Görünenin Ardında

𝙔𝙈𝘼 𝙊̈𝙕𝙀𝙇

Yağız Mert Aytekin.

Görücü usulü zoraki yapılan bir evlilik. Doğması hata olarak görülen bir çocuk.

Yaş 6.

Evdeki şiddet ve gürültüyle büyüyen masum bir çocuk.

"Anne!" dedi Yağız kapıdan.

"Efendim?" yanıt mutfaktan geldi.

"Cengiz abi geldi! Ben Emre'lere gidiyorum!" dedi çocuksu bir neşeyle.

Cengiz'in adını duyan Merve anında mutfaktan çıktı. Anlık bir göz göze geldiler. Bu arada Yağız ise çoktan evden çıkıp karşı eve Emre'lere gidiyordu.

Kapıyı çaldı. Emre'nin babası ile karşılaşınca aklına kendi babası geldi. Ne zamandır göremiyordu, özlemişti. Emre de babasının arkasından gözüktü. Yağız'ın somurtkan ifadesi hemen silindi. Hızlı adımlarla Emre'nin odasına ilerledi iki minik.

3 buçuk saat geçirdiler birlikte. Yediler, içtiler, oynadılar. Saat birliktelerken çok hızlı geçiyordu.
"Sen de yarın bize gel Emre." dedi Yağız yataktan kalkarken.

"Oluur." dedi Emre uzatarak. "Gelirim gidiyor musun şimdi sen?" dedi üzgün üzgün.

"Annem merak etmesin. Başka zaman tekrardan gelirim."

Emre arkadaşını kapıya kadar geçirdi. Yetmedi evlerinin önüne kadar birlikte gittiler. Bunu her zaman yapıyorlardı, birbirlerine kısa sürede bu kadar çok bağlanmışlardı.

Mahallenin ilerleyen taraflarından kalabalık bir ses geldi. İkiside o tarafa odaklandı.

"EN BÜYÜK ASKER BİZİM ASKER!" diye bağrışmalar.

"Ben de asker olucam!" dedi Yağız anında.

"Ben seni o zamanda da yalnız bırakmam. Birlikte olalım o zaman."

Yağız kafasını salladı. Kapının önüne gelmişlerdi. "Annem, annenden düzleştirici istiyordu onu da alayım öyle gideyim." dedi Emre.

Yağız yine kafasını salladı. Cebinden anahtarını çıkartıp kapıyı açtı. Aynı anda içeri girdiler. Ama gördükleri manzara pek hoş değildi.

Yağız çıkmadan önce gelen Cengiz abisi hâlâ gitmemişti. Üstüne üstlük annesiyle birlikte aynı yataktalardı.
"Anne?" dedi Yağız şok olmuş biçimde.

O yaştaki bir çocuk aldatmanın ne olduğunu bilmiyordu. Bildiği tek bir şey vardı; o da babasının yatağında Cengiz abisinin olmasının doğru olmadığıydı.

                                 ⚔️

Yaş 19.

"Ciddi olamazsın?" dedi Emre şaşkın şaşkın.

Sandalyede arkama yaslandım. "Çokta ciddiyim. Seninle de tanıştırıcam. Abi bir gözleri var..."

"Sen ciddili aşık olmuşsun." dedi Emre.

"Ne ya?" dedim geniş geniş. "1 hafta öncesine kadar sen de böyle değil miydin? Hatta şu anda bile öyle değil misin?"

"Aynı şey mi?" dedi Emre.

"Neresi farklı kardeşim." dedim.

Emre bana cevap vericekken telefonuma düşen mesaj sesiyle telefonu elime aldım. Emre'nin lafıda ağzına tepilmiş oldu. "Kız mı?" dedi yandan yandan bana.

Başımla onayladım. Mesajını yanıtlayıp gönderiyordum ki Emre'nin telefonu titredi. Mesajı atmak yerine Emre'ye çevirdim bakışlarımı.

Sorgular biçimde o da bana bakıyordu. Ardından telefonunu aldı. "Yengen." dedi geniş geniş.

Sırıtarak mesaja cevap verirken ben hâlâ sorgular bakışlarımı Emre'den çekmedim. "Tuhaf değil mi?"

"Ne?"

"Aynı anda mesaj gelmesi?"

"Nesi tuhaf olsun oğlum?" dedi. Telefonu masaya bıraktı. Ben de mesajını yanıtsız bırakıp masaya bıraktım. Görüldüm kapalı olduğundan görüldü olarak gözükmeyecekti. Çokta umrumda mıydı? Hayır.

Emre'nin tekrardan telefonuna mesaj bildirimi düştü. Telefonu eline almadan yandan yandan telefona baktım. Profil fotoğrafı tanıdık gelmişti.

Emre telefonu eline aldığında ise adeta dibine girerek kızın profiline girdim. "Ne!?"

"Noluyor oğlum?" dedi.

Anında masadan telefonuma uzandım. Hızlıca kilidini açıp WhatsApp'a girdim. Emre'ye çevirdim ekranı.

İlk dondu kaldı. "Siktir amına koyayım ama!" diyerek tepkisini ortaya serdi.

"Ben annem yüzünden herkesi reddetmişken seni hayatıma almıştım be!" dedim sinirle.

Emre gülüyordu. Sinirden güldüğü apaçık ortadaydı. "Abi madem aldatacaksın, bari yakın arkadaşlarla yapma."

Ben de sinirle güldüm. "Seni benimle, beni de seninle mi aldattı yani?" anın siniri ile kahkaha attım.

Emre de bana katıldı.

Etrafımızdaki kişiler bizim çok komik bir olaya güldüğümüzü düşündüklerine emindim. Ama biz ağlanacak halimize gülüyorduk.

Başka insanlar olsa bir kız için arkadaşını harcardı. Ama biz öyle değildik. Yeri gelmişti Emre benim ailem olmuştu. Yeri gelmişti ben onun ailesi olmuştum. Aynı anneden doğmasak bile o benim kardeşimdi.

~

Ölürüm yavrularım size🥺❤️‍🔥

Dostluklarını yazmayı çok seviyorum... Yan karakterler oldukları için biraz geri planda kaldıkları için böyle bir bölüm atmak istedim. Zaten zamanla çoğu karakter için özel bölümler okuyacağımızı da belirtmiştim. 🤍