Yirmi Sekiz

4.3K 423 299
                                    

~Ama Bana Bakma Öyle

Çok sarıyor ya. Nalet gelsin. Ritmi çok hoş değil mi?

İyi okumalar💙

🐦🍃
Asya

"Buğraa-"

Onu uyurken görünce sustum. Dudaklarım kıvrılırken telefonumu çıkarıp saate baktım. Birazdan yemek yerdik. Uyandırmamda sıkıntı yoktu.

Kapı arkamdan kapatıp telefonu cebime sıkıştırdım ve yatağa adımladım. Sanırım telefona bakarken uyuya kalmıştı, elinin hemen yanındaydı telefon.

Yatağın kenarına çöküp uyuyan yüzüne baktım. Çok güzel.

Kafamı biraz daha yaklaştırıp kolumu uzattım ve kafamı koluma dayadım. Elimi uzatıp perçemlerini kenara çektim. "Götünü yesinler Buğra. Çok güzelsin."

Yanağını okşadım. Vucu vucu! Kocaman gülümserken yumuşak yanaklarını okşuyordum. Burnuna dokundum. "Buğraa." dedim uyanması için.

"Buğr- ama kıyamam ki ya." elimi yüzünden çekip ayağa kalktım. Biraz daha uyusundu. Daha sonra onunla yerdim yemeğimi.

Tekrar anlına dökülen saçları nazikçe çekip anlına küçük bir öpücük bıraktım. "Seni seviyorum ya. Melek."

Gülümseyip arkamı döndüm. Tam kapıya ulaşmıştım ki "Asya." dedi Buğra. Uyandı mı?

Arkamı döndüğüm gibi bana sarılan kollarla neye uğradığımı şaşırmıştım. Kollarımı ona saramadan geri çekildi. "Teşekkür ederim."

"Sen uyandın mı?"

Gülümsemekle yetindi. Yanağımı öptü. "Bende seni seviyorum."

Duraksadım. "Buğra!" demek numara yapıyordun.

Tebessüm etti. Sonra elimi kavradı. "Yemek için mi geldin?"

Kafamı salladım. "Çekimlerin nasıl geçti? Özür dilerim."

"Güzeldi. Sorun değil. Çağın yanımdaydı zaten. Sen nasılsın?"

Gözlerini kaçırdı. "Çok daha iyiyim."

Elimi sıktı. "Yankı'yı affetmeyi hiç düşündün mü?"

Kaşlarım çatılırken bunu nereden çıktığını sorguladım. "Ben..." iç çektim. "Unuttun mu? 18 olunca gideceğiz. Bu yüzden onlardan uzak kalmayı tercih ederim."

"Çok pişman görünüyor."

Omuz silktim. "Bi zahmet. En azından bundan sonra sadece izlemez."

Kafasını salladı. Salona girecekken beni durdurdu. "Asya."

Kafamı ona çevirdim. "Hmm?"

Gözlerini kaçırdı. "Daha önce bana hiç yalan söyledin mi?"

Kaşlarım çatıldı. Neden böyle sorular soruyordu? Yoksa... Son günlerde olan davranışlarının sebebiyle ilgili mi?

Kafamı salladım. "Sana yalan söyledim ve sen de her seferinde fark ettin."

"Onun dışında?"

Biraz düşündüm. "Yaani. Söylemişimdir herhalde. Çoğu zaman yalan söyleyebiliyorum. Biliyorsun."

Hafifçe öksürdüm. "Alışkanlık işte."

Kafasını salladı. "Bana artık hiç yalan söyleme olur mu? En küçük şey de bile."

KITASAL SORUNLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin