Demir soğuk su üzerinden döküldüğü anda boğuk bir inlemeyle çıkmaya çalışsa da genç kızın ısrarıyla oturmaya devam etti.

"Hay sikeyim! Dondum amına koyayım!"

"Söylenme... Seni düşünüyorum, çok ateşin var."

"Biliyorum yavrum, sana kızmıyorum."

Köpürttüğü lifi vücuduna sürterken kıkırdadı genç kız.

"Kime kızdın?"

"Suya."

Adamın titreyen sesiyle kendini tutamayarak kahkaha attı Sare. Demir' in çatık kaşlarla kendisine baktığını görünce gözlerini derin bir şefkat kapladı. Yumuşacık bir tonla konuştu:

"Sana dair yeni bir şeyler öğrenmeyi çok seviyorum."

Çatık kaşları düzeltirken gülümsedi adam.

"Neymiş o öğrendiğin?"

"Hastayken tam bir çocuk gibi oluyorsun."

Kızın kıkırdayarak verdiği cevaplara eski ifadesine geri döndü suratı. Gözlerini huysuzca devirdi.

"Sare, bu hastalık uzun sürmeyecek haberin olsun."