10.Bölüm

59 15 134
                                    


"Ne kadar sessizsiniz anasını satayım, bu sessizlik hiç hayra alamet değil." Emre'ye döndü Yiğit. "Emre Baba bir türkü patlat böyle sabaha kadar sus pus olmaz."

Emre anında Yiğit'e döndü. "Komutanım ben o işlerde kötüyüm. Ama Yağız efsane, mükemmel, perfecto yani Komutanım." Yağız'a döndü. "Antep'te, Antep bülbülü diyorlardı buna biliyor musunuz Komutanım?"

Yiğit ise en ters bakışlarını göndermekle meşguldü. "Nerden bileyim lan?"

"Arkadaş bir türkü patlatsın öğreniriz bütün tim komutanım." diye bir öneride bulundu Gökhan.

Yağız ise Gökhan'ın kafasına vurmakla meşguldü. Ama unuttuğu tek şey kasktı. Diğer elinin desteği ile elini tutarak geri çekti. "Kolaysa sen patlat lan, çaylak!" diyerekte yükselmesini yapmadan edemedi.

"Senin namın duyulmuş mıydı Antep'te Yağız?" diye araya çok makul bir soru attı ortaya Emir.

Emre ise gülmesini bırakamıyordu.

Yağız anında Emir'e döndü. "Bana mı demişler Komutanım?"

"Yok ebeme." dedi Emre.

"Tamam kardeşim eben gelsin söylesin." dedi Yağız.

Yiğit ofladı. "Ulan çenesi düşükler türkü diyorum laga luga yapın mı diyorum?"

"Süleyman Abi söylesin bence." diye bir öneri sundu Açelya.

"Katılıyorum, evet Süleyman Abi söylesin." dedi Selçuk, Açelya'ya bakış atarken.

Açelya 'ya sabır' moodunda bakıyordu.

"Ben mi?" dedi Süleyman.

"Yok ben, senden başka Süleyman mı var?" dedi Alperen terslenerek.

"Sen söyle?" diye bir öneride bulundu Asena.

"Aynen üsteğmeni- her neyse ondan işte. Teröristler yerimizi bulsun diye türkü patlatalım ne hoş olur." diye terslendi Alperen.

Yiğit hafif güldü. "En fazla şehit oluruz birader." anında duraksadı. "Yok daha oğlumun adını Emir koyucam olmaz!"

Alperen önce ters ters Yiğit'e ardından saf saf Yiğit'e bakan Emir'e baktı ters ters.

"Lan bir tanesi yetmiyor mu!?"

"Yetmiyor kardeşim sanane benim çocuğum değil mi? Alla alla."

"Niye benim adım ki Komutanım?" diye saf saf sordu Emir.

"Keyfim ve kahyası başka soru?" diye onuda tersledi Yiğit.

"Emredersiniz komutanım!" diye sustu Emir.

"Komutanım." dedi Emre

"He?" dedi Yiğit ve Alperen aynı anda.

"Bana diyor Yiğit işine bak."

"Bana diyor Alperen sen işine bak."

Emre, Asena'ya döndü. "Pardon Komutanım, Asena Komutanımdan bahsetmiştimde... Ama sizide daha doğrusu tüm timide ilgilendirir."

Asena, Yiğit ve Alperen'in haline gülüyordu. "Evet Emre dinliyorum" gülüşü büyüdü. "pardon dinliyoruz."

"Sen de iyi alıştın ha." dedi Alperen.

"Ne? Alışmayıp napıcaktım, yüzbaşım?" dedi Asena daha çok keyiflenerek.

Alperen ise hâlâ ters bakışını sürdürüyordu. "Aynen yüzbaşım, ondan."

Emre sözü devraldı. "Az önce İbrahim Komutanım iletişime geçti. Çolak, yani bizim adam yer değişikliği yapmış. Bizim olduğumuz alana baya uzak. Alınan bilgilere görede yanında olan adamlar oldukça fazla. Bu yüzden askeriyeye dönüp iki tim birlikte gidicekmişiz, Komutanım."

Görünenin Ardında Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin