Silah sesi ile koşarak bahçeye çıktım. Gözlerime inanamamıştım Can kanlar içerisinde yerde yatıyordu. Ağaçların arasından koşarak giden siyah bir siluet görmüştüm. Koşar adımlarla Can'ın yanına gittim ve yanına eğilerek kollarımın arasına aldım.
"...
Gözlerimi açıp yataktan fırlayarak banyoya gittim rutin işlerimi halledip odaya geri döndüm. Özel bir gün olacağı için sık olmak istiyordum.
Ayrıca bugün intikam günü de sayılırdı. Güzelce elbisemi giyinip saçlarımı dalgalandırdım. Hafif bir makyaj yaptım daha sonra tekrar tazelerdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beyaz çantamı alıp evden ayrıldım ve taksi çağırıp kapının önünde beklemeye başladım. Takside gelince binip hastaneye doğru yola koyulduk.
Hastaneye geldiğim de kimseye görünmeden odaya geçip üniformamı giyindim ve odadan çıktım.
İşime başlayıp 3 saat sonra kafeye indim. Kızlar orada oturuyordu tam zamanıydı özgüvenli bir şekilde masaya doğru ilerledim.
Gamzenin başında ayakta durdum ve "Kalk" dedim "Sebep" dedi, derin bir nefes alıp "Kalk" dedim.
Ayağa kalktığı an "Bu bir başlangıç" diyerek yüzüne sert bir tokat attım. Kalktığı yere tekrar oturunca gülmemek için zordurdum.
Ekleyerek "Senin sevgilin vardı demi bebeğim, çok yazık artık yok" dedim ve oradan uzaklaştım. İrem yanıma gelip Aslı hocanın beni çağırdığını söyledi.
Aslı hocanın odasına gidip kapıyı tıklattım içeriye girip oturdum. "Güneş niye yaptın" dedi "Altında kalacak halim yoktu hocam, pişman da değilim" dedim.
"Gamze ankaraya gidiyor zaten" dedi, gülümseyip "Yaa ne güzel" dedim ve "Hocam ben çıkacağım izninizle" dedim.
"Çık Güneş, Gamze konusu da bitti ben ona yapacağımı biliyorum" dedi başımla onaylayıp odadan çıktım. Öyle kolay değil hocam.
Elbisemi giyinip hastanenin kapısının önüne geçtim. Canı arayıp gelmesini rica ettim oda kırmayıp gelecekti. 15 dakika sonra Can gelince arabaya bindim.
Üzerimde hissettiğim gözlere ona döndüm "Çok güzel olmuşsun, prenses gibi" dedi, gülümseyip "Teşekkür ederim bitanem" dedim.
Fazla vakit kaybetmeden Canın evine doğru yola koyulduk. Eve varınca içimde istemsizce bir gerginlik oluşmuştu. Ailesi içeride bizi bekliyordu.
Can da bu durumu fark etmiş olacak ki "Güzelim sakin ol" dedi ve elimi tuttu, "Gerginim" dedim hızlı hızlı nefes alırken.
Can arabadan inip oturduğum tarafın kapısını açıp elini uzattı. Derin bir nefes alıp elini tutarak arabadan indim, elbisenin eteğini düzeltip eve doğru ilerledik.
Kapıya geldiğimizde Can zile çalıp açılmasını bekledik. Kapıyı kumral saçlı 40-45 yaşlarında bir kadın açtı. Sanırsam Canın annesiydi.
Kocaman gülümseyerek "Hoşgeldiniz" dedi "Hoşbulduk annem" diye sarıldığında Can gözlerim dolmuştu.
Aynı samimiyetle "Hoşbulduk" dedim fakat sesim ne kadar gür çıktı bilmiyordum.
