Vertrouwen of ontvoerd worden? (Flikken Maastricht)

Pijn en slechte nacht(hoofdstuk 30)

Wolfs: Ik heb net gedouched met Eva, ik dacht dat ze nee ging zeggen en durfde het niet eens te vragen. Was denk ik een van de beste momenten van mijn leven. Ik vroeg wat Eva wilde eten voor avond eten en het maakte haar niet uit. Ik had laatste nog salades gekocht, het is gezond en daar houd Eva wel van denk ik. Het is gezond, dus dan moet het goed zijn. Ze vind het lekker en als het op is kruipt ze dicht tegen me aan. Ze vraagt of ik nog een avondwandeling wil maken en ik zeg meteen ja. De laatste tijd doe ik dit heel vaak, ook al hou ik er niet van, met Eva is het heel leuk. We zijn denk ik tien minuutjes weg en Eva pakt mijn hand vast. Ze krijgt een melding op haar telefoon en ik ook, er is iemand in onze kamer. We rennen snel terug naar de kamer, Eva kan veel harder rennen dan mij, maar ze blijft langs me rennen. Ze wil me niet alleen laten en ook niet naar binnen gaan, voor als er iets gebeurd. We komen aan en als we in de kamer zijn, zie ik dat er iemand op de gang staat. Waarschijnlijk op de uitkijk, hij roept hard rennen. Ik en Eva volgen allebei een persoon. Ze gaan allebei een andere kant op. Ik ren erachter aan en ben hem 2 minuten kwijt. Ik wil naar recht om een gang in te gaan, tot ik hem zie staan en een klap in mijn gezicht krijg. Ik zie dat Eva achter mij aan rent, ik lig op de grond. Ze zegt ''Hou die man tegen Wolfs'' Ik kan het niet en val met  mijn hoofd op de grond. Eva rent niet meer achter de man aan, ze had hem makkelijk kunnen krijgen. Ze ging langs me zitten op de grond en pakte mijn arm en deed die om haar heen leggen. Zodat ik op haar kon steunen als ik liep. We namen een taxi en gingen naar de dokter. Het wat niet heel erg, ik zou alleen hoofdpijn krijgen. Dat had ik al, maar nog meer en ik kreeg paracetamol. Ik moest ook ieder uur wakker gemaakt worden, omdat ik zo'n harde klap op mijn hoofd had gekregen. Eva wilde dit wel doen zei ze, dit vond ik heel aardig van haar. Ik wilde alleen niet dat ze dan ook slecht sliep, omdat ze mij moest wakker maken. Ze heeft nog steeds nachtmerries, maar het gaat wel al beter. Ik en Eva zijn weer in de kamer, we willen de video beelden bekijken. Ik zie dat Eva een laptop pakt en langs me gaat zitten op de bank. Ze klikt op de video en hij begint met afspelen. We zien een iemand de kamer ingaan, ik denk een vrouw aan de bouw van het lichaam te zien. Ze kijkt op mijn politie laptop. Waarom zou ze daar op kijken en is het om informatie te krijgen van de politie?? Ik snap er niks meer van.

Eva: Ik blijf vandaag de hele tijd bij Wolfs en hij moet in bed blijven van mij. Hopelijk rust die snel weer uit, ik wil niet dat hij pijn heeft. Ik geef hem paracetamol en vraag of die een massage wil voor zijn hoofd. Geen idee waarom ik dat vroeg, maar ik wil alleen helpen. Hij zei ja. Hij ging ontspannen liggen en ik ging op bed zitten. Ik masseerde zijn hoofd heel voorzichtig, zodat het hopelijk geen pijn deed. Hij zei ''Dit helpt echt tegen de pijn, bedankt, je bent de beste.'' Ik glimlach naar hem en merk ook dat hij last heen van het felle licht. Ik vraag of ik de lampen uit zal doen en hij zegt ja. Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder en hij legt zijn arm om me heen. Ik trek de dekens over ons heen, want het is bijna bedtijd. Ik zeg nog tegen hem ''Sorry, ik had je nooit alleen moeten laten, het is mijn schuld'' Hij zei ''Nee, jij kon er niks aan doen, ik had beter moeten opletten.'' Wolfs heb ik nu al 6 keer wakker gemaakt, de 7de keer wil die niet wakker worden. Ik schud hem hard wakker en gelukkig wil die wakker worden, ik schoot al in de paniek zei ik tegen hem. Als het ochtend word, ben ik eigenlijk best wel moe. Ik kleed me toch aan, poets mijn tanden en kam mijn haar. Wolfs en ik willen net naar buiten gaan, als we Amy en Mark tegenkomen. Ze zeggen beide hallo, wij zeggen dat ook terug. Ze vragen of we samen door de stad willen lopen, om even bij te praten omdat we elkaar al een tijdje niet meer hebben gezien. We wilden het eigenlijk niet, maar kunnen ook moeilijk nee zeggen.  Het is opzich wel gezellig, maar ik ben liever met Wolfs. Ik kijk Wolfs aan, maar hij kan ook geen smoesje bedenken. Ze vragen waarom ze ons al zolang niet meer hebben gezien. Ik en Wolfs weten beide niet wat we moeten antwoorden. Ik zeg dan maar, we vonden het leuk om even wat tijd door te brengen met elkaar en deden leuke dingen samen. Ik zag dat Mark een kras had op zijn hand, ik vroeg erna. Hij probeerde de vraag te ontwijken, maar antwoorde dan. Ik was met Emy ergens aan het lopen en toen zag ik een kat. Ik wilde haar aaien, maar ze krabte. Het valt wel mee, het ziet er erger uit dat het is.

Wolfs: Ik en Eva zeiden dat we nog even gingen winkelen en zeiden hun gedag. We waren weer met zijn tweeën, dat was wel fijn en gezellig vond ik. We gingen nog een ijsje eten en daarna zagen we dat er een bioscoop was. We gingen een film kijken. Dat was heel leuk, we deelde het zelfde eten en drinken en zaten dicht tegen elkaar. Zou Eva ook hetzelfde voelen als ik voor haar voel? Dat kan niet, toch? We gingen terug naar de kamer, dat moest van Eva. Ze wilde dat ik ging slapen, omdat ik rustig aan moest doen met mijn hoofd. Ik ging slapen en zei ook, ze was moe. Ze wilde niet slapen, maar deed het toch, omdat ik zei dat het beter was voor haar. Eva was eerder wakker dan mij en maakte een broodje klaar voor me, het was met pasta. Dat was makkelijk klaar te maken. ik lachte en bedankte haar. We genoten nog even van het eten en zagen dat het hard ging regenen. Ik had een spel meegenomen, Uno. We deden dit spel echt uren. We stonden heel vaak gelijk spel en wilde dat er een winnaar uit kwam. Helaas was Eva gewonnen, ze won de prijs. De prijs was een stuk chocolade. Ze was erg blij en zei, zullen we dit spel nog eens doen? Ik zei dat is prima.

Een iets korter deel, ik had niet veel tijd sorry