Carnation | කානේශන් | BL Sinhala Novel

Chapter 9 | රෝස පාට මල් පෙත්තක්

🌸

"මට හදිසියේම රෝවන්ගේ ගෙදර යන්න වෙනවා කෙවින්..."

මට මතක් වුනා රෝවන්ගෙන් ආපු කෝල් එකෙන් පස්සේ ඒප්‍රීල් කලබල වුන විදිය.

රෝවන්ට ප්‍රශ්නයක්ද - එක තත්ත්පරයකට මගේ හිත කලබල වුණා.
ඒත් මම කොහොමද අහන්නේ. මොකද ඒප්‍රීල් ඉන්නෙත් මොනවට හරි කලබල වෙලා.

විනාඩියෙන් ඒප්‍රීල් ලෑස්ති වෙලා එළියට එනකොට ඒප්‍රීල් එක්කම එළියට ආපු මම, මට ගෙදර යන්න ලෑස්ති කරපු වෙහිකල් එකෙන් ඇවිත් ටවුන් එකෙන් බැස්සේ ඒප්‍රීල් එයාගෙ ඩ්‍රයිව එක්ක යනකොට.

මට ගෙදර යන්න හිතක් නෑ. ඒකමයි ඩ්‍රයිවට කියලා ටවුන් එකෙන් බැහැ ගත්තේ. දවස් ගානක් ඒ මූන බලන්නෙ නැතුව පපුව රිදෙනව.
ඊටත් වඩා අද මගේ හිත කලබලයි. ඇයි කියන්න තේරෙන්නෙ නෑ.
හරියට මොනවා හරි නරක දෙයක් සිද්ධ වෙන්න යනවා වගේ.

මම පාරදිගේ දකින දකින තැන්වල නැවති නැවතී වටපිටාව බැලුවා. උදේ ඉඳන් රෑ වෙනකන් වැඩ අස්සේ හිරවෙලා ඉන්න මට මේ වගේ නිදහසේ ගත කරන්න ලැබෙන වෙලාවල් එන්නේ කලාතුරකින්.

අනිත් එක මට ඕනි වුනා සැරින් සැරේට මගේ ඔළුව පුරා මතක් වෙන "එන්ගේජ්මන්ට්" කියන වචනය අමතක කරලා දාන්න.

ඒත් අමතක කරන්න කරන්න ආයෙ ආයෙමත් ඒ වචනය රැව් දෙන්න ගත්තේ ඒප්‍රීල් ගේ දෙඅත් වලින් වටවුනු රෝවන්ගේ අත එක්ක බිත්තියේ ගහලා තිබුනු පිංතූරය මගේ මනසේ අන්දවන ගමන්.

එක්කෝ අපිට අර යුනිවසිටි කාලෙම ඉන්න තිබුනා නම්..

උදේම නැගිටලා එහෙන් මෙහෙන් පටලවලා හදාගත්තු දෙයක් කාලා ඔයාව බලන්න ඕනි නිසාම - උදේම අසයින්මන්ට්ස්, පේපර්ස් ඉවර කරලා නිල්පාට කා එක ගේට් එකෙන් ඇතුලට දානවා බලන් ඉන්න තිබුනා නම්...

ඔයා යන යන තැන මගේ ඇස් ඔයත් එක්කම අරන් යන්න දෙන්න තිබුනා නම්...

ලයිබ්‍රි එක කොනකට වෙලා ඔය සීතල ඇස් අස්සෙන් උණුහුමක් හොයන්න උත්සාහා කරන්න තිබුනා නම්...

මට කතා කරන්නවත් කවුරුවත් නැතුව පාලු හිතෙනකොට ඈතින් ඉඳන් දවසේ වෙච්ච දේවල් ඔයාට මුනු මුනු ගගා කියන්න තිබ්බා නම්...