AVUKAT

15.0

Davadan çıkmıştık.Evet şaka gibi ama herşey bitti.Dava bitti ama dava sayesinde güzel kişiler tanıdım.

Dava bitiminde hepimiz çok mutluyduk."kazandık"diye fısıldadım."kazandık"diyerek utku'ya kostüm ve boynuna sarıldım onun elleri ise belime dolandı.Saçlarımı okşayarak "kazandık güzelim,sayende"diye fısıldadı ve saçlarımdan öpmüştü.

Ondan ayrıldığında ise bana doğru Umay geliyordu."Sare gerçekten teşekkürler"diyip bana sarılmıştı."ben teşekkür ederim"diyip birbirimizden ayrılmıştık.

"Kutlamaaa yapacağız amaaa!"diye bağıran bir gece vardı."tamam tamam bağırma gece"diyen bir ışıkta."tamam sakin olun,şimdi Sare ile büroya uğrayacağız daha sonra da geleceğiz ve kutlama yaparız"demişti utku."bende geliceğim"demişti çocuk gibi abim.

"Ne-"diyecekken utku'yu durdurdum."gel abicim gel"diyip onu alarak arabaya doğru gittim.

                               ✨

Utku,abim ve ben sonunda büroya gelmiştik.Ama odama girdiğimde hiç beklemediğim kişiler vardı.Odada annem ve babam vardı.Odamın kapısını tam kapatmamıştım.

"Abi"diye bir ses çıkmıştı benden buraya gelsin diye.Abim ise uzak olmadığı için duyup gelmişti."noldu güzelim"dediği an oda benim baktığım yöne baktı.Ondan sonra ikimizde konuşmatık.Tek bir ses bizi kendimize getirdi.

"Anne,abimle ablam onlar"diye sormuştu ordaki küçük kız.Annem ise kafasını sallayarak onu onaylamıştı.Ben hayla konuşmuyorken abim konuşmaya başladı.

"Vayy be siz tekrar evlenip kızınız noldu"diyip alkışlamaya başladı."şimdi ne için geldiniz görelim de acımızı daha çok hatırlayalım diye mi yoksa tekrar boşanmak için mi!"diye bağırmaya başlamıştı abim.

"Bağırma korkuyor"demişti babam.Bu sefer abimin kolunu tuttup ben konuşmaya başladım."Bizde zamanında çok korktuk Hakan Kaya,ama kimse bizi böyle düşünmedi"demiştim.

"Abla ne demek kim sizi korkuttu"diye sormuştu küçük kız."karanlık karanlık,hem adın ne senin bakalım?"diye sordum."kumsal"

"Şimdi kumsal dışarıda utku diye bir abi var sen onun yanına git bizim konuşmamız gereken şeyler var"demiştim.O ise hiç ikiletmeden odadan çıkıp yanına gitmişti.

"Niye geldiniz,amacınız bizi kırmaksa çoktan yapmıştınız onu"demişti abim."oğlum biz bazı şeyleri düzeltmeye gel-"demişti annem.

Gülerek konuşmaya başladım."düzeltmeye he düzeltmeye, düzeltebileceğiniz ne kaldı,çünkü biz abimle birbirimizin ailesi olduk başka ne kaldı,biz sizden hiç birşey istemiyoruz he ama tek istediğim şey kumsal'ı üzmeyin daha küçük"demiştim.

"Bizde küçüktük"dedi abim.Haklıydı bizde küçüktük ama biz hiç sevilmedik."ama bakın bazı şeyleri gerçekten düzeltmek istiyoruz"demişti babam."size şuan isimleriniz ile sesleniyoruz siz daha neyi düzeltebilirsiniz söylesene Hakan Kaya"üstüne basa basa söylemişti.

"Şimdi gidin burdan"diye devam etti abim."evet gidin"demiştim bende."ama kumsalı görmek isteriz,sizinle sadece onun için iletişime geçeriz yani ileriyi bilemem ama içimizde sizi affetme duygusu yok"demişti abim son kez onlara bakıp odadan çıkmıştı.Bense dosyaları oraya bırakıp kapıya yöneldim.

Onlara bakıp "hadi gidin"diyip ilk ben çıktım.Onlar ise arkamdan çıkmıştı.

"Abi ablaa!"diyip boynumuza atlayan bir kumsal vardı dışarıda."hey çok tanışmıyoruz ama çok iyiyiz bakıyorum"dedi abim,ben ise gülmüştüm."onlar anlattı"diyip annemle babamı gösterdi."siz bizimle geliyor musunuz?"diye sordu kumsal.

Abim ise "hayır ama seni görmeye geleceğiz"kumsal üzülmüştü.Ama daha sonra bizi onayladı,annem ve babamla gitmişti.

Utku ise bize hiç birşey sormamıştı.Çünkü abimle bizim ağzımız bıçak açmıyordu.

------------

Eve gelmiştik,zorlada olsa abimle ikimiz gülüyorduk.Ama ikimizde sadece sevilmemeye yanıyorduk.Sizi istemeyen bir aile daha sonra tekrar evleniyor bir çocukları oluyor onu çok seviyorlar.İçimde hep onu söylüyor kendimi alıştırıyordum.

"Sare iyi misin?"diye bir soru yönelmişti utku'ydu utku'ydu bu."iyi iyiyim"demiştim aslında iyi değildim ama inanır belki diye."değilsin değilsin Sare yalan söyleme"

"Utku"

"Efendim"

"Sarıla bilir miyim?"

Cevap vermeden beni kendine çekip sarılmıştı.İkimizde hiç birşey söylemiyorduk öyle kaliyorduk ama sessizliği bozan o olmuştu."abin bahcede sana ihtiyacı var git yanına"diye fısıldamıştı.

Ondan ayrılıp bahçeye doğru yönelmeye başladım.

"Abi be düştüğümüz durumu gördün mü?Nasıldı ama"sanki ağlıyordum veya ben öyle hissediyordum."insanın ağlarken bile kendini gülümsetmeye çalışması bu demek olsa"diyip gülmüştü.Ve beni kolunun altına almıştı.

"Herşeyi biliyorsun dimi bücür? Küçükken sana neyin tersini dediysem herşeyi anladın değil mi?"

"İlk önce bücür değilim"dedim burnumu çekerek."ikinci olarak neye oyun dediysen herşeyin gerçeği büyüdükçe öğrendim veya annem ve babam söyledi"

Dediğimde bana bakmıştı."Baksana şu işe birbirimizi üzmeyelim diye söylemedigimiz şeylere aslında herşeyi biliyormuşuz Sare Kaya"

"Aslında herşey ortadaymış Ateş Kaya"

---------------------------------------------------------

Sarem ve ateşim diyorum başka birşey demiyorum.

Sizce Sare ve ateş kumsal için bazı şeyleri Altan alır mı?

O zaman diğer bölümde görüşürüz→→<3