"Selçuk ve Süleyman şurdaki iki dingili indirin geri kalanlar benimle gelsin, seri!" dedi Alperen.
"Emredersiniz komutanım!" dedi Selçuk ve Süleyman.
Sessiz ve bir o kadar da seri adımlarla eve doğru ilerliyorlardı tim.
Adamları indirdiklerlerini gören Alperen mikrofona doğru "Siz orda kalın, tuzak da olabilir."
"Emredersiniz komutanım!" dedi Selçuk ve Süleyman aynı anda.
Evin önüne vardıklarında Alperen hiç düşünmeden eve daldı.
"Lan!" dedi Yiğit.
"Komutanım!" dedi Emir.
"Hay senin ben Aksoy!" diye bağırdı Yiğit. Ardından Emir'e döndü. Emir ne geliceğini anladığı için anında başını salladı. Yiğit diğerlerine baktı. "Burası size emanet." diyip hiç düşünmeden içeri girdi. Ardından ise Emir.
"Lan Aksoy!" dedi Yiğit dumanların arasından.
"Komutanım!" dedi Emir diğer odaya girerken.
Ortada buluşan Yiğit ve Emir'in görüş alanına öksüren Alperen girdi. "Yok burda Allah kahretsin!" dedi boğuk boğuk.
"Senin ben aklını!" dedi Yiğit sol koluna girerken. Emir de sağ koluna girdi Alperen'in. Nefes nefese çıktılar evden.
"Soner?" dedi Açelya.
"Yok!" diye bağırdı Alperen.
"Komutanım sinyaller doğruysa buradan çokta uzaklaşmış olamazlar. Bu evide bizi yavaşlatmak için yaktıklarınada eminim." dedi Emre.
"Emre haklı." dedi Yiğit suyundan içerken.
"Selçuk?" dedi Alperen kulaklığına doğru.
"Temiz." dedi Selçuk.
"Süleyman?" dedi Alperen.
"Temiz." dedi Süleyman.
Alperen time bir el hareketi yaptı. Hızlı adımlarla Selçuk ve Süleyman'ın olduğu yere ilerlediler. "Ya Soner'le birlikte dönücez, ya da siz bensiz dönersiniz."
Yiğit, Alperen'e ters ters bakarken 'ya sabır!' çekmekteydi.
"Komutanım!" dedi Selçuk.
"Ne var!?" dedi Alperen.
"İlerde hareketlilik var komutanım!" dedi Selçuk.
Alperen silahın dürbünüyle ileriyi kolaçan etti. Evet ilerde küçük bir evde hareketlenme vardı. "Ateş."
"Emredin Komutanım!" dediler hep bir ağızdan. Yiğit ise Alperen'e boş boş bakarak gelecek emri bekliyordu.
"Görünmez oluyoruz." dedi Alperen.
Timin işine gelirdi. Çocuk oyuncağıydı onlar için.
Evin tam karşısında toparlandılar. Sadece Alperen'den gelecek olan emri bekliyorlardı her biri.
"Komutanım!" dedi Selçuk kulaklığına doğru.
"Ne oldu?" dedi Alperen.
"Soner! Komutanım! İçerde Komutanım! Yaşıyor komutanım!" dedi Selçuk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Görünenin Ardında
ActionHayatta her şey göründüğü gibi zannederiz ama bazı şeyler göründüğünden daha farklı, daha fazlasıdır. Hayat kaybettiğinde yeniden başlama mücadelesini sana kendi elleriyle teslim ettiğinde hiçbir şeyi anlayamaz, hissettiklerini anlamlandıramazsın. A...
